امامزاده داود ، در كوهستانهای خوش آب و هوای شمال غرب تهران واقع شده است كه یكی از مشهورترین امام زاده های اطراف تهران می باشد. این بنا در ۱۵ كیلومتری فرحزاد قرار داشته و از لحاظ جغرافیایی منطقه ای سردسیر است. بیشتر شهرت امام زاده داوود به خاطر مسیر منتهی به امام زاده است كه از میان دره های زیبا و سرسبز می گذرد و در تمام فصول، به خصوص در ایام خنك سال مسافران و گردشگران بسیاری از این مناظر دیدن می كنند.
امامزاده داوود را بهتر بشناسیم
در كتابها و منابع، دو شجره از ایشان نوشته شده كه كمی با یكدیگر تفاوت دارند، ولی میتوان گفت كه حضرت امامزاده داوود از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) هستند و شجره ایشان با ۱۱ پشت به این امام بزرگوار میرسد. همچنین در مورد تاریخ تولد و تاریخ شهادت ایشان هم اطلاعات دقیقی در دست نیست، ولی سال تولد ایشان در حدود ۴۴۰ هجری قمری و شهادتشان در حدود سال ۴۸۰ هجری قمری برآورد شده است.حضرت امامزاده داوود، شخصی دانشمند، زاهد و نمازگزار بوده است. در مورد سرگذشت و نحوه شهادت ایشان اینگونه برداشت میشود كه پس از شهادت امام حسین (ع) نهضتهای زیادی شكل گرفت و با سركوب مواجه شد. بسیاری از نوادگان ائمه در آن زمانها مجبور شدند از زادگاه خود مهاجرت كرده و راهی سایر سرزمینهای اسلامی از جمله ایران شوند. این افراد هیچگاه از دست خلفای بنی عباس در امان نماندند و بسیاری از آنان به شهادت رسیدند. حضرت امامزاده داوود نیز از این مسئله مستثنی نبود.

این بقعه برای اولین بار در زمان صفویه بنا شد و آنچه در حال حاضر به جای مانده حرم هشت ضلعی كنونی به طول شرقی غربی ۶ متر و عرض تقریبی ۵ متر با سرداب زیر آن است.در فصول سرد سال؛ برف بسیار سنگینی در این منطقه می بارد كه تقریبا امكان زیارت از این مسیر را ناممكن می سازد. علاوه بر برف عمیق، وجود دره های خطرناك و بهمن گیر، خود عاملی برای جلوگیری از تردد زمستانه در این منطقه است. وجود حیوانات وحشی نیز به دلیل متروك بودن جاده كمی خطرناك به نظر می رسد.
مسیر اصلی این امام زاده در گذشته نه چندان دور، همین مسیر فرحزاد بوده كه اكنون به واسطه احداث جاده آسفته مناسب كمی از رونق افتاده است. مسیر آسفالته جدید از طریق كن و روستای سولقان به امام زاده داوود منتهی می شود. این مسیر اندكی طولانی تر بوده ولی در هر حال در صورتی كه تنها قصد زیارت امام زاده را دارید؛ مناسب تر است.

معماری بنای امامزاده داوود
بنای امامزاده در نگاه كلی از دو مسجد كه هر دو به بقعه امامزاده در قسمت میانی منتهی میشوند، تشكیل شده است. یك بقعه هشت ضلعی كه دارای سردابی در قسمت زیرین است، در این بنا وجود دارد كه در زمان صفویه ساخته شده، اما بنای اصلی آرامگاه در زمان قاجاریه احداث شده و توسعه یافته است.
اگر به در ورودی امامزاده بنگرید، ۸ بیت شعر توجه شما را به خود جلب خواهد كرد. در این شعرها، نام فتحعلی شاه به وضوح ذكر شده و این نكته را میرساند كه این آرامگاه در زمان این شاه قاجاری ساخته شده است. البته از توصیفاتی كه در «روزنامه خاطرات عزیزالسلطان» آمده، میتوان دریافت كه این بنا در زمان قاجاریه، یك شیروانی به رنگ سبز نیز داشته است كه البته در حال حاضر دیگر وجود ندارد.
قدم به داخل این آرامگاه و فضای معنوی زیبای آن كه بگذارید، ضریحی ساده در مقابل چشمان شما خودنمایی خواهد كرد. این ضریح كه به ضریح جعفری شهرت دارد، طول و عرضی به ترتیب برابر با ۲٫۵ متر و ۱٫۳۰ متر دارد. اگر بر روی میلههای این ضریح جای خالی پیدا نكردید، تعجب نكنید؛ زیرا افراد بسیاری در زیارت از این امامزاده به ضریح آن دخیل می بندند و شاید این كار تبدیل به یكی از آداب زیارت از این زیارتگاه نیز شده است.

