در زمانهای قدیم رشت آبادی بود میان دو رودخانه گوهررود و سیاه‌رود . این مكان به هفت محله به نام‌های استادسرا، زاهدان، خمیران زاهدان، بازار، كیاب، خمیران كیاب و صیغلان تقسیم شده بود. بعد‌ها نام‌این محلات دستخوش تغییراتی شدند تا به این صورت در آمدند. محله چمارسرا یا چمارسرا كیاب از انتهای خیابان بیستون رشت شروع می‌شود تا بوستان سالار مشكات كه روبروی یخچال طبیعی چمارسرا قرار دارد این محله از جنوب به محله نقره دشت و از غرب به رودخانه گوهررود و باغ كشاورزی ختم می‌شود.
جاهای دیدنی محله چمارسرای رشت
بقعه دانای علی محله چمارسرا
شیخ علی كه گویا به‌خاطر علم و دانایی، احترام خاصی نزد مردم آن زمان داشته و به دانای علی شهرت داشته است، بقعه زیبایی در وسط این خیابان دارد.می‌گویند در سال‌های پیش شهر رشت یخچال‌های طبیعی بیشتری داشته است. مثل یخچال خیابان لاهیجان كه توسط بزرگ خاندان سمیعی ساخته شده بود. محل اصلی آن‌را سه‌راه پاستوریزه فعلی اعلام كرده اند كه متاسفانه امروزه جای آن با پاساژ پر شده است.
بقعه دانای علی امروزه به‌علت ساخته شدن خیابانی جدید، وسط خیابان بیستون است و سالیان درازی است كه برای مردم رشت بسیار عزیز شمرده می‌شود. به سبك بقعه‌های خطه گیلان و مازندران، گنبدی فیروزه‌ای دارد. از صاحب مزار اطلاع چندانی در دست نیست؛ اما مزار ایشان همیشه پذیرای تعدادی مشتاق از متوسلین است.روبه‌روی بقعه دانای علی تا نزدیكی پل روگذر یخسازی، مكان سرسبزی با نیمكت‌های چوبی ساخته‌اند. حوض قشنگی وسط آن قرار دارد، به‌همراه سنگ‌های گرانیت و درخچه‌هایی كه با نور چراغ‌های دوطرف‌شان در شب زیبایی بیشتری به دانای علی می‌دهند. با عبور از این پارك كوتاه به پل قدیمی چمارسرا می‌رسیم.
مسجد محله چمارسرا
تقریبا روبروی بقعه دانای علی، مسجد چمارسرا، سمت چپ خیابان قرار دارد. گفته‌اند گملین جهانگرد اروپایی در سال ۱۱۸۵ هجری‌قمری در سفرنامه‌اش از این مسجد نام برده است. مسجدی قدیمی با سنی حدود ۲۵۰ سال كه از اهمیت تاریخی خاصی برخوردار است.ساختمانی ساده دارد و در مقایسه با باقی مساجد كوچك‌تر است .مناره‌ای آجری داشته و روی مناره‌اش آیاتی از قرآن مجید و نام مشهدی صادق عطار ولد كربلایی نوشته شده بود. به گفته یكی از كاسب‌های این محل، گنبد امروزی كه ما می‌بینیم مرمت و عوض شده است. از سازنده‌اش اطلاعی ندارند و انگار بین دیگر مساجد غریب افتاده است. این مسجد در ۱۰۰متری دانای علی واقع شده و كبوتر‌های روی گنبدش نمای زیبایی به این مسجد داده‌اند.
كنار دیوار مسجد دست فروش‌ها ردیف نشسته و بساط هر كدام‌شان حال‌وهوای دلنشین خود را دارند. در خیابان پشتی این مسجد بیشتر مغازه‌ها و كافه‌هایی به شكل اولیه دیده می‌شوند. مغازه‌های لوازم آلومینیوم كه لوله بخاری و وسائل فلزی دارند. قهوه خانه‌هایی با سقف كوتاه و سفالی پشت به پشت هم در اوایل این راسته هم وجود دارند.
پل خشتی محله چمارسرا
این پل به‌دستور خسروخان گرجی از سال۱۲۳۰ تا ۱۲۳۴ هجری‌قمری روی رودخانه گوهررود ساخته شد. البته امروزه پل جدیدی روی پایه‌های قدیمی ساخته شده است. با پرس‌وجو، به سختی اثری از پل اصلی پیدا كردم كه پایین پل امروزی تنها تعدادی از آجر‌هایش بین گیاهان و زباله‌ها دیده می‌شود. گفته‌اند زمان میرزا كوچك خان كه مركز او در گوراب زرمیخ بود، این پل خشتی نقش مهمی داشته است.
دهانه اصلی پل حدود ۱۰متر طول و سه متر ارتفاع دارد. طول پل ۱۶متر و عرض آن با در نظر گرفتن سرپناه پنج متر گفته شده است. در ساخت پل از سنگ و آجر همراه با ملات ساروج استفاده شده و ساخت آن به دوره قاجار نسبت داده می‌شود.
یخچال طبیعی محله چمارسرا
گوهررود در مسیر عبورش از كنار بوستان مفاخر می‌گذرد. روبروی آن آثار باقی مانده‌ای از یخچال طبیعی چمارسرا قرار دارد.می‌گویند در سال‌های پیش شهر رشت یخچال‌های طبیعی بیشتری داشته است. مثل یخچال خیابان لاهیجان كه توسط بزرگ خاندان سمیعی ساخته شده بود. محل اصلی آن‌را سه‌راه پاستوریزه فعلی اعلام كرده اند كه متاسفانه امروزه جای آن با پاساژ پر شده است.این یخچال محل جمع‌آوری برف‌هایی بود كه در زمستان در آنجا انباشته می‌شد و به علت دمای پایین دیرتر آب می‌شدند و در گرما از آن استفاده می‌كردند. امروزه تنها آثاری كه از آن به‌جا مانده و تنها تابلویی و گودالی پر از گیاهان خودرو است.
