موزه موسیقی تهران یكی از جذابترین موزه‌های استان تهران است .این موزه با مساحت تقریبی ۳۶۵۰ متر و زیر بنای بیش از ۱۴۰۰ متر در سه طبقه با هدف حفظ میراث موسیقی ملی، معرفی آثار و تولیدات گذشتگان و تكریم اساتید و پیشكسوتان عرصه موسیقی، در ۲۲ آبان سال ۱۳۸۸ با حضور بزرگان موسیقی افتتاح شده و بخش‌های مختلفی را در برمی‌گیرد.
تاریخچه موزه موسیقی تهران
در سال ۱۳۷۲، سه نفر از مسئولان فرهنگی و هنری وقت به نام‌های سید محمود بهشتی (مدیر عامل شركت توسعه فضاهای فرهنگی)، مرتضی كاظمی (مدیرعامل وقت فرهنگسرای بهمن و مشاور شركت توسعه) و علی مراد خانی (رئیس وقت مركز موسیقی وزارت ارشاد) طرح تاسیس این موزه را مطرح كردند. امور اجرایی موزه در سال ۱۳۷۴ با مدیریت علی مراد خانی (مدیر عامل كنونی موزه) و مساعدت شركت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران آغاز شد.
بنای فعلی موزه در سال ۱۳۵۱ ساختمانی مسكونی بود كه پس از طرح تاسیس موزه موسیقی، به‌دلیل تناسب محل و فضای كافی، از سال ۱۳۸۲ مورد بازسازی قرار گرفت. این موزه یكی از مرمت‌های خوب و دوست‌داشتنی خانه‌ای قدیمی در تهران است كه با طرح احیای آن به موزه ،كاری ماندگار در راستای حفاظت از خانه‌های قدیمی تهران و نمایش هنر ایرانی انجام شده است. سرانجام موزه موسیقی تهران در سال ۱۳۸۸ موزه در این محل افتتاح شد.
بخش‌های مختلف موزه
سالن‌های نمایش سازها شامل سازهای كوبه‌ای، بادی، زهی، سنتی و زهی نواحی است. در این سالن‌ها سازهای نفیسی را می‌توانید مشاهده كنید كه بسیاری از آن‌ها از اساتید موسیقی به امانت گرفته شده‌اند؛ مانند سازهای استادانی چون محمدرضا درویش و مجید كیانی. در كنار بازدید از سازها، سیستم پخش صوتی اطلاعات سازها به‌عنوان راوی نیز شما را بیشتر با آن‌ها آشنا خواهد كرد. لازم به ذكر است كه موزه تعدادی از این سازها را خریداری كرده و تعدادی را به امانت گرفته است و برخی نیز از سازهای اهدایی به موزه هستند.
سازهای زهی و بادی
سالن سازهای زهی و بادی در طبقه همكف، شامل دو بخش است؛ در بخش سازهای بادی انواع سازهای خودصدا، نی‌ها، نی‌لبك و سوتك‌ها را خواهید دید و در بخش سازهای زهی سازهایی مانند زه صدای مضرابی و زه صدای آرشه‌ای دیده می‌شود.
سازهای كوبه‌ای
در سالن سازهای كوبه‌ای در طبقه همكف، انواع سازهای كوبه‌ای دوطرفه و یك طرفه و در سالن سازهای سنتی، انواع سازهای زهی، مضرابی و ارشه‌ای و سازهای كوبه‌ای سنتی ایرانی مانند تنبك دیده می‌شود.
سازهای اهدایی
طبقه دیگر تالار مختص نمایش سازهای اهدایی است كه هركدام قدمتی طولانی دارند و متعلق به اساتید موسیقی بوده‌اند؛ استادانی مانند میرزا عبدالله، استاد عشقی و كیهان كلهر.
آرشیو صوتی و تصویری
آرشیو صوتی و تصویری موجود در موزه نیز آرشیو صوتی و تصویری زنده یاد محمد علی گلشن ابراهیمی است كه سال‌ها برای جمع‌آوری آن زحمت كشید و سپس آن را به موزه اهدا كرد. علاوه بر این آرشیو مجموعه‌های ارزشمند دیگری نیز به آن افزوده شده است كه به همت كاركنان موزه در حال دیجیتالی شدن است.
گنجینه موزه
در بخش بسیار جالب توجه گنجینه موزه با آثار و یادگارهای جالبی از اساتید موسیقی مواجه می‌شوید؛ آثاری مانند چوب رهبری اركستر حشمت سنجری، ساعت شماته دار استاد علی تجویدی، سنتور استاد ملك حسین و تقویم رومیزی تقی مسعودیه.
ضبط و پخش موسیقی
سالن دیگری كه توجه شما را جلب خواهد كرد بخشی مربوط به وسایل ضبط و پخش موسیقی قدیمی است.
كتابخانه تخصصی
بخش دیگری از این موزه كتابخانه تخصصی آن با مجموعه‌ای نفیس از ۳۰۰۰ كتاب در ۶۰۰۰ جلد است كه ۱۶۰۰ عنوان از آن در حوزه هنر و ادبیات و خصوصا موسیقی است. البته قرار است بخش الكترونیك این كتابخانه نیز برای مطالعه الكترونیكی كتاب‌ها و ارتباط با دیگر موزه‌های دنیا راه‌اندازی شود. از بخش‌های تازه راه‌اندازی شده موزه نیز سالن آمفی تئاتر و استودیوی آن است.
آدرس موزه موسیقی تهران
موزه موسیقی تهران در میدان تجریش، خیابان شهید دربندی، سه‌راه تختی، كوچه نمازی، پلاك ۹ واقع است. برای دسترسی می‌توانید از مترو، تاكسی و اتوبوس استفاده كنید. ایستگاه مترو تجریش (خط شماره یك/تجریش-كهریزك) در فاصله یك كیلومتری از موزه قرار دارد. از ایستگاه نهایی اتوبوس تندروی خط شماره ۷ (تجریش-راه‌آهن) با پیاده‌روی، در كمتر از ۱۵ دقیقه به موزه خواهید رسید. دیگر اتوبوس‌ها و تاكسی‌هایی كه مقصد نهایی آن‌ها میدان تجریش است، از سراسر شهر می‌توانند شما را به این مكان برسانند.