یك دریچه آهنی در گوشه شمال شرقی این بقعه به چشم میخورد. این دریچه در واقع به قسمت سرداب باز میشود. پیكر مطهر حضرت امامزاده داوود در این سرداب مدفون شده است.این بنا هماكنون در مالكیت سازمان اوقاف و امور خیریه است و بهعنوان یكی از جاهای دیدنی استان تهران، در ۳۰ اردیبهشت ماه ۱۳۱۵ هجری شمسی و با شماره ۲۵۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
شهرت اصلی امامزاده داوود، به خاطر مسیر سخت و كوهستانی آن است. زمانی فقط با كمك قاطرچیها میشد این راه را طی كرد. حتی الان هم كه مسیر راحت و آسفالتهای برای رسیدن به امامزاده كشیده شده، در انتهای مسیر ماشینرو، حداقل یك ربع باید سر بالایی تندی را پیاده رفت.
مسیر كوهستانی و سخت امامزاده داوود، البته باعث دوچندان شدن لذت زیارت هم میشد و برای همین بود كه یكی از نذرهای رایج در تهران قدیم، نذر زیارت امامزاده داوود بود.

در قدیم اهالی تهران برای زیارت امامزاده داوود، معمولا شب را در فرحزاد میگذراندند و صبح روز بعد با كمك همین قاطرچیها به امامزاده میرفتند. این امر اختصاص به طبقه خاصی هم نداشت و تقریبا همه زوار این كار را میكردند؛ مثلا در «روزنامه خاطرات اعتمادالسلطنه» آمده كه ناصرالدین شاه روز دوشنبه ۱۷ محرم ۱۳۰۶ قمری را در فرحزاد گذراند تا روز بعد به زیارت امامزاده داوود برود. فرحزاد كه آب و هوایی فوقالعاده خوش دارد.
زیارت امامزاده داوود، از زمان قاجاریه به یكی از عادات تهرانیها تبدیل شد. طوری كه ناصرالدین شاه قاجار، در قریه خوش آب و هوای شهرستانك كه بسیار به این امامزاده نزدیك است، قصری ساخت تا بعد از زیارت، در آنجا استراحت بكنند.
از زمان قاجاریه كه این بنا توسعه یافت تا به امروز، همواره زیارت امامزاده داوود برای تهرانیها لذت خاصی داشته است و برای برخی از آنها نیز شاید تبدیل به عادتی شده باشد كه هر هفته یك بار یا هر ماه یك بار آن را انجام میدهند. لازم به ذكر است كه در كنار این زیارتگاه بازارچهای نیز وجود دارد كه میتوانید در آن گشتی زده و خرید كنید. شاید جذابیت این كار خصوصا برای خانمها دست كمی از زیارت نداشته باشد!

بازارچه امامزاده داوود
شاید برایتان جالب باشد كه بدانید ناصرالدین شاه قاجار، در روستای «شهرستانك» كه روستایی زیبا و دارای آب و هوای مطبوع بود و در نزدیكی این آرامگاه قرار داشت، قصری بنا كرد تا بعد از هر بار زیارت، بتواند در آنجا استراحت كند. شهرستانك امروزه مسیر خوبی برای كوهنوردان نیز است.در روستاهای اطراف این منطقه نیز چند امامزاده دیگر وجود دارد كه به نظر میرسد متعلق به پدر و برادران امامزاده داوود باشند.

نحوه دسترسی به امامزاده داوود از تهران
مسیر اول
این مسیر احتمالا بهترین مسیر برای دسترسی به امامزاده داوود است. كافی است در بزرگراه آبشناسان، با رسیدن به فلكه اول شهران به سمت فلكه دوم شهران بپیچید. از آنجا به بعد مسیر «سولقان» در شمال تهران را در پیش بگیرید. با طی كردن این مسیر حدود چهل دقیقه تا یك ساعت میتوانید به امامزاده داوود برسید.
مسیر دوم
از انتهای بزرگراه یادگار امام به سمت «فرحزاد» بروید و جاده فرحزاد به امامزاده داوود را در پیش بگیرید. این مسیر پس از ۱۵ كیلومتر به «تپه سلام» میرسد كه اولین جایی است كه میتوان گنبد امامزاده را از دور دید.
مسیر كوهنوردان
اما خیلیها هم هستند كه با كوهنوردی به امامزاده داوود میرسند. برای این كار میتوانید با تله كابین توچال كه از جاذبههای گردشگری مهم شهر تهران هم است، به سمت ایستگاه هفت بروید و از آنجا مسیر را به سمت قله كوه توچال طی كنید. با یافتن جاده، تا قله «شاه نشین» در پشت روستای «شهرستانك» مسیر را ادامه دهید. با دور زدن در اطراف این قله میتوانید به امامزاده داوود برسید. راستش را بخواهید، این كار برای خیلیها سخت است، ولی سختی كوهنوردی چند ساعته با زیارت حضرت امامزاده داوود به شیرینی تبدیل خواهد شد و خستگی را فراموش خواهید كرد.
