آب انبار هفت بادگیر عصرآباد در روستای عصرآباد كه از روستاهای زرتشتی نشین شمال یزد و دهی خالی از سكنه است كه در روزگاری نه چندان دور نزدیك به ۵۰ خانوار در آن زندگی می كردند. آنچه بیش از هر چیز این روستای تاریخی را مورد توجه قرار داده، بافت بكر و دست نخورده و آب انباری است كه از شهرتی جهانی برخوردار و متعلق به دوران قاجار می باشد. آب انبار از هفت بادگیر بلند و دو مخزن برخوردار است كه هر بادگیر دارای چهار منفذ در هر ضلع است. آجر، خشت خام، ساروج، گچ و قلوه سنگ، عمده مصالح به كار رفته در این بنا است. این آب انبار از لحاظ تعداد بادگیر در بین آب انبارهای جهان منحصر بفرد بوده و تنها آب انبار هفت بادگیری است كه دارای دو مخزن می باشد.
ارتفاع مخزن ها از كف زمین بیش از دو متر است و نوع گنبد آنها خاگینه ای است. ارتفاع بادگیرها حدود شش متر و دارای نمای آجری است كه از هر چهار طرف باز است. بادگیرها به شكل زیبایی مزین و دارای تزئینات دندان موشی زیگزاگی است، قسمت فوقانی بادگیرها با آجرهای شرقی تزئین شده است. نكته قابل توجه درباره این بنا این است كه این آب انبار بر خلاف سایر آب انبارهای منطقه در جهت قبله قرار ندارد و مخصوص زرتشتیان بوده است.
اما از آنجایی كه روستای عصرآباد و روستاهای اطراف آن همواره مورد حمله طوفان های شنی است اكنون این آب انبار با تمام هفت بادگیرش در حال غرق شدن در میان تلی از شن های روان است حال آنكه هیچ گردشگری راه بدانجا ندارد و كمتر كسی حاضر است كیلومترها از یزد فاصله بگیرد تا این بنای مخروبه و رو به فانی را ببیند.
معماری آب انبار
این آب انبار از لحاظ تعداد بادگیر در بین آب انبارهای جهان منحصر بفرد بوده و تنها آب انبار هفت بادگیری است كه دارای دو مخزن می باشد. ارتفاع مخزن ها از كف زمین بیش از ۲ متر است و نوع گنبد آنها خاگینه ای است.ارتفاع بادگیرها حدود ۶ متر و دارای نمای آجری است كه از هر چهار طرف باز است. عمده مصالح به كار رفته در ساخت این آب انبار، خشت خام، آجر، قلوه سنگ، ساروج و گچ است. بادگیرها به شكل زیبایی مزین و تزئینات دندان موشی زیگزاگی است و قسمت فوقانی بادگیرها با آجرهای شرقی تزئین شده است.
هر بادگیر دارای چهار منفذ در هر ضلع است. نكته قابل توجه درباره ساختمان این آب انبار این است كه این آب انبار بر خلاف سایر آب انبارهای منطقه در جهت قبله قرار ندارد و مخصوص زرتشتیان بوده است.
لازم به ذكر است عصر آباد از روستاهای متروك و تاریخی حومه شهر اشكذر است كه حدود ۵۰ خانوار در آنجا سكونت داشته اند و به دلیل خشكسالی های متمادی، قریب به نیم قرن است كه خالی از سكنه شده، اما بقایای خانه ها و بناهای تاریخی آن همچنان پذیرای گردشگرانی از سراسر كشور است.قابل ذكر است كه تاسیسات گردشگری شامل مراكز اقامتی، رستوران سنتی، كافی شاپ، رصدخانه، مراكز كویرنوردی، سافاری و مراكز بوم گردی در این روستا در حال احداث است.
