آبشارهای دیوانه كننده ایران! +عكس
در این مطلب با تقسیم ایران به 7 منطقه جغرافیایی، آبشارهای شاخص هر منطقه را در شكلی فشرده و موجز معرفی كرده ایم. برای این سفر شهریورماهی، سعی كرده ایم از میان آبشارها، آنهایی را پیشنهاد كنیم كه غیر از زیبایی، بزرگتر، بلندتر و یا پر آب تر از دیگران باشند تا زیبایی و تنوع طبیعت ایران بیشتر پیش چشم آورده شود.
آب از ارتفاع بلند سرازیر می شود. با شدت به صخره های سخت می خورد و هر قطره اش به هزاران ذره تبدیل می شد. دیدن تصویر آبشار هم آدمی را خنك می كند چه برسد به آنكه كنارش قرار گیری. مهمان آبشار شدن، در گرمای تابستان یكی از لذتبخش ترین سفرها در كشور ماست، به خصوص كه شهریورماه باشد و كوره سوزان تابستان كمی از تب و تاب افتاده باشد.
آبشارهای ایران در این سرزمین گرم و خشك گنجینه ای هستند كه می توان به لطف آنها گرمای تابستان را برای چند ساعتی هم كه شده، فراموش كرد. تعدادشان هم كم نیست و می توان در هر كجای این سرزمین به سراغشان رفت، اما شناخته شده ترین آنها را باید در غرب و شمال كشور سراغ گرفت و بقیه را هم به صورت پراكنده در دیگر نقاط ایران.
اگر بخواهیم نام تمام این آبشارهای بزرگ و كوچك را پشت هم ردیف كنیم، فهرستی بلندبالا پیش رویمان خواهد بود با بیشتر از یك هزار آبشار. به همین دلیل در این مطلب با تقسیم ایران به 7 منطقه جغرافیایی، آبشارهای شاخص هر منطقه را در شكلی فشرده و موجز معرفی كرده ایم. برای این سفر شهریورماهی، سعی كرده ایم از میان آبشارها، آنهایی را پیشنهاد كنیم كه غیر از زیبایی، بزرگتر، بلندتر و یا پر آب تر از دیگران باشند تا زیبایی و تنوع طبیعت ایران بیشتر پیش چشم آورده شود.
یك نكته را هم در نظر داشته باشید؛ در نبود مرجع معتبری كه به طور دائم به دسته بندی و بررسی وضعیت آبشارها در ایران بپردازد، مشخصات هر آبشار را از اداره های محلی میراث فرهنگی و محیط زیست هر استان و كتاب های موجود استخراج كرده ایم.
زیبای جنگل
همجواری كوهستان و جنگل، زیباترین آبشارهای ایران را در استان مازندران به وجود آوره است. بسیاری از این آبشارها چندان شناخته شده نیستند و رسیدن پای آنها هم راهنمای محلی می خواهد و هم پیاده روی و راهپیمایی. یك مجموعه از این آبشارها با نام «7 آبشار» با آبشارهای «تیركن» در نزدیكی روستای «درازكش» در شهرستان بابل قرار دارد. این تصویر رویایی یكی از همان 7 آبشار است. برای رسیدن به پای این آبشارها باید وارد جاده بندپی شد و بعد از گلوگاه منتظر دیدن تابلوی روستای درازكش باشید. باقی مسیر را هم شمایید و یك راهنمای محلی.
1- غرب ایران
عروسان آبشارها
مطمئن باشید كه مجموعه ای از زیباترین و پرآب ترین آبشارهای ایران را باید در دامنه های زاگرس در غرب ایران سراغ گرفت. آبشار پیران در شهرستان «سرپل ذهاب» كرمانشاه یكی از زیباترین آنها و در عین حال ناشناخته ترین آبشارهای ایران هم در همین دامنه ها قرار گرفته و با حدود 100 متر ارتفاع باید آن را یكی از بلندترین آبشارهای ایران دانست. این آبشار را، هم به اسم «ریجاب» و هم به «پیران» می شناسند. برای رسیدن به آن باید از سرپل ذهاب حدود 10 كیلومتر به سمت روستای شالان بروید و بعد از حدود یك ربع پیاده روی به منطقه كوهستانی و بكر آبشار برسید. ممكن است وقتی برای تماشای آبشار می روید، صخره نوردانی را در حال صعود از دیواره های صخره های اطرافش ببینید.
