طبیعت با وجود بخشندگی بسیار برای نوع بشر هیچگاه از نامهربانی‌ها و ناسپاسی‌های این موجود دوپا بی‌بهره نبوده است تا جایی كه برای نمونه با خشك یا آلوده شدن آبها وسفره‌های زیرزمینی، می‌توان در همین نزدیكی‌ها چشم گریان طبیعت را در كف صحرایی زیبا به نظاره نشست.
گراب یكی از این چشم‌های گریان است كه با وجود گلایه از آلودگی‌هایی كه بشر تولید می‌كند آب آن همچون اشك چشم زلال و حتی درمانگر است. چشمه گراب در 50كیلومتری جنوب مشهد و در مسیر جاده قدیم مشهد به نیشابور از دل زمین می‌جوشد و آب غنی از مواد‌معدنی آن همچنان برای بسیاری از بیمار‌ی‌ها حكم درمان را دارد تا جایی كه در وصف درمانگری‌های آن اهالی منطقه واقعیت‌ها و داستان‌های زیادی را سینه به سینه نقل می‌كنند.
در واقع چشمه گراب متشكل از چندین چشمه با فواصل تقریبی 500 متر از یكدیگر است كه اغلب دارای دهانه‌های مخروطی و مرتفع تر از سطح زمین است.
در مورد نام این چشمه نیز برخی زبان‌شناس‌ها و تاریخ‌دان‌ها بر این باورند كه گراب به چشمه‌ها و آب‌های معدنی گفته می‌شود كه دارای گوگرد هستند و اهالی برای درمان زخم‌های پوستی از آن بهره می‌برده‌اند. به گفته كارشناس‌های زمین‌شناسی آب این چشمه مخروطی‌شكل از دسته‌آب‌های كلروره سدیك آهن‌دار و هیپوترمال با باقیمانده خشك زیاد و اسیدیته زیاد است
گراب واژه‌ای فارسی است كه مركب از دو جزء «گر» و «آب» می‌باشد. در لغت نامه دهخدا برای معنای واژه گَر(gar) بیماری كچلی آمده‌است. در عربی بدان جرب و در تركی هم به آن قوتور می‌گویند. واژه آب (ãb) نیز در غالب موارد به همین معنی متداول در فارسی امروزی است.
واژه گراب (معادل انگلیسی Mange Water) عموماً اشاره‌ای به چشمه‌ها یا چاه‌های آب معدنی گوگرد دار است. از نظر زمین شناسی طبق بررسی‌های انجام شده به نظر می‌رسد كه مجموعه چشمه‌های تراورتن ساز منطقه گراب در مجاورت گسل سنگ بست- شاندیز و در بخش جنوبی آن قرار می‌گیرد. این موضوع البته نشان دهنده این است كه منطقه دنباله طبیعی رون بینالود نیز به شمار می‌رود.
مردم محل از آب این چشمه به عنوان دارو و برای التیام زخم‌های سطحی استفاده می‌كنند. وجود املاح كلر و سولفات فراوان و نیز تركیبات به حد اشباع در آب نشان‌دهنده ارتباط آب با منابع غنی زیرزمینی از این مواد است. این نوع تركیبات بیشتر در زمین‌های دوره تریاس در دریاها باقی مانده‌اند. این نوع آبها مُدِر نیز هستند و در نتیجه به دفع مواد زاید كمك می‌كنند.
افزون بر این افزایش ترشحات بزاق، معده، صفرا و پانكراس (لوزالمعده) از دیگر ویژگی‌های درمانی این آب‌هاست. همچنین این آبها در درمان بیماری‌های مفصلی مۆثر و سودمند تشخیص داده شده است.
مظهر اصلی چشمه گراب روی تپه مخروطی شكلی به ارتفاع متوسط 30متر قرار دارد. به‌نظر می‌رسد كه سطح پیزومتری آن نیز حدود 10متر بالاتر از سطح دشت و اراضی منتهی به كالشور باشد.
گذارتان كه به چشمه گراب بیفتد، می توانید از یكی از زیباترین نقاط این منطقه هم دیدن كنید. قله‌ای كه شبیه به قله‌های آتش فشانی سر از زمین بیرون آورده‌است. ارتفاع این قله كوچك از سطح زمین همان منطقه شاید به 70 متر برسد. زمانی كه به بالای این قله می‌رسید. دهانه آتش فشانی را مشاهده می‌كنید كه از نوك قله تا روی سطح آب ارتفاعی حدود 8 متر دارد و باقی فضای آن را آب پر كرده‌است كه البته عمق آب نیز 6 متر می‌باشد. احتمال می‌رود كه این حوضچه آبی به تونلی آبی راه داشته باشد.
