جاذبه های گردشگری استان البرز

استان البرز یكی از استان‌هایی است كه با وجود داشتن مكان‌های بسیار دیدنی طبیعی و تاریخی از دید گردشگران مغفول مانده است.

جاذبه‌های فرهنگی، تاریخی، طبیعی، كشاورزی، صنعتی و ... استان البرز تا حدی ناشناخته‌اند كه حتی برخی از البرز نشینان نیز از وجود آنها بی‌خبرند!

دامنه سلسله جبال البرز از دیرباز به دلیل آب و هوای مناسب، رودخانه‌های جاری و پناهگاه‌های مطمئن، همیشه محل استقرار و سكونت‌گاه‌های موقتی و دائمی اقوام و گروه های مختلف بوده است.

طبق منابع و اسناد تاریخی و مطالعات باستان‌شناسی آثاری همچون محوطه‌ها، تپه‌های باستانی و ابنیه‌های تاریخی در مناطق كرج، طالقان، ساوجبلاغ و نظرآباد همگی بیانگر و معرف آن است كه در ادوار گذشته این منطقه از فرهنگ غنی پیش از تاریخ برخوردار بوده است.

زیبایی‌های ناشناخته با طبیعتی حیرت انگیز، وجود رودخانه‌های آب شیرین البرز، مانند رودخانه كرج، شاهرود، كردان و چشمه سارهای بسیار زیبا، غارهای طبیعی، آبشارهای مرتفع، كوه‌های بلند، درختان كهنسال، پوشش گیاهی و جانوری متنوع، آب‌های معدنی با خواص درمانی، این استان را به یكی از زیباترین استان‌های گردشگری كشور از لحاظ وجود پدیده‌های طبیعی تبدیل كرده است.

استان البرز دارای جمعیتی حدود 2.5 میلیون نفر است. شهر كرج سومین شهر پرجمعیت ایران بعد از تهران و مشهد به شمار می‌آید.

لازم به ذكر است كه از 5 محور پرتردد كشور 4 محور آن در استان البرز واقع شده است.

  پل آصف الدوله
در حدود 3 كیلومتری جاده كرج-اشتهارد در حوالی جنوبی مرداباد (ماهدشت) بر روی رودخانه شور كه در زمان ناصرالدین شاه قاجار توسط آصف الدوله احداث شده و معروف به پل شور یا پل رود شور بود كه در حال حاضر مقداری از آن تخریب شده است.

 رود شور
روخانه شور (ابهر رود) یا به گفته بومیان شوركات رودخانه‌ای است فصلی كه در شمال اشتهارد از غرب به شرق جریان دارد، تنها رودخانة ناحیه اشتهارد است. این رودخانه از كوههای جنوب غربی آوج‌( استان قزوین) سرچشمه می‌گیرد و پس از مشروب كردن دشتهای ابهر، قزوین، شمال بخش اشتهارد و جنوب ساوجبلاغ به رودخانة كرج می‌پیوندد.

این رودخانه به طور پراكنده دارای ماهی گورخری (Aphanius sophiae) می‌باشد و در فصل حاضر پرنده هایی چون سلیم طوقی، پرستو، ایگرت سفید و عقاب استپی در این ناحیه و توسط تیم طبیعت گردی البرز من (راگا) رویت گردید.

 این كاروانسرا در ابتدای ساخت برای كاروان‌ها و مركب‌هایشان به عنوان مكان استراحت بوده و در اوایل دوران قاجاریه تبدیل به پادگان یا قلعه نظامی شد و در اواخر دوران قاجار نیز به عنوان مدرسه (موسوم به فلاحت) از آن استفاده می‌شده‌است. مساحت كل بنا ۳ هزار متر مربع و مساحت حیاط میانی ۹۰۰ متر مربع است.

