روستای لورگ باغ در ۱۸كیلومتری شمال غرب شهرستان زابل واز توابع بخش صابری(قائم آباد) شهرستان نیمروز(ادیمی)می باشد. وفاصله آن از مركزاستان سیستان وبلوچستان تقریبا۲۳۰كیلومتراست .این روستا در مسیرجاده ی زابل به نهبندان نرسیده به شهرك گلخانی به سمت شمال می باشد.ازجاذبه های این روستا ،می توان به جنگل هایی طبیعی اشاره كرد كه روزگاری آن مكان ها تالاب ونیزار بوده ،اما براثر خشك شدن به جنگل تبدیل شده است.هم چنین در فصل بهاروتابستان اگر هیرمند سخاوتمندی كند ،اطراف روستا آباد وسرسبزخواهد بود و تفرجگاه مردمی خواهدبود كه از روستاها وشهر زابل بدانجا جهت گذراندن اوقات فراغت خود وخانواده هایشان می آیند.جاذبه ی دیگرآن درخت گز(كرگز) می باشد كه عمر آن تقریبا نزدیك به یك صد سال می رسدومردم روستا اعتقاد خاصی در مورد آن دارند ونوعی تقدس برایشان محسوب می شود.ازجاذبه های دیگر لورگ باغ می توان به حیات وحش جنگل های اطراف روستا اشاره نمود كه انواع جانوران مثل روباه،شغال،گراز،خرگوش،انواع مار وانواع پرندگان و…در آن وجود دارند.
اهالی روستای لورگ باغ ازطایفه های اصیل سیستانی،(پودینه) بودندو ساكنان اصلی واولیه آن از تیره های كرمی وهاشم فرزندان نسرو و كربلایی عباس لطفی ازنسل عبدل ممدعلی(عبداله فرزند محمدعلی)بودند كه بعدها تیره های شابیك وشیرخون (عبدل)،عباس خانی(جهانبخش)،پودینه آقایی ،عنایت ، میرگل ، میشكار وغیره به آن اضافه گردیدند كه در محله های شمال رودخانه( پشت رود )وجنوب رودخانه(شیب رود)ساكن شدند تراكم جمعیت از مرز ۴۰۰خانوار هم می گذشت .اتحاد وهمبستگی ومحبت مردم ،بسیار تحسین برانگیزبود؛بخصوص درمراسم عروسی،دینی ومذهبی ویا فوت عزیزی از آن ها.
اما دست روزگاراین روستای آباد وسرسبز رابه هم زدوباپیدایش خشكسالی های متوالی وپی درپی ،بسیاری از ساكنان لورگ باغ رامجبوربه ترك خانه وكاشانه خود واقامت در مكان های دیگر از جمله، استان های گلستان،مازندران،خراسان،تهران والبرز وهم چنین اقامت در شهرستان های نیمروز،زابل وزاهدان گردیدند.
آب وهوا
روزگاری بودكه در آن روستا از ریزگرد(گردوخاك) خبری نبود،و زمستان های سرد ویخبندان وتابستان های معتدل وخوش به علت وجود بادهای موسمی(۱۲۰روزه سیستان) كه از روی آب وسرسبزی می وزید.اما متا سفانه تغییرات اقلیمی آب وهوا تاثیرات زیادی بردریاچه ی هامون وزندگی مردم لورگ باغ گذاشت ؛به طوری كه خشك شدن دریاچه و وزیدن باد در تمام فصول سال ، باعث معلق شدن رسوب به جا مانده درته دریاچه ی، خشكیده هامون شد كه زندگی را به كام مردم تلخ نموده وباعث كوچ آن ها شده وبرای كسانی كه مجبور به ماندن شده اند ،امراض گوناگونی راهدیه آورده است .
