دیوار شهربند بشرویه یكی از جاهای دیدنیبشرویه می باشد. این دیوار در سال ۹۴۰ توسط یكی از حكام شهر ساخته شد. در واقع یك حصار بزرگ به ارتفاع ۶ متر به همراه چندین برج ۸ متری و ۴ دروازه بوده كه اطراف هسته اولیه شهر تاریخی بشرویه را فرا گرفته بوده است. هنوز بقایایی از حصار بشرویه در حاشیه خیابان مجتهد بشروی وجود دارد.
دیوار فعلی شهربند بشرویه، باقیمانده هایی از حصار دفاعی شهر است، حصاری كه در گذشته های دور، جان و مال مردمان شهر را حفظ می كرده و به واسطه وجود آن اهالی سر راحت بر بالین می گذاشتند. از آنجایی كه ایران به خاطر موقعیت جغرافیایی كه داشته، بارها مورد حملات و لشكركشیهای مختلف بوده، مسائل دفاعی اهمیت فراوان داشته است. به جز این نباید راهزنان و دزدان را در گذشته دست كم گرفت. درواقع به همین منظور دور تا دور شهرهایی كه ساخته می شد، حصاری دفاعی می كشیدند.
به این صورت مردم می توانستند در صورت بروز حملات احتمالی از خود دفاع كنند. در واقع دیوار شهربند بشرویه نیز باقیمانده از یك حصار بزرگ است كه دور هسته اولیه این شهر كشیده شده بود. این حصار به صورت دو لایه حفاظی دور تا دور شهر را فرا گرفته بود. ارتفاع دیوار بیرونی این حصار شش متر بوده است. ۲۲ برج هشت متری نیز در فواصل حدودا ۱۰۰ متر ساخته شده بود. این فواصل مشخص برای دفاع از این حصار رعایت گشته بود. در حال حاضر از آن ۲۲ برج، ۸ برج باقی مانده است.
معماری دیوار شهربند بشرویه
چهار دروازه در جهت های جغرافیایی و راههای منتهی به چهار محله بشرویه در این دیوار ساخته شده بود. به جز این دروازه ها، هیچ ورودی دیگری به شهر وجود نداشته است. دروازه ای كه در جبهه شمالی بنا گشته بود معروف به دروازه كیانی بوده است. دروازه جنوبی شهر به دروازه قبرستان معروف گشته بود. همینطور دروازه غربی نیز با نام دروازه باغ علی شناخته می شد. دروازه شرقی هم دروازه احمد نام داشت. دیوار داخلی حصار با دیوار بیرونی حدود دو تا چهار متر فاصله داشته است. در‌هایی كه در این دیوار قرار داشت تنها درهای اضطراری بوده است. میان این دو لایه دیوار یك دالان غیر مسقف به وجود آمده بود. این دالان محلی برای گشت زنی محافظان شهر بوده است. همچنین این دالان ها میان برجها و دروازه های شهر ارتباط فوری برقرار می نمودند.
معماری دیوار شهربند بشرویه
چهار دروازه در جهت های جغرافیایی و راههای منتهی به چهار محله بشرویه در این دیوار ساخته شده بود. به جز این دروازه ها، هیچ ورودی دیگری به شهر وجود نداشته است. دروازه ای كه در جبهه شمالی بنا گشته بود معروف به دروازه كیانی بوده است. دروازه جنوبی شهر به دروازه قبرستان معروف گشته بود. همینطور دروازه غربی نیز با نام دروازه باغ علی شناخته می شد. دروازه شرقی هم دروازه احمد نام داشت. دیوار داخلی حصار با دیوار بیرونی حدود دو تا چهار متر فاصله داشته است. در‌هایی كه در این دیوار قرار داشت تنها درهای اضطراری بوده است. میان این دو لایه دیوار یك دالان غیر مسقف به وجود آمده بود. این دالان محلی برای گشت زنی محافظان شهر بوده است. همچنین این دالان ها میان برجها و دروازه های شهر ارتباط فوری برقرار می نمودند.
متاسفانه تا چند سال پیش خندق هایی كه در بیرون این دیوار حفر شده بودند، به اصطبل و آغل تبدیل شده بود. بنابراین محلیان و اهالی منطقه در این مكان بناهایی مخصوص نگهداری چارپایان ساخته بودند. باقی دیوار نیز طی سالیان دراز بی توجهی دچار تخریب شدید گشته است. در حال حاضر تنها، دیواره ای از این حصار باقی مانده كه به نام دیوار شهربند شناخته می شود. در طی سالیان گذشته این دیوار مرمت شد و در كنار آن پیاده رو سازی انجام شده است. زمانی كه از حاشیه خیابان مجتهد بشروی عبور كنید بخشی از این حصار را خواهید دید.