آبشار آب سفید یا به گویش لری «اواسبید» را خیلی ها دوست دارند. به اسم عروس آبشارهای ایران هم بشناسند. آبی كه از ارتفاع تقریبا 70 متری روی صخره ها می ریزد، حباب های سفیدی روی صخره ها می سازد كه رنگ سفید رنگی به آبشار داده و به همین خاطر به آب سفید معروف شده و البته با كمی تخیل می شود پیچ و تاب های سفیدرنگش را به لباس عروس تشبیه كحرد. استان لرستان آبشار كم ندارد اما این آبشار به خاطر زیبایی و بلندایش از همه معروف تر است.
آب این آبشار از دل تونلی در دل یك كوه سنگی بیرون می آید و به رودخانه رودبار لرستان می ریزد و دست آخر هم به دز می پیوندد. این آبشار معروف حدود 50 كیلومتری شهر الیگودرز و در منطقه ای بنام «پشتكوه زلفی» قرار دارد و برای رسیدن به آن، باید از الیگودرز وارد جاده اصفهان شوید.
«بیشه» زیبا، یكی دیگر از آبشارهای دیدنی لرستان است. بیشه، حدود 52 متر ارتفاع دارد و آبش از چشمه هایی تامین می شود كه دائما در «اشترانكوه» در حال جوشیدن هستند، وقتی به پایین سرازیر می شود، به رودخانه سزار می ریزد و آخر سر هم به رود دز. آبشار تا روستای بیشه حدود یك كیلومتر فاصله دارد. البته در یك مسیر ناهموار و خاكی. به همین خاطر مقصد اول همین روستاست.
با قطار یا خودرو شخصی می توان به بیشه و آبشار زیبایش رسید. علاوه بر این آبشارها، در غرب ایران آبشارهای تماشایی فراوانی پیش رویتان است: در استان لرستان؛ «آفرینه» در پل دختر، «نوژیان» و «وارك» در خرم آباد، «چكان» در «الیگودرز» و «سركانه» در سپیدشت، در استان همدان آبشار گنجنامه، در استان چهارمحال و بختیاری، «دره عشق» در اردل، «آتشگاه» و «كُرودی كَن» در لردگان و «نیاكان» و «شیخ علیخان» در چلگرد و در استان ایلام هم «ماربره» در دره شهر و «خربزان» و «ماهوته» در آبدانان.
2- شرق و شمال شرقی ایران
به رنگ شب
رشته كوه بینالود در فاصله مشهد و نیشابور با كوهپایه ها و دره های سرسبز، منطقه ای خوش آب و هوا را در شمال شرقی ایران پدید آورده است. این كوهستان باشكوه، آبشارهای فراوانی را سر و شكل داده كه یكی از معروفترین شان آبشاری است در نزدیكی روستای «اخلمد» و به همین نام. در مسیر كوهستانی و سرسبز این آبشارها چندین آبشار می بینید كه بلندترین شان بالای 40 متر ارتفاع دارند. برای گردش در میان این مسیر پر آبشار در خراسان، باید در جاده قوچان و حدود 4 كیلومتر بعد از چناران وارد یكی از فرعی های سمت چپ شوید تا به اخلمد برسید.
در مسیر شرقی شهر مشهد و در محدوده شهرستان كلات هم آبشارهای معروفی قرار دارند، مثل «آبگرم» و «قره سو» و «ارتكند» كه در سفری به شرق مشهد می توانید سراغشان را بگیرید. آبشارهای «ایزی» در اسفراین «بید» در شمال سبزوار و «حمید» در بجنورد هم معروفترین آبشارهای خراسان شمالی هستند.
در همسایگی شرق خراسان، آبشارهای بزرگ و كوچك تماشایی در محدوده استان گلستان و مخصوصا پارك ملی گلستان قرار دارند. یكی از زیباترین آبشارهای این استان «كبودوال» است. آبشاری كه شاید خزه های پر رنگ دور و بر آن باعث شده، رنگ تیره و كبودی به چشم بینندگان بیاید و اینطور نام بگیرد. كبودوال در 4 كیلومتری جنوب شرقی شهر علی آباد قرار دارد و از كوه بلند هارون سرچشمه می گیرد، پایین می ریزد و در دل پاركی جنگلی به همین نام روان می شود.
در طول مسیر، آبشارهای كوچك و بزرگ با دریاچه های كوچكی در پای هر كدامشان شما را برای تنی به آب زدن و خنك شدن وسوسه می كند. سال گذشته سیل شدیدی در این منطقه جاری شد، به آبشار كبودوال خسارت های زیادی وارد كرد اما امسال خرابی ها بازسازی و آبشار آماده پذیرش مسافران از دور و نزدیك است.