ورودی كاروانسرا نیز از ایوان شمالی است. پیرامون حیاط میانی آن ۲۱ حجره ایوان‌دار برای استراحت مسافران و پنج بارانداز برای نگهداری كالا و جایگزینی همراهان و نگهبانان كاروان‌ها در نظر گرفته شده‌است در ساخت این بنا از سنگ، آجر، چوب و كاهگل استفاده شده‌است. كاروانسرای شاه‌عباسی كرج در ۲۲ فروردین ماه سال ۱۳۵۶ با شماره ۱۳۶۸ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.

  امامزاده سلیمان (ع)
بنای امامزاده سلیمان در 6 كیلومتری شرق اشتهارد متعلق به دوره صفویه در كنار جاده كرج- اشتهارد قرار دارد. امامزاده سلیمان یكی از نوادگان امام موسی كاظم (ع) و از زیارتگاههای مشهور منطقه محسوب می‌شود.

  بنای امامزاده متشكل از یك طاق نمای ورودی و رواقها و گنبدخانه است. فضای چهارگوش داخل گنبدخانه با طاق نماهایی به شكل هشت ضلعی و سپس توسط طاق بندهای متناسبی به 16 ضلعی تبدیل شده است.

  امامزاده زید و رحمان (ع) یا سه گنبدان
در روستای رحمانیه امامزادگان زید و رحمان یا سه گنبدان از نوادگان امام جعفر صادق (ع) در كنار راه اصلی كرج به اشتهارد قرار دارند.

بنای امامزاده متعلق به قرون 7 و 8 هجری است كه از نظر معماری دارای وی‍ژگی خاصی بوده، و یكی از بناهای شاخص مذهبی در منطقه محسوب می‌شود.

این بنا دارای سه گنبدخانه و متعلق به سه دوره تاریخی است، بطوریكه گنبد شرقی متعلق به دوره ایلخانی، گنبد غربی متعلق به دوره تیموری و گنبد شمالی در زمان صفویه به بنا الحاق شده است.

  آبشار خور
واژه خور مخفف خورشید است، روستای خور با داشتن ارتفاع 2800 متری در دامنه غربی قله گندم چال كه دارای 3600 متر ارتفاع از سطح دریا در ابتدای جاده چالوس، نرسیده به سد كرج و یكی از مناطق مرتفع البرز مركزی می‌باشد و دارای طبیعت منحصر به فرد از نظر منطقه ای است كه در تابستان دارای هوای خنك و عاری از رطوبت است و مناطق دیدنی همچون قله ها و دره های سرسبز و پیچ در پیچ و باغهای زیبا را دارا می‌باشد یكی از شاخص های منحصر به فرد آن آبشارخور است كه جزء مناطق ویژه طبیعت ایران است كه حدود 60 متر ارتفاع از سطح زمین دارد.

منطقه توریستی خور دارای جاذبه های خاص گردشگری و سیاحتی و ورزشی همچون (كوهنوردی،پیست اسكی) می باشد. مردم آنجا خونگرم و مهمان نواز همراه با اعتقادات مذهبی اسلامی هستند و در مركز روستا گورستان قدیمی قرار دارد كه در آنجا آثار سنگ‌هایی با قدمت 600 الی 700 سال پیش با نام اشخاصی كه پسوندهای منتصب به خور دارند یافت می‌شود و همچنین بقعه متبركه امامزاده شاهزاده عسگری و تپه دژبر كه در اسناد باستانی اداره میراث فرهنگی به همین نام به ثبت رسیده است نیز قرار دارد.

 محصولات تولیدی آن انواع میوههای درختی مانند سیب، هلو، گلابی، گیلاس، آلبالو، گردو و... می‌باشد و در فصل بهار گونه های گیاهی وحشی مانند والك، كنگر، ریواس، آویشن و قارچ به فراوانی یافت می‌شود.

با توجه به داشتن آب و هوای كوهستانی جانورانی مانند قوچ میش، كل، بز، گرگ، شغال، روباه و پلنگ معروف آسیایی و پرندگانی از نوع كبك، مرغ كوهی، عقاب، شاهین، جغد، قناری، بلبل، شانه بسر و داركوب و غیره یافت می شود.