مقبره پیر باكران به همراه سرسرا و حیاطش به قرن هشتم هجری شمسی برمی گردد و آنرا در زمان پادشاهی مغول خان الجاتو احداث كرده اند.
این ساختار پیچیده دو تاریخ را در بردارد كه یكی 703 و دیگری712 هجری شمسی می باشد و دارای تزیینات گچی و كتیبه های كاشی كاری شده به خط ثلث وكوفی و مجموعه ای از كتیبه های گچی می باشد كه به عضمت و جلال این بنای تاریخی افزوده است.
این آرامگاه متعلق به مرد پرهیزگار و دینداری در قرن هشتم بنام محمد ایبان باكران می باشد . این بنا شامل یك سرسرا , حیاط , ایوان و خود مقبره است. نام سازنده و تزیینگرداخلی این ساختمان با شكوه كه در كتیبه ذكر شده است محمد نقاش می باشد و اثر وی در بین شاهكارهای هنرهای تزیینی ایران درجه بندی شده است.