اگر در همین منطقه هستید و می خواهید 12 آبشار كوچك و بزرگ ببینید، باید راهی روستای «شیرآباد» و آبشاری به همین نام در جنوب شهر «خان بین» شوید. بلندترین این مجموعه آبشار حدود 25 متر ارتفاع دارد و پای هر كدامشان هم یك دریاچه كوچك درست شده كه عمق بعضی از آنها بسیار زیاد است.
آبشار 15 متری «لوه» در 25 كیلومتری شهر «گالی كش» یك آبشار زیباست در دل پارك ملی گلستان و غیر از آن ابشار اق سو یك آبشار كوتاه و پلكانی از آبشارهای پارك ملی گلستان است كه از مینودشت حدود 50 كیلومتر فاصله دارد.
آبشار «كردكوی» یا «دوآب» در 6 كیلومتری جنوب شهرستان كردكوی و «شادان» و «هفت طبقه» در كردكوی و «زیارت» را در حوالی روستای زیارت گرگان نباید از دست داد.
3- شمال ایران
سرازیر در میان جنگل
آوازه آبشار بلند «لاتون»، مسافران تالش و آستارا را در ماه های گرم به سمت شهر «لَوَندویل» و روستای «كوته كومه» می كشاند. زیبایی طبیعت سرسبز و جنگل های تالش زبانزد خاص و عام است و با داشتن آبشاری به بلندی و زیبایی «لاتون» تكمیل می شود. آبشاری كه حدود 105 متر ارتفاع دارد و به همین دلیل بعضی آن را بلندترین آبشار ایران می دانند، هر چند اگر هم بلندترین آبشار ایران نباشد، بلندترین آبشار استان گیلان هست.
آنها كه هوای تماشای این آبشار بلند را دارند، باید یك پیاده روی سخت 4 ساعته كوهستانی را بر خودشان هموار كنند. اگر مسافر این آبشار هستید، از مسیر رشت، 13 كیلومتر مانده به شهر آستارا باید وارد شهر لوندویل شوید و سراغ خیابان آبشار را بگیرید تا در این مسیر پس از حدود 10 كیلومتر رانندگی، به روستای كوته كومه برسید. بعد هم حدود 8 كیلومتر پیاده روی در مسیری سربالایی كه تا ارتفاع 770 متری بالا می رود.
در منطقه تالش آبشار دیدنی دیگری هم هست، «حَویق» كه به زمرد حویق هم معروف است. حویق در 40 كیلومتری شمال شهر تالش است و فاصله این آبشار از شهر حویق 9 كیلومتر. آب آبشار حویق بسیار سرد است و در رودخانه اش می توانید ماهی قزل آلا هم ببینید.
در شهرستان رضوانشهر یكی دیگر از این جاذبه های طبیعی را با نام «ویسادار» می توانید ببینید. گیلان حدود 40 آبشار دائمی دارد و «شیطان كوه» در لاهیجان و «باباولی» و «لونك» در سیاهكل و «دودوزن» در شفت از دیگر آبشارهای شناخته شده آن هستند.
سری هم به مازندران بزنیم؛ شهرستان آمل و مخصوصا منطقه لاریجان كه معروفترین آبشارهای این استان را دارد و معروفتر از همه هم «شاهاندشت» است كه در صدرشان نشسته. وقتی آب از ارتفاع 50 متری روی صخره ها می ریزد، مه سفید رنگی در پایین آبشار درست می شود و هر مسافری را به هوس می اندازد كه سرش را در این مه خنك فرو ببرد. مناسب ترین زمان برای سفر به روستای شاهاندشت و بازدید ازابشار وانا از منظر آب و هوا اواخر فصل بهار تا اوایل فصل پاییز می باشد.
برای داشتن چنین تجربه هیجان انگیزی باید وارد جاده شوید، حدود 15 كیلومتر پس از پلور به «گزنك» و از آنجا هم بعد از حدود 5 كیلومتر به پل «وانا» در سمت راست جاده می رسید كه راه رسیدن به روستای شاهداندشت است. برای رسیدن به پای شاه این دشت، باید فقط حدود یك ربع از میان كوچه های سنگفرش و قدیمی روستا پیاده روی كنید. آبشار «اِسپه او» در جنوب شرقی بهشهر هم، یكی از آبشارهای زیبای منطقه است كه حدود 30 متر ارتفاع دارد و در میان درختان پنهان شده.
