پل قراباغ شیراز در تاریخ ۱۱ دی ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۵۲۸ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. از آثار تاریخی دوره قاجاریه است كه در كیلومتر ۷ جاده شیراز به بوشهر در سمت چپ بر روی یك رودخانه كوچك واقع شده است. این پل از نظر موقعیت راه به كاروانسرای چنارراهدار منتهی میشود. این پل به صورت یك دهانهای بر روی بستر صخرهای با استفاده از مصالح سنگ، ساروج، گچ و آجر ساخته شده است. بخشهایی از پل كه با آب در ارتباط است، از سنگ و ساروج ساخته شده و در قسمتهای دیگر مصالح غالباً سنگ و گچ میباشد.
دهانه پل در پایین تا ارتفاع ۴۰/۲ متری از سنگهای تراش خورده و ساروج ساخته شده است. سنگهای زیرین بزرگتر و سنگهای فوقانی كوچكتر هستند. دهانه طاق از آجر ساخته شده است. ابعاد این آجرها ۵×۲۰×۲۰ سانتیمتر است. طاق دهانه تیزدار بوده و روش آجرچینی آن رومی است. بخشی از لایه روی آجر چینی پوسته كرده و لایه زیرین به روش ضربی آجرچینی شده است. در مجموع طول این پل ۵۲ متر و عرض آن ۷۰/۵ متر میباشد. در دو طرف پل جانپناهی به ارتفاع تقریبی ۱ متر و ضخامت ۷۰ سانتیمتر ساخته شده است. ارتفاع طاق ۶ متر و عرض دهانه پل ۱۰/۷ متر میباشد. این پل در بخش ورودی خود دارای موج شكن است.
در مجاورت این پل در بخش غربی یك سازه سنگ و گچی طاقدار وجود دارد كه احتمالاً با پل اصلی در ارتباط بوده است.از این پل در حال حاضر به عنوان محل عبور عشایر كوچرو استفاده میشود. از خصوصیات بارز این اثر استفاده از آجر و سنگ به صورت توأم برای ساخت پل بوده است. این پل عنصر تزیینی خاصی ندارد و تنها طاق آجری موجود كمی به آن جنبه تزیینی كاربری داده است.
