آبشار تهران یكی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های تفریحی- گردشگری پایتخت است كه با هدف هویت بخشی به دامنه البرز، جلوگیری از تصرف زمین‌های موجود از سوی افراد حقیقی و حقوقی و ایجاد ارتباط میان انسان و طبیعت با استفاده از مصالح طبیعی و همگون با طبیعت احداث شده است.در پایین‌ترین قسمت این آبشار كه می‌ایستید و به اطراف نگاه می‌كنید در كنار وسعت این مجموعه، متوجه می‌شوید كه این مكان تلفیقی است از بام تهران و آبیدر سنندج، مكان هایی با طبیت بكر و آرامش بخش. پله‌های سنگی كه از قسمت پاركینگ شروع می‌شوند مسیر را برای رسیدن به اولین آبشار برایتان هموار می‌كننند.
فضای سبز آبشار تهران
این مجموعه تفریحی و گردشگری مساحتی در حدود ۲۰۰ هكتار زمین را به خود اختصاص می‌دهد. طراحی این بوستان برگرفته از باغ‌ها و فضاهای سبز قدیمی ایرانی است. در این باغ‌ها درختان متفاوتی كاشته شده‌اند كه هم درختان فضای سبز را می‌توان در بین آنها مشاهده كرد و هم درختان میوه مثل گیلاس و گردو در بین آنها دیده می‌شود. درختان نخل نیز در جاهایی كه به‌صورت مرداب طراحی شده‌اند، دیده می‌شوند. همچنین درختانی مثل بلوط و موگو نیز در اطراف پیاده راه‌های این محوطه كاشته شده‌اند.
اولین چیزی كه در ابتدای این مسیر منتظرتان است بركه ای زیباست كه نوید می‌دهد تا انتهای این سفر یك روزه قرار است با شگفتی‌های زیادی روبه رو شوید. موضوعی كه انگیزه ای می‌شود تا برای دیدن زیبایی‌های بیشتر، پله‌ها را یكی پس از دیگری پشت سر بگذارید و در ارتفاعی قرار بگیرید كه ۲۰۰ متر بالاتر از سطح زمین است، یعنی نقطه ای كه اولین آبشار در انجا قرار گرفته است.اگر به هزار و یك دلیل بیشتر از این حوصله بالا رفتن ندارید، می‌توانید در همین طبقه و در یكی از آلاچیق‌ها اتراق كنید و از سكوتی كه بر فضا حاكم است لذت ببرید و تهران را زیر پای خود حس كنید. اینجا دور تا دور تان تصاویری است كه گویی زیبایی‌های طبیعت را قاب گرفته است.
از این نقطه به راحتی می‌توانید دریاچه مصنوعی چیتگر را ببینید. اگر هم عاشق نجواهای طبیعت هستید می‌توانید از صدای آب درون بركه و آبشارها لذت ببرید. وقتی به تمام این زیبایی‌ها نگاه می‌كنید تصور اینكه تمام فضای طبیعی این مكان، به دست انسان شكل گرفته باشد، كمی به نظرتان مشكل می‌رسد.
آبشار تهران از یك تك درخت قدیمی شروع می‌شود.
درختی كه سرچشمه آب بركه‌ها و آبشارهای مصنوعی این بوستان زیباست. آبی كه در تمام طول مسیر “آبشار تهران” و بركه هایش قرار دارد از جنگل‌های لتمال كن تامین می‌شود. این آب البته برای آشامیدن مناسب نیست اما به حدی تصفیه شده كه ماهی‌ها و مرغابی‌های بركه‌های این مكان تفریحی بتوانند به حیات خود ادامه دهند. ظاهرا تا پیش از این آبی كه از جنگل‌های لتمال كن وارد آبشار تهران می‌شده آهك و سیمان زیادی را با خود می‌آورده و هیچ موجود زنده ای نمی‌توانسته كنار آن زندگی كند اما با اقداماتی كه صورت گرفته در كنار ایجاد محیطی امن و دلخواه برای انسان ها، فرصت سالم زیستن را به دیگر موجودات هم داده است. بالاترین بخش “آبشار تهران” آلاچیقی است كه به آن “برج تقسیم آب” می‌گویند. این برج بیشتر شبیه یك آلاچیق بزرگ چوبی است كه درست وسط آن، بركه ای كوچك قرار دارد. نیمكت هایی كه اطراف این آلاچیق چیده شده اند محل مناسبی برای نشستن و دیدن مناظر پایین دست هستند.
هشت بركه رویایی
وقتی در كنار بالاترین آلاچیق” آبشار تهران” می‌ایستید، می‌توانید هشت بركه كوچك و بزرگ را ببینید كه در ارتفاعات مختلف ساخته شده اند. سه بركه اول كوچك هستند و بركه‌های بعدی كمی بزرگ‌تر می‌شوند اما آنچه در تمام این ۸ بركه دیده می‌شود این است كه همگی به شكل استخر ساخته شده اند و هر بركه به وسیله گیاهان مختلفی احاطه شده كه فضای جدیدی را به وجود آورده است.