برای رسیدن به آن باید وارد جاده بهشهر به گلوگاه شوید و بعد از حدود 10 كیلومتر، تابلوی روستای «پاسند» را در سمت راست جاده می بینید. حدود 25 كیلومتر راننندگی می كنید تا لب رودخانه نكاء برسید و بعد هم پیاده روی از داخل رودخانه تا پای آبشار.
آبشار بلندبالای «گزو» دیگر آبشار معروف مازندران را می توانید در سوادكوه و فاصله شهرهای زیر آب و شیرگاه تماشا كنید. اگر وارد این مسیر شوید با یك تیر دو نشان می زنید؛ یك آبشار كوچكتر در مسیر رسیدن و بعد هم آبشار 70 متری گزو. در جاده فیروز كوه بعد از پلیس راه «پل سفید» در سمت چپ جاده وارد جاده «آزادمهر» شوید. در این مسیر به یك دوراهی می رسید كه مسیر سمت چپ، مقصد شماست. غیر از این آبشارها در استان مازندران حدود 60 آبشار شناخته شده دیگر هستند، مثل «تنگه دَراسله» در سوادكوه، «آب مراد» در لاریجان، «آكاپل» در كلاردشت و «آب پری» در نور.
4- شمال غربی ایران
سفر از دره وصخره
كوهستان البرز در منطقه شمال غربی ایران، آبشارهای بزرگ و كوچك فرلاوانی ساخته و رود «ارس» در مرز شمال غربی با آن آب و هوای معتدلش این آبشارها را پر آب و اطرافشان را سرسبز كرده. آبشالر «آسیاب خرابه» با آن صخره های خزه بسته اش در همین منطقه ارس و در استان آذربایجان شرقی قرار داد. با آنكه ارتفاع بلندی ندارد، اما چشم انداز طبیعت اطرافش منحصر به فرد است.
رودهای كوچكی كه از دامنه های شمالی كوه «كیامكی» سرچشمه می گیرند، وارد دره ای می شونند و از روی صخره هایی پایین می ریزند كه روزگاری آسیاب آبی را در روستای «هلیق» می چرخانده. اما این روزها با تخریب آسیاب، محدوده 200 متری پایین آبشار یكی از تفریحگاه های شناخته شده اطراف جلفاست.
برای رسیدن به این آبشار باید از شهر «جلفا» حدود 16 كیلومتر به سمت شرق بروید و در روستای «مرازاد»، وارد فرعی سمت راست شده و حدود 10 كیلومتر برانید. «عیش آباد در مرند»، «گل آخور» در ورزقان و همینطور «سردابه» در شهرستان اردبیل و «نره گر» در جنوبشرقی خلخال از آبشارهای استان اردبیل و دیگر آبشارهای شناخته شده این منطقه اند.
در همسایگی این استان هم می توان آبشارهای زیبایی را دید؛ آبشار «شَلماش» در شهرستان سردشت اذربایجان غربی، به لطف بلندای كوهستان زاگرس در غرب ایران و برف و یخ زمستانی این كوهستان، یكی از آبشارهای زیبا در غرب ایران است.
شلماش تنها یك آبشار نیست و مجموعه ای از 3 آبشار است كه در تنگه ای باریك جریان دارند. برای دیدن ابهت و زیبایی این آبشار باید تابانه رفت و از آنجا هم حدود 50 كیلومتر مسیر پرپیچ و خم تا سردشت، از سردشت هم حدود 20 دقیقه راننندگی تا نزدیك آبشار.
آبشار اول حدود 45 متر ارتفاع دارد و آبشارهای بعدی كوتاه ترند. مسیر رسیدن به آبشار پلكانی است اگر تا آخرین آبشار پایین بروید، غیر از نمای زیبای 3 آبشار، رودخانه آرام را هم خواهید دید. برای برگشت به پاركینگ باید زحمت بكشید و پله ها را بالا بروید. «دره خور خوره» در شهر سلماس و «قینرجه» در تكاب از آبشارهای دیگر آذربایجان شرقی است.
5- مركز ایران
بر دامنه های البرز
كمتر آبشاری را می توان یافت كه همچون «سنگان» در بهار پر آب باشند و در زمستان هم وقتی یخ می زند، برای یخ نوردان دیواره ای یخی بسازد. بهار كه از راه می رسد این آبشار 50 متری استان تهران از خواب زمستانی بیدار می شود؛ آبشاری كه از ذوب شدن یخچال های قله هایی مثل «چشمه شاهی» و «پهنه حصار» یكی از آبشارهای سرد و پر آب دماوند است.
