خانه رسولیان یزد

خانه رسولیان یزد

خانه رسولیان یزد:
خانه رسولیان به همت مرحوم« حاج میرزا كاظم رسولیان» و بدست استاد توانمندی به اسم« محمد حسن محمد رحیم» در شهر یزد ساخته شد. تاریخ ساخت آن به سال ۱۲۸۳ هجری شمسی برمیگردد كه با آخرین سال های حكومت سلسله قاجاریه هم زمان بود.

خانه رسولیان مربوط به دوره قاجار است و در یزد واقع شده است و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ماه ۱۳۷۵ بعنوان یكی از اثرهای ملی ایران به ثبت رسیده است.

این خانه نخست كاربری مسكونی داشت، ولی در سال ۱۳۶۸ بصورت وقف در اختیار دانشگاه یزد قرار گرفت و بعد از این كه بازسازی هایی در آن انجام گرفت، تبدیل به بخشی از دانشكده معماری و شهرسازی دانشگاه یزد گردید و هم اكنون هم یك محیط علمی و آموزشی به شمار می رود.

این مجتمع هنرى، گذشته از نقش آموزشى و پژوهشى آن، تابحال محل برگزارى سمینارهاى گوناگون علمى و پذیراى شخصیت هاى داخلى و خارجى بوده است.

عكس خانه رسولیان یزد

ویژگی های خانه رسولیان:
خانه تاریخی رسولیان از دو بخش اندرونی و بیرونی تشكیل شده است. قسمت بیرونی خانه شامل حوضخانه، تالار، زیرزمین، بادگیر و اتاق ارسی می شود. بخش اندرونی هم كه در واقع فضای خصوصی خانه محسوب می شود ، از اتاق های سه دری، پنج دری، بادگیر، تالار، كلاه فرنگی، ارسی و حیاط مشجر تشكیل شده است. خانه رسولیان داراى حمام سنتى است كه حدفاصل حیاط بیرونى و اندرونى قرار دارد.

در قسمت اندرونی خانه هم حیاطی وجود دارد كه حیاط اندرونی نام دارد. این حیاط كه بخش خصوصی خانه محسوب می شود، حوضی وسیع در وسط خود دارد و با درختان اطرافش زیبایی خاصی به خود گرفته است.

در این خانه یك آرامگاه وجود دارد. این آرامگاه مربوط به مرحوم استاد محمد كریم پیرنیا است. ایشان كه در سال 1299 چشم به جهان گشودند به دلیل تحقیقات فراوانی كه در زمینه معماری سنتی ایران داشتند و همچنین تلاش بسیارزیادی كه برای زنده نگه داشتن این معماری با نوشتن مقاله های بسیار داشتند، بعنوان پدر معماری سنتی ایرانی شناخته می شوند. ایشان در سال 1376 به دیار حق شتافته و آرامگاه ایشان بر طبق وصیت او در بنای خانه رسولیان انجام داده شد.

آرامگاه عكس خانه رسولیان یزد

 
آدرس خانه رسولیان:
یزد، خیابان امام خمینی، محله سهل بن علی، كوچه شهید صدوقی

بخش‌های مختلف خانه رسولیان یزد

خانه رسولیان دارای دو بخش اندرونی و بیرونی است. قسمت بیرونی خانه شامل حوض‌خانه، تالار، زیرزمین، بادگیر و اتاق ارسی می‌شود. بخش اندرونی نیز كه در واقع فضای خصوصی خانه به حساب می‌آید، از اتاق‌های سه دری، پنج دری، بادگیر، تالار، كلاه‌فرنگی، ارسی و حیاط مشجر تشكیل شده است. در میان بخش اندرونی و بیرونی نیز حمام خانه به چشم می‌خورد.

حیاط بیرونی خانه تاریخی رسولیان در گذشته محل پذیرایی از مهمانان و همچنین برگزاری مراسم روضه‌خوانی برای امام حسین (ع) بود. در قسمت اندرونی خانه حیاطی وجود دارد كه حیاط اندرونی نام دارد و حوض بزرگی در وسط و درختان زیبایی در اطرافش خودنمایی می‌كنند. تمام بخش‌های مختلف قسمت اندرونی در اطراف حیاط ساخته شده‌اند. در خانه رسولیان از زیرزمینی برای نگهداری لوازم‌خانگی و مواد غذایی مختلف استفاده می‌شد.

همان طور كه پیش‌تر اشاره شد، این خانه تاریخی به‌عنوان دانشكده معماری به كار می‌رود و یكی از مواردی كه در اینجا توجه شما را به خود جلب خواهد كرد، آرامگاه مربوط به مرحوم استاد محمد كریم پیرنیا است كه به‌عنوان پدر معماری سنتی ایران شناخته می‌شود. ایشان در سال ۱۳۷۶ هجری شمسی از دنیا رفت و به درخواست خودشان در خانه رسولیان یزد به خاك سپرده شد.

خانه رسولیان از زبان پژوهشگران

عجیب نیست كه علاقه‌مندان به هنر معماری، عاشق بازدید از چنین بناهایی و توصیف آن‌ها و حتی انجام پژوهش‌هایی در موردشان باشند. در این بخش به گوشه‌ای از یك مقاله علمی اشاره شده كه در آن به معرفی خانه رسولیان می‌پردازد:

این خانه دستگاه ورودی كاملی دارد كه از دو سوی این دستگاه به كوچه و حیاط اصلی راه دارد. حیاط اصلی خانه را فضاهایی یك طبقه احاطه كرده‌اند؛ ولی جبهه جنوب غربی آن مرتفع‌تر (معادل دو طبقه) از سه جبهه هم‌ارتفاع دیگر (معادل یك طبقه) است. ایوان فراخ و بزرگی در مركز جنوب غرب باعث اعتبار بیشتر نمای این جبهه شده است. در مركز جبهه شمال شرق ایوان كم‌عمقی به چشم می‌خورد كه در پس آن اتاق ارسی با سایبانی برای آن قرار دارد. جبهه جنوب شرق حیاط به فضاهای نیم‌باز و كم‌عمق، جز یك سه دری در گوشه جنوبی، اختصاص یافته است. ضلع روبه‌روی آن یك پنج دری در میانه و دو اتاق در طرفین دارد و در بین پنج دری و هر یك از اتاق‌های كناری، راهروی ورودی دیده می‌شود. اتاق‌ها نیز از طریق راهروهایی با یكدیگر ارتباط دارند. این حیاط در قسمت شمال شرق مجموعه جای گرفته و در آن بادگیر بر فراز اتاقی در جنوب شرق ایوان واقع بوده كه به حوضخانه معروف است. هركدام از فضاهای مستقل پیرامون حیاط اندرونی (حیاط اصلی) بر حسب نحوه و میزان برخورداری از نور خورشید در فصول خاصی از سال بیشترین كاركرد را داشتند