آشنایی با مسجد شیخ لطفالله - اصفهان
مسجد شیخ لطفالله از شاهكارهای معماری و كاشیكاری قرن یازدهم است و به فرمان شاه عباس اول در مدت 18 سال بنا شده است
سر در معرق مسجد شیخ لطفالله تا پایان سال 1011 ساخته شده و اتمام ساختمان و تزیینات آن در سال 1028 قمری پایان یافت.

كتیبهُ سر در مسجد شیخ لطفالله به خط ثلث علیرضا عباسی دز سال 1012 قمری است و معمار و بنای مسجد، استاد محمد رضا اصفهانی بوده است كه نام او در داخل محراب مسجد در دو لوحهُ كوچك آورده شده است.
شیخ لطف الله از علمای بزرگ شیعه از مردم میس و از قراء جبل عامل؛ لبنان امروزی بوده است كه به دعوت شاه عباس اول، اصفهان را محل اقامت خود قرار داد.

محراب مسجد شیخ لطفالله با كاشیكارى معرق و مقرنسهاى بسیار دلپذیر تزیین شده است. درون محراب دو لوح وجود دارد. در اطراف محراب كتیبههایى به خط علیرضا عباسى و خطاط دیگرى كه باقر نام داشته است، دیده مىشود.
در این كتیبهها روایاتى از پیامبر اكرم و امام ششم شیعیان امام جعفر صادق نقل شده است.
اشعارى نیز بر كتیبههاى ضلعهاى شرقى و غربى به چشم مىخورد كه احتمالاً سراینده آنها شیخ بهایى، عابه منظور تجلیل ازاو مسجد شیخ لطفالله برای تدریس و نمازگزاری وی اختصاص داده شد و وجه تسمیهُ مسجد مزبور به نام شیخ لطفالله از همین جهت است. شیخ لطف الله 6 سال قبل از در گذشت شاه عباس اول وفات یافت.
مسجد شیخ لطفالله داراى گنبدى است كه از درون و بیرون با كاشىكارىهاى زیبا پوشیده شده است. این گنبد روى چندین تاق كنگره دار مرتفع استوار است و با آیات قرآنى آراسته شده است.
در فراز مسجد شیخ لطفالله دایرهاى وجود دارد كه داراى منافذى است كه با تزیینات فلزى آراسته شده است و براى روشنایى و تهویه به كار مىرود.
این گنبد به نقوش اسلیمى بسیار ظریفى تزیین شده كه در قشر خارجى به یك ستاره هشتگوش ساخته شده از كاشىهاى معرق رنگارنگ منتهى مىشود.
قلّه آن نیز به كلاهكى منتهى مىشود كه با كرههایى منظم تزیین شده است، محراب از یك طاق دندانه دار تشكیل شده كه بر فراز آن نقوش ظریف اسلیمى نقش بسته است.
این طاق كنگرهدار از داخل داراى مقرنسهاى صدفى شكل است كه در انتهاى آن به نقوش گیاهى زیبایى آراسته شده است.
مسجد شیخ لطفالله از لحاظ زیبایى نقوش و اسلیمى هاى به كار رفته در آن بىنظیر به شمار مىآید.
در سال 1307 با توجه به طرحهای اصلی و كاشیهای موجود نسبت به مرمت سردر و گنبد اقدام شد. كتیبه نمای خارجی گنبد نیز نشان دهنده تعمیراتی است كه توسط اداره باستانشناسی در سال 1315 انجام شده است.
در جلوی مسجد حوض 8 ضلعی زیبایی قرار داشته كه در سالهای 1316 تا 1318 برداشته شده است. در این زمان پوشش كف گنبد خانه از جنس گچ بوده و پنجرههای چوبی منصوب در آن روشنایی زیرزمین را تامین میكرده است.
محراب مسجد شیخ لطف الها از شاهكارهاى بىنظیر هنر معمارى و از زیباترین محرابهای است كه در مساجد دیگر اصفهان مىتوان مشاهده كرد.رف دانشمند و شاعر بزرگ دوره صفوى است.

محراب مسجد شیخ لطفالله با كاشیكارى معرق و مقرنسهاى بسیار دلپذیر تزیین شده است. درون محراب دو لوح وجود دارد. در اطراف محراب كتیبههایى به خط علیرضا عباسى و خطاط دیگرى كه باقر نام داشته است، دیده مىشود.
در این كتیبهها روایاتى از پیامبر اكرم و امام ششم شیعیان امام جعفر صادق نقل شده است.
اشعارى نیز بر كتیبههاى ضلعهاى شرقى و غربى به چشم مىخورد كه احتمالاً سراینده آنها شیخ بهایى، عارف دانشمند و شاعر بزرگ دوره صفوى است.