روستای سنگان كه اسمش را به آبشارش هم داده، روستایی ییلاقی در استان تهران است كه در جاده سولقان قرار دارد. برای رسیدن به سنگان، در جاده سولقان بعد از حدود 10 كیلومتر و پیش از امامزاده داوود (ع)، تابلویی در سمت چپ جاده می بینید كه راه رسیدن به روستای سنگان را نشان می دهد. به روستا كه برسید تازه اول راه است؛ چون حدود 3 ساعت پیاده روی تا آبشار دارید. باید به سمت امامزاده قاسم (ع) در انتهای روستا حركت كنید و مسیر پاكوب را ادامه دهید تا آبشار كم كم پدیدار شود.
آبشار تماشایی «ارنگه» یا «آدران» در جاده چالوس، «دوقلوی شیرپلا» شمیران، «تنگه واشی» در فیروزكوه، «ایگُل» و «لالون» در فشم، «خور» در كرج و «كركبود» در طالقان از دیگر آبشارهای خنك استان های تهران و البرزند.
استان سمنان با آن اقلیم متنوع و شگفت انگیزش، یك آبشار معروف و تماشایی هم دارد؛ دره «مپُجن» اسمش را به این آبشار هم داده كه برای تماشایش باید از یك دره خنك و صخره ای عبور كنید. اگرچه این آبشار چندان بلند نیست، اما پر آب است و آنها كه هوای خنك شدن در زیر ذرات ریز آب را در یك فضای غارمانند دارند، باید راهی آن شوند. از شاهرود تا آبشار حدود 35 كیلومتر راه دارید كه 10 كیلومتری آخر مسیر از شهر مجن تا آبشار در میان یك طبیعت رنگارنگ طی خواهد شد.
با آنكه طبیعت استان اصفهان به كویرهای زیبایش هم معروف است اما نباید فكر كنید كه در این استان آبشارهای خنك و بلند نمی توانید پیدا كنید. آبشار «سمیرم» در 4 كیلومتری شرق سمیرم، این شهر كوهستانی و مرتفع ایران قرار گرفته و برای رسیدن به آنجا از مركز استان باید حدود 150 كیلومتر رانندگی كنید. این آبشار با حدود 35 متر ارتفاع، در اعماق تنگه ای با صخره های ستبر قرار گرفته و طبیعت اطرافش هم تماشایی است. آبشار آب ملخ را هم با طبیعت جنگلی اش از دست ندهید. این آبشار در نزدیكی روستایی به همین نام در كیلومتر 45 جاده سمیرم به سنندج قرار گرفته.
اگر در اصفهان هستید، سری به آبشار «پونه زار» فریدون شهر در غرب استان بزنید كه با حدود 70 متر ارتفاع از بخش های ناشناخته طبیعت استان اصفهان است. در این استان آبشار «نیاسر» را هم در 40 كیلومتری غرب كاشان نباید از دست داد.
6- جنوب ایران
لطافت، در كنار خلیج فارس
این آبشار به واقع برازنده اسمش است؛ «شوی»، كه در زبان محلی ساكنان منطقه «لطافت» معنا می دهد و وقتی از بلندای صخره ها پایین می ریزد، با آن درختان و سبزی هایی كه در برش گفته اند، چهره ای لطیف از این منطقه ای كوهستانی می سازد. خیلی ها دوست دارند این آبشار زیبا را كه در استان خوزستان قرار گرفته، بزرگترین آبشار ایران هم بنامند اما فعلا مرجع معتبری برای تایید این حرف نیست.
با اینحال شوی یا «تله زنگ» اگر بزرگترین آبشار ایران نباشد، دست كم یكی از آنهاست؛ با حدود 90 متر ارتفاع و پنهایی كه در بهار زاگرس به چند ده متر هم می رسد. از كوره های «سرتنگ» سرچشمه می گیرد، از دهانه غاری بیرون می آید و در یك مسیر كوهستانی و سخت، راه طی می كند تا از یكی از دره های شهرستان بخش «سردشت» شهرستان دزفول پایین می ریزد.
