بعد از ورود اسلام به ایران این منطقه باز هم اهمیت خود را حفظ كرد و همچنان محل وقوع حوادث تاریخی زیادی بود. بنابراین اگر از طرفداران تاریخی و فرهنگ ایران هستید، مطمئن باشید كه......
آذربایجان زنده ترین گوشه تاریخی ایران است كه هنوز هم می توانید در آن بناهای تاریخی سالم و سرپایی پیدا كنید كه شناسنامه هویتی این منطقه هستند.
در گذشته بخشی از سرزمین تاریخی ماد بود كه به «ماد كوچك» شهرت داشت. در دوره ساسانیان هم یكی از مهم‌ترین ایالت‌های ایران بود كه به دلیل قرارگرفتن آتشكده‌های بزرگ و مشهور در آن به عنوان یك پایگاه اعتقادی به شمار می رفت. بعد از ورود اسلام به ایران این منطقه باز هم اهمیت خود را حفظ كرد و همچنان محل وقوع حوادث تاریخی زیادی بود. بنابراین اگر از طرفداران تاریخی و فرهنگ ایران هستید، مطمئن باشید كه از سفر به آذربایجان شرقی و تبریز دست خالی بر نمی گردید!
اگر گذارتان به تبریز افتاد، پیشنهاد می كنیم بعد از گشت و گذار در شهر و تماشای مقبره الشعرا، مسجد كبود، بازار این شهر سری هم به خانه تاریخی بهنام بزنید كه یكی از قدیمی‌ترین خانه‌های این شهر به حساب می آید و البته از زیباترین هایشان!
خانه بهنام در اواخر دوران زندیه و اوایل دوران قاجار، به عنوان یك خانه مسكونی ساخته شد و در زمان ناصرالدین شاه قاجار، نوسازی تزیین شد. در همین دوره هم بود كه نقاشی های دیواری چشمگیری به آن اضافه شد و خانه بهنام تبدیل شد به چیزی كه می بینید و حالا به عنوان بخشی از مدرسه معماری دانشگاه هنر اسلامی تبریز به حساب می آید. خانه ای اعیانی به وسعت ۳ هزار مترمربع كه با گچبری‌های هنرمندانه و رنگی چشم هر بیننده ای را خیره می كند.
این خانه كه به بهنام گنجه‌ای یا قدكی هم معروف است، یك ساختمان اصلی دارد كه به عنوان ساختمان قشلاقی مورد استفاده قرار می گرفته و یك ساختمان كوچك كه به عنوان ساختمان ییلاقی شناخته می شد. این خانه هم به سبك معماری قدیم ایرانی، دو حیاط اندرونی و بیرونی دارد و شامل هشتی ورودی، دالان سردر، ایوان ستون‌دار و... است.
اگر گذارتان به خانه بهنام افتاد، باید ساختمان اصلی را در شمال حیاط ببینید و رو به جنوب ایوان ستون دار آن را مشاهده كنید كه یك زیرزمین با اتاق‌هایی برای نشیمن تابستانی دارد. معمارانی كه خانه را بررسی كرده اند، معتقدند كه یكی از خصوصیات بارز این بنا كامل بودن مجموعه، پلان معماری و تنوع در ابعاد اتاق ها ضمن رعایت تقارن در نما است. به همین دلیل است كه خانه بهنام را هم به دلیل معماری و هم به دلیل تزئیناتش به عنوان یك ساختمان مسكونی قابل مطالعه و مهم می شناسند.
فضاهای اندرونی و بیرونی خانه بهنام كه در دوره قاجار بازسازی شده، علاوه بر تزیینات داخلی به دلیل طراحی متناسب با فصول مختلف سال یكی از كاربردی ترین معماری های ایران را دارد كه در آن تعادل درجه حرارت و چشم‌انداز زیبا در كنار هم به چشم می خورد.
مهتابی یا همان بهارخواب این خانه در ضلع شمالی مجموعه و رو به حیاط اندرونی است. ایوان جنوبی به عنوان نشیمن تابستانی كاربرد داشت و ایوان شمالی با ستون‌های چوبی گچ‌اندودش شاه نشین خانه به حساب می آمد. در بنای قسمت غربی هم كه تخریب شده اصطبل، مطبخ، توالت و ... قرار داشته است.
