استان های غربی كشور در تابستان هوای بهتری دارند اما از بین تمام استان های غربی كه هریك جاذبه های گردشگری خاص و ویژه خودشان را دارند. در این هفته می خواهیم كردستان را معرفی و شرایط متداول تورهای آن را بررسی كنیم.
در سفر با تورهای گردشگری به كردستان از شهرهای سنندج، مریوان و اورامان دیدن می شود كه مهم ترین جاهای دیدنی این شهرها نیز در این مطلب معرفی می شوند.
سنندج
سنندج مركز استان كردستان است و شهری است كه حتی اگر شده چند ساعت در آن خواهید بود وقتی كه به استان برسید. پارك جنگلی آبیدر مهم ترین تفریحگاه سنندجی هاست كه روی كوهی به همین نام قرار دارد. درواقع واژه آبیدر (آب به در) به معنی جایی است كه از آن آب فراوان تراوش می كند.
آبیدر از دو كوه به نام های آبیدر بزرگ و آبیدر كوچك تشكیل شده است. ارتفاع آبیدر بزرگ 2550 متر از سطح دریا است درحالی كه ارتفاع آبیدر كوچك در حدود 2350 متر از سطح دریاست. در بالای قله تخت آبید ركوچك یك جان پناه برای استفاده كوهنوردان ساخته شده است و در حال حاضر مشغول ساخت تله كابین در مسیر بین پارك كودك و قله آن هستند.
خانه كرد از دیگر دیدنی های سنندج است. درحقیقت عمارت آصف كه با نام خانه كرد در سنندج معروف است، به عنوان نمادی از هویت فرهنگی اقوام كرد و گنجینه مردم شناسی مردم كرد از باارزش ترین آثار فرهنگی و تاریخی كردستان است. عمارت آصف امروز دربرگیرنده بخشی از پروژه فرهنگی خانه كرد، شامل فضاها و غرفه های نمایشی موزه است كه یكی از قدیمی ترین بناهای شهر سنندج محسوب می شود و در خیابان شاپور، نزدیك مسجد داروالاحسان قرار دارد. این عمارت توسط «آصف اعظم» (میرزا علی نقی خان لشكر نویس) در دوره صفویه ساخته شد.
مریوان
مهم ترین جاذبه گردشگری مریوان غیر از بازار خریدی كه دارد، دریاچه زریوار است كه در فاصله 3 كیلومتری غرب شهر مریوان قرار دارد كه از مكان های دیدنی و گردشگری استان به شمار می رود.
آب تالاب شیرین است و از تعدادی چشمه كف جوش و بارش تامین می شود و به همین دلیل در بیشتر زمستان ها سطح دریاچه كاملا یخ می بندد. طول دریاچه زریوار حدود 5 كیلومتر و عرض آن حدود 1/6 كیلومتر است. وسعت تالاب هم به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغیر و حداكثر عمق آن 5/5 متر است.
هورامان یا اورامان، نام منطقه ای در ایران و عراق است. این منطقه از طبیعت زیبایی برخوردار است. یكی از جلوه های طبیعی ناحیه اورامان، وجود دره های پرپیچ و خم و عمیق و رودبارهای متعدد است. در پایه هر كوهی دره ای عمیق و رودباری زیبا قرار دارد.
از مجموع آب این چشمه ها و رودبارها دو رودخانه سیروان و لیله تشكیل می شوند كه در نقطه ای به نام دروله در نزدیكی مرز ایران و عراق به هم می پیوندند. هرچند كه بخش عمده ای از منطقه اورامان را كوه های مرتفع و پربرف تشكیل می دهد اما در ارتفاعات پایین تر و در دامنه همین كوه ها جنگل های متراكم نسبتا وسیعی وجود دارند.
پوشش جنگلی این ناحیه همچون پوشش عمومی رشته كوه زاگرس عمدتا از درختان بلوط است. درختان دیگری مانند گلابی وحشی و زالزالك نیز به تعداد قابل توجهی یافت می شود. این جنگل ها از دیرباز تامین كننده سوخت زمستانی اهالی منطقه بوده اند.
مردم این منطقه به زبان هورامی تكلم می كنند. هورامان به طور كلی خود به چند بخش تقسیم می شود كه عبارتند از هورامان لهون، هورامان تخت و ژاورو. از نظر سیاسی نیز به دو قسمت شرقی (ایران) و غربی (عراق) تقسیم شده است و در ایران در استان های كردستان و كرمانشاه سكونت دارند.
از مناطق مهم شهری آن نیز می توان به پاوه، نوسود، بیاره و نودشه اشاره كرد كه البته در شهرهایی نیر مریوان، كامیاران، روانسر، سنندج، كرمانشاه و تهران نیز از طریق مهاجرت مردم هورامی زبان ساكن شده اند.
