عمارت ركیبخانه از جمله بناهای بافت قدیم اصفهان به شمار میرود كه در اوائل قرن یازدهم هجری مقارن با سلطنت شاه عباس اول ساخته شده است. بعدهها این عمارت در دوران قاجار پس از بازسازی به عنوان خانهٔ ظلالسلطان استفاده میشده است. كاربری كنونی این ساختمان موزه هنرهای معاصر اصفهان است.این بنا در مركز شهر اصفهان و نزدیك بناهای مشهوری همچون تالار اشرف، كاخ چهلستون، عالی قاپو و توحیدخانه قرار دارد و از جمله بناهای بافت قدیم اصفهان به شمار میرود كه در اوائل قرن یازدهم هجری مقارن با سلطنت شاه عباس اول به عنوان یكی از بناهای مجموعه دولتخانه صفوی احداث شد. با مراجعه به منابع و مأخذ مختلف دوران صفوی و با توجه به كلمهٔ «ركیبخانه» مشخص میشود كه این عمارت محل نگهداری لوازم سواركاری و یراقآلات اصطبل دولتی بوده است. با اضمحلال حكومت صفویه، عمارت «ركیبخانه» متروك گردید و بعدها در عصر قاجار به دستور «حاج محمد حسینخان صدر اصفهانی» - صدراعظم نیكاندیش فتحعلیشاه - احیاء شد. در دورهٔ حكومت «مسعود میرزا ظلالسلطان» بعد از انجام تعمیرات و الحاقاتی كه با آن دوره سازگار بود به عنوان محل زندگی این حاكم تعیین گردید.در دوران پهلوی اداره آمار و ثبت احوال اصفهان در این محل مستقر شد و تغییراتی در ساختمان و مخصوصاً در جبهه غربی آن صورت گرفت.در سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی «ركیبخانه» مورد مرمت اساسی قرار گرفت و بعد از بازسازی مقرر شد اشیاء موجود در موزههای هنرهای تزئینی تهران و بقیهٔ اشیاء قدیمی به اصفهان منتقل و در این ساختمان به معرض تماشای عموم گذاشته شود. در اجرای این هدف در تابستان ۱۳۷۵ گنجینههای تزئینی رسماً افتتاح و مورد بهرهبرداری قرار گرفت.در حال حاضر این گنجینه با فضائی به مساحت ۲۶۰۰ متر مربع و حدود ۱۲۰۰ متر فضای نمایشگاهی با در بر گرفتن هفت بخش دائمی صدها اثر نفیس هنری را برای بازدید عموم عرضه كرده است.