كنار یكی از این بركه ها، نیلوفرهای آبی با گل‌های صورتی و سفید، بركه ای طبیعی را یادآوری می‌كنند. كمی آن طرف‌تر نخل‌های مرداب و جگن، از زمین سر برآورده اند.
در جایی دیگر انواع كاكتوس‌ها در كنار بركه سوم تصویری می‌سازند كه تنها در آبشار تهران می‌توان مانندش را دید. همچنین سماق آمریكایی ، سید الاشجار ، بلوط و موگو، درختانی هستند كه به سنگ فرش خیس پیاده راه‌ها سایه می‌بخشند.
ظاهرا طراح این آبشار با تاریخچه باغ‌ها و گیاهان ایرانی آشنایی كامل داشته چراكه در فاصله میان بركه ششم تا هفتم انواع درختان میوه مثل گیلاس، آلبالو و گردو را كاشته است. در آبشار تهران شما می‌توانید انواع توت‌ها و ازگیل را هم پیدا كنید؛ البته درختانی مثل صنوبر، تبریزی و سپیدار هم جایگاه خودشان را در این تفرجگاه طبیعی حفظ كرده اند.
برای بالا رفتن از این كوه و رسیدن به بركه ها، دو راه وجود دارد. یكی راه سنگی كه در سمت چپ واقع شده و دیگری پلكان طویل پیچ در پیچی است كه سمت راست آبشار قرار دارد. این راه‌های پوشیده از سنگفرش، با راه‌های فرعی شما را به سمت بركه‌ها هدایت می‌كنند. میان این راه ها، جوی‌های باریكی هم تعبیه شده اند كه آب را به سمت باغچه‌ها و بركه‌ها می‌برند. هر شش بركه بالایی آبشار تهران، به وسیله جوی‌های كوچك و بزرگ با هم در ارتباط هستند.
همچنین به دلیل تفاوت ارتفاعی كه این بركه‌ها با هم دارند آبشارهایی در مسیر عبور آب ایجاد شده كه ارتفاع بلندترین آنها به حدود ۱۰ متر می‌رسد. بركه ششم جایی است كه آب، راهش را به سمت یك مخزن دیگر كج می‌كند و از آنجا برای وارد شدن به بركه‌های هفتم و هشتم دوباره به مخزنی دیگر می‌ریزد.
آلاچیق هایی روی برج‌های سنگی
به جز بركه‌ها و آبراه ها، یكی دیگر از جاذبه‌های آبشار تهران، آلاچیق هایی هستند كه روی برج‌های سنگی بنا شده اند. در سمت راست این تفرجگاه، برج‌های سه قلو روی دیواره‌های سنگی قرار دارند. این‌ها در واقع آلاچیق هایی هستند كه سایبان خوبی برای استراحت دارند. یك برج دیگر كه به برج حلزونی یا برج كبوتر معروف است، كمی بالاتر از برج‌های سه قلو قرار گرفته. همان طور كه از اسم این برج پیداست برای رسیدن به بالای آن باید پله‌های سنگی حلزونی شكل را گرفت و بالا رفت. انتهای این راه پله چیزی نیست جز لانه كبوترها. درست روبه روی این برج ها، یك دیوار سنگی شبیه دیوار چین اما در ابعاد بسیار كوچك‌تر هم ساخته شده است. جنس همه آلاچیق‌ها از چوب روس است كه دوام زیادی دارد. لانه هایی برای پرندگان نیز روی دیوارهای این برج نصب اند كه برای گنجشك‌های ساكن ” آبشار تهران”خانه ای دائمی شده اند.
نحوه دسترسی آبشار تهران
آدرس آبشارتهران : تهران، غرب بزرگراه همت، بعد از جنت آباد، روبروی دریاچه چیتگر
برای رسیدن به ” آبشار تهران” فقط كافی است كه در بزرگراه همت قرار بگیرید و به سمت غرب تهران حركت كنید. وقتی به خروجی شهرك شهید باقری رسیدید تابلوی راهنما شما را به سمت آبشار هدایت می‌كند و پس از آن در جای جای مسیر تابلوهای دیگر كمك می‌كنند تا به راحتی به مقصد برسید. مقصدی كه با در نظر گرفتن چندین پاركینگ با ظرفیت ۵۰۰ خودرو مشكل جای پارك را هم برای گردشگران منتفی كرده است.
برای دسترسی به پارك آبشار تهران تنها می‌توانید از تاكسی‌ها آنلاین یا خودروی شخصی استفاده كنید؛ زیرا در حال حاضر ایستگاه مترو یا اتوبوسی در نزدیكی آن تعبیه نشده است. اگر قصد دارید با خودروی شخصی به این مجموعه بروید، وارد بزرگراه همت شوید و آن را تا انتها بروید. پس از رسیدن به خروجی شهرك باقری، تابلوهایی به‌عنوان راهنما وجود دارد كه می‌توانند گردشگران را به‌سمت آبشار هدایت كنند.
