تقریبا بیشتر افراد اهل خوردن شیرینی و كیك و بیسكوییت هستند ، اما عده ای عاشقانه شیرینی و كیك ها را دوست دارند و مدام در حال تست كردن و خوردن انواع مختلف آنها می باشند .برخی دوست دارند خودشان تهیه كنند و برخی دوست دارند فقط از نوع بازاری تهیه كنند و میل كنند . اما آیا درباره تاریخچه جالب شیرینی پزی و بیسكویت ایران و جهان چیزی می دانید ؟ باید بگویم هرساله روز هشتم خردادماه روز جهانی بیسكویت است. به همین مناسبت بد نیست كمی در مورد تاریخچه بیسكویت و شیرینی پزی در ایران و جهان بدانیم. یك خوراكی لذیذ و خوشمزه كه در خاورمیانه آن را با انواع غلات، شهد و عسل و انواع مغز و آجیل فراوان (انواع باقلوا و مسقطی و كلوچه)، در اروپا و تركیه بیشتر به عنوان صبحانه و بیشتر با انواع میوه فصل مثل انواع تارت و كیك شكلاتی و در قسمت شرقی آسیا با پایه اصلی برنج می‌پزند.
كرمانشاهی‌ها شیرینی كاك، نان برنجی و نان خرمایی را به بهