مقبره شیخ شهاب الدین اهری ،در شهر اهر در استان آذربایجان شرقی ، محل خانقاه و مقبره شیخ شهاب الدین اهری می باشد. این مجموعه شامل ساختمان های خود خانقاه ، مسجد ، ایوانی بلند ، مناره ها و تعدادی غرفه است. این خانقاه از سال ۱۳۷۴ به موزه ادب و عرفان تبدیل شده است كه تنها موزه ی عرفان در ایران است. این بقعه در دوره صفویه به احتمال زیاد در روزگار شاه عباس اول بر مزار شیخ شهاب الدین اهری ، در شهر اهر ساخته شده است اما آثاری از دوره های قبل (دوره ایلخانی) در آن وجود دارد.
مسجد شیخ شهاب الدین اهری در ضلع شرقی صحن این بقعه ساخته شده است و دارای گچبری ها و تزئینات نقاشی است. دور تا دور دیوار مسجد دستخط هایی وجود دارد كه بین آنها دست نوشته هایی را از شیخ بهایی ، شاه عباس سوم و ابوالقاسم نباتی تشخیص داده اند.
خانقاه و مدفن شیخ شهاب‌الدین، عارف قرن هفتم هجری قمری است و موزه عرفان و ادب در تالار اصلی آن دایر شده است. مقبره و موزه ادب و عرفان در داخل بوستانی با همین نام قرار دارند. با قدمتی كه به دوره صفویه بازمی‌گردد. این بقعه احتمالا در زمان حكومت شاه عباس اول روی مزار شیخ شهاب‌الدین اهری ساخته شده است. البته آثاری از دوره‌های قبل، مانند دوره ایلخانی را نیز می‌توان در آن مشاهده كرد. بخش‌های مختلف مجموعه شامل خانقاه، چینی‌خانه‌ها، صحن، ایوانی بلند، مناره‌ها و غرفه‌های متعدد می‌شود. این اثر در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۱۱، با شماره‌ی ثبت ۱۷۹ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. موزه ادب و عرفان در این محل، به‌عنوان یكی از موزه‌های تخصصی ایران، میزبان آثار ادبی و عرفانی جالبی از دوره‌های تاریخی صفوی تا قاجار است.
