یكی از اماكن تفریحی تهران پارك لاله كه تا پیش از انقلاب ۵۷ پارك فرح نام داشت، از بوستان های بزرگ شهر تهران است. این پارك در سال ۱۳۴۵ به در خواست فرح پهلوی از پادشاه بنیان شد. پیش از آن یك منطقه نظامی بود كه برای اسب دوانی و رژه مورد استفاده ارتش قرار داشت و جلالیه نامیده می‌شد. مساحت این پارك ۳۵ هكتار است. در این پارك گونه‌های متفاوت گیاهی موجود است كه مهمترین آنها عبارتند از : چنار، اقاقیا و كاج تهران
اراضی پارك لاله از گذشته در اختیار ارتش بوده است.زمین مزبور معروف به میدان اسب دوانی جلالیه و برای رژه از آن استفاده می‌شد.، ارتش اراضی مربوطه را در ازای مطالبات وزارت دارایی به آن وزارت خانه انتقال داد.وزارت آبادانی و مسكن وقت ماموریت یافت برای این منطقه طرحی تهیه نماید.قسمت شمال پارك برای تاسیسات فرهنگی عمومی و قسمت جنوبی صرفا برای پارك درنظر گرفته شد.طرح آن بوسیله طراح معروف فرانسوی «ژوفه» و سایر طراحان پارك سازی و همكاران ایرانی تهیه گردید.سایر عملیات اجرایی به عهده شهرداری گذاشته شد.شهرداری عملیات اجرایی را طبق طرح ادامه داد تا در سرانجام در سال ۱۳۴۵ پارك فرح تاسیس گردید. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ۱۳۵۷ نام این پارك به لاله تغییر یافت.
امكانات و فضاها
ضلع جنوب شرقی این پارك به سبك پارك‌های ژاپنی طراحی شده و دارای آب‌نما و نهرهای مارپیچ است. در خیابان‌های شمالی پارك محوطه میزهای شطرنج واقع شده است. زمین‌های ورزشی پارك شامل زمین‌های بسكتبال و والیبال نیز در ضلع شمالی واقع است. در این پارك همچنین یك مركز تئاتر عروسكی، یك كتابخانه تحت پوشش كانون پرورش فكری كودكان و نوجوانان و یك مسجد دایر می‌باشد. مجسمه‌ها و تندیس‌های متعددی نیز در این پارك وجود دارد كه معروف‌ترین آنها مجسمه خیام و مجسمه ابوریحان بیرونی است
مجسمه خیام از آثار ابوالحسن صدیقی است كه در سال ۱۳۵۱ و در كشور ایتالیا (به‌سفارش انجمن آثار ملی) ساخته شده است. این مجسمه پس از انتقال به ایران به این پارك منتقل شد و در معرض دید عموم قرار گرفت و پس از آن چندین بار توسط فریدون صدیقی (فرزند خالق اثر) مورد بازسازی قرار گرفت.
