این پل در بخش معمولان از توابع شهرستان پلدخترواقع شده است.پایه های آن بصورت بیضی شكل است و از ویژگی های آن می توان به وجود سكویی در داخل دو پایه اصلی پل نام برد . این سكو از ۱۲ پله ساخته شده وكاربرد آن دقیقاً روشن نیست ولی احتمالاً به عنوان پشت بند از آنها استفاده شده است . رنگ ملات پل در قسمت پایه ها متمایل به قرمز رنگ است كه به علت تركیب آن با یك نوع شنهای قرمز رنگ و همچنین یك نوع گیاه به نام تره پی Tarahpey استفاده شده است . كتیبه ایی در قسمت غربی پل بر سینه كوه بالاتر از مسیر گذر روی پل به طرف شمال غربی آن به دستور بدر بن حسنویه نوشته شده است و قرینه آن در قسمت جنوب بر سینه كوه وجود داشته كه متأسفانة به علت عملیات راهسازی تخریب گردیده است . این پل در ادوار مختلف مورد استفاده قرار گرفته است بیشتر قسمتهای آن مربوط به زمان بدر بن حسنویه ( ۳۷۴ هـ .ق ) می باشد .این بنا به شماره ۲۵۸۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.