غار پوستین دوز شیروان یكی از غارهای معروف این شهر است كه در ۶ كیلومتری شمال شرقی روستای لوجلی از توابع شیروان و در دامنه كوه‌های امام حاضر واقع شده است. دهانه گنبدی شكل غار ۳ متر ارتفاع و ۴ متر عرض دارد. این غار از جنس آهك می‌باشد و قندیل‌های تازه نشان‌دهنده جوان بودن غار می‌باشد. درون غار مرطوب و خاك آن زرد است. محوطه درون غار به گونه‌ای است كه باید به صورت سینه‌خیز در آن حركت نمود و پیچ و خم‌های درون غار به حدی است كه بدون نخ‌كشی و راهنما، گردش در آن غیرممكن است. طول غار ۱۲۰ متر و بازدید از آن حدود ۲ ساعت به طول می‌انجامد.
مشخصات غار
نام این غار از روستای متروك شده پوستین دوز گرفته شده كه در ۳ كیلومتری شرق غار قرار دارد. ارتفاع آن از سطح دریا ۱۷۷۰ متر می باشد.طول این غار ۸۵ متر و عمق آن حدود ۵ الی ۶ متر مباشد. در غار آبی جریان ندارد. غار از نوع انحلالی بوده و در اثر انحلال آهكهای تیرگان تشكیل شده است. ساختمان غار در ابتدا شبیه تونل تقریبا بزرگی به ابعاد تقریبی ۱۰ متر و ارتفاع شش متر است كه بعدا به سه شعبه اصلی تقسیم می‌شود كه درست در مقابل درب ورودی غار قرار دارند، یكی از شعبات كه در سمت راست بقیه قرار دارد، راه اصلی غار را تشكیل می‌دهد و آن دو راه دیگر پس از حدود ۱۵ متر ادامه مسیر بسته می‌شود.
در ادامه راه اصلی پس از عبور از راه‌های پر پیچ و خم و باریك و سرازیری‌ها، در امتداد مسیر اصلی حركت در داخل غار كه طناب كشی شده است؛ به محلی از غار می رسیم كه حتما باید سینه خیز حركت كرد.
داخل غار
البته فاصله دهانه غار تا قسمت مذكور ۶۰ متر است و پس از عبور از منطقه سینه خیز كه چهار متر طول دارد و افراد تنومند نمی‌توانند از این قسمت عبور كنند به محوطه نسبتا بزرگی به ابعاد سه در ۱۰ متر به ارتفاع تقریبی چهار الی هفت متر به شكل یك شكاف می‌رسیم كه انتهای این شكاف به حفره‌های باریك و پر پیچ و خم كه بیش‌تر به سمت بالا تمایل دارند ختم می‌شود و این جا پایان غار محسوب می‌شود. راه دیگری نیز برای بازگشت وجود دارد كه به عبور از چهار متر منطقه سینه خیز احتیاج ندارد اما این حركت در راه اندكی مشكل است و در واقع در این راه در قسمت آخر غار در سمت چپ دیواره‌ای در حدود شش متر وجود دارد كه در انتهای دیوار حفره‌ای است كه می‌باید از دیوار صعود كرد.
در مسیر دیواره شش متری دو گیره محكم به طور واژگون در پنج متری رشد كرده است كه چیزی جز دو استالاكمیت نیست كه می‌توان به كمك آن‌ها صعود كرده و مسیر حفره را به صورت خمیده طی نمود تا با تمایل به سمت چپ مسیر راه را ادامه داد و از جلو منطقه سینه خیز سرازیر شد.
داخل غار
البته فاصله دهانه غار تا قسمت مذكور ۶۰ متر است و پس از عبور از منطقه سینه خیز كه چهار متر طول دارد و افراد تنومند نمی‌توانند از این قسمت عبور كنند به محوطه نسبتا بزرگی به ابعاد سه در ۱۰ متر به ارتفاع تقریبی چهار الی هفت متر به شكل یك شكاف می‌رسیم كه انتهای این شكاف به حفره‌های باریك و پر پیچ و خم كه بیش‌تر به سمت بالا تمایل دارند ختم می‌شود و این جا پایان غار محسوب می‌شود. راه دیگری نیز برای بازگشت وجود دارد كه به عبور از چهار متر منطقه سینه خیز احتیاج ندارد اما این حركت در راه اندكی مشكل است و در واقع در این راه در قسمت آخر غار در سمت چپ دیواره‌ای در حدود شش متر وجود دارد كه در انتهای دیوار حفره‌ای است كه می‌باید از دیوار صعود كرد.
در مسیر دیواره شش متری دو گیره محكم به طور واژگون در پنج متری رشد كرده است كه چیزی جز دو استالاكمیت نیست كه می‌توان به كمك آن‌ها صعود كرده و مسیر حفره را به صورت خمیده طی نمود تا با تمایل به سمت چپ مسیر راه را ادامه داد و از جلو منطقه سینه خیز سرازیر شد.