سختی طبیعتی كه شوی در آن جاری است، باعث می شود تا مسافران این آبشار، بكرترین مناظر طبیعت ایران را در مسیر رسیدن به آن و اطرافش تماشا كنند و هر كه هم شوی می خواهد باید جور یك راهپیمایی دو تا 6 ساعته در این كوهستان را بكشد. اگر مسیر ریلی را ترجیح می دهید، باید در ایستگاه تله زنگ از قطار پیاده شوید و اگر هم مسیر جاده را دوست دارید باید از سمت دزفول و «شیهون» راهی شوید.
«شیوند» در ایذه و «آرپناه» و «بابا روزبهان» در لالی هم از دیگر آبشارهای این استان هستند. در بوشهر استان همسایه خوزستان هم، «زیر راه» و «فاریاب» در دشتستان، آبشارهای شناخته شده ای هستند.
«مارگون» آبشاری مشهور در مرز كهگیلویه و بویر احمد با استان فارس است، با بلندای 80 متر و عرضی كه در ماه های پر آب به 90 متر هم می رسد. شاید به خاطر پیچ و تاب آبشارك های كوچك و بزرگی كه مثل مار از صخره های بلند پایین می آید، این آبشار را «مارگون» نامیده اند. آبشاری كه داخل تنگه ای عمیق با پوشش سبز و جنگلی می ریزد و به خاطر گونه های گیاهی و جانوری كه در اطراف دارد، در فهرست آثار طبیعی ملی هم به ثبت رسیده.
مارگون، اسمش را به روستای همسایه هم داده كه حدود 15 كیلومتر با آن فاصله دارد. روستا در غرب شهرستان «سپیدان» (اردكان) است و از شیراز تقریبا 125 كیلومتر و از یاسوج هم حدود 60 كیلومتر راه دارید. از جایی كه خودرو را پارك می كنید حدود 2 كیلومتر در مسیر سنگفرش شده و پلكانی پیاده بروید تا به زیر آبشار برسید.
«تنگ تامرادی» در شهرستان بویر احمد، «شادگان» در گچساران، «بهرام بیگی» در دنا «كوه گل» در سی سخت و «كمر دوغ» در شهرستان كهگیلویه از شناخته شده ترین آبشارهای این استان زیبا هستند و «تنگ براق» در اقلید، مجموعه آبشارهای «تنگه رغز» در شهرستان داراب و «دشتك» در مرودشت هم از دیگر آبشارهای تماشایی استان فارس.
یكی از شناخته شده ترین آبشارهایی كه می توانید در جنوب شرقی ایران و استان كرمانس راغ بگیرید، آبشار شهر «رایِن» است كه ارگ تاریخی اش، آوازه ملی به آن داده. این آبار حدود 40 متر ارتفاع دارد و از دامنه های شرقی كوه هزار سرچشمه می گیرد كه بلندترین قله این استان كویری است.
در میان بیدستان هایی كه در زیر این آبشار 4 طبقه وجود دارد، امكانات رفاهی هم برای مسافران مهیاست. از كرمان تا راین حدود 100 كیلومتر راه دارید، باید وارد جاده بم شوید. از راین هم باید حدود 14 كیلومتر در جنوب غربی و جاده آبشار رانندگی كنید. آبشار «آبسر» در شهرستان یافت و «وُروار» در جیرفت هم از دیگر آبشارهای شناخته شده كرمانی هاست.
در همسایگی این استان، استان كویری سیستان و بلوچستان هم آبشارهای پرآبی دارد، مخصوصا در فصل بهار؛ «اِسپن» در شهرستان دلگان و «كَلگان» در شهرستان نیكشهر جزو آبشارهای معروف هستند كه آخر هفته های تفرجگاه خانواده های محلی می شوند.
در منطقه جنوب ایران آبشارها كوتاه تر و كم آب ترند و البته گنجینه ای ارزشمند برای ساكنان و مسافران این منطقه گرمسیر. آبشار «كِرون» در منطقه سرسبز رودان در استان هرمزگان، در كنار دیدنی های طبیعی، باغ های خرما و مركباتش و دشت های سرسبز، یك گردشگاه مهم محلی را شكل داده. از بندرعباس باید راهی شهر رودان یا همان دهمبارز شوید و از آنجا هم راهی روستای «بادافشان» تا به آبشار برسید. آبشار «تِزرج» هم در جنوب غربی شهرستان حاجی آباد جزو آبشارهای محبوب مردم محلی است. در همین منطقه و در مسیر داراب، در 8 كیلومتری شهر «فدامی»، آبشار فدامی از آبشارهای معروف است.
