علیابن مهزیار اهوازی كه در قرن سوم ه. ق میزیسته است، از فقها، محدثان و دانشمندان معروف شیعه و از اصحاب امام رضا(ع)، امام جواد(ع)، امام هادی(ع) و امام حسن عسكری (ع) بوده و احكام دینی را نزد آنها فرا گرفته و در برخی از مناطق، بخصوص در اهواز به عنوان نماینده ایشان بوده است. علیابن مهزیار از مردم دورق (شادگان امروزی) بود كه بعداً در اهواز ساكن شد. محل تولد ایشان منطقه هندیجان میباشد ولی با توجه به اینكه در قرن سوم هـ.ق هندیجان از توابع شهر دورق بود لذا او را اهل دورق معرفی كردهاند. پدر وی مذهب نصرانی داشت و سپس مسلمان شد و علی نیز به تبعیت از پدر در نوجوانی مسلمان گردید. براساس برخی روایات وی در زمان امام حسن عسكری(ع) وفات یافته است. بنابر روایات تاریخی هنگامی كه مأمون خلیفه عباسی دستور داد تا امام رضا (ع) به عنوان ولیعهد او از مدینه عازم خراسان شود امام (ع) در مسیر حركت خود در روز شانزدهم صفر سال ۲۰۱ هـ.ق وارد اهواز شد و چند روزی در این شهر توقف نمود. بعداً در محل اقامت امام(ع) مسجدی به نام مسجدالرضا(ع) بنا گردید كه علیابن مهزیار وصیت كرد پس از مرگ او را در مسجد مذكور دفن كنند. در قسمت غربی بقعه وی و پیوسته به مقبره سالنی وجود دارد كه احتمالاً همان مسجدی است كه به آن اشاره شد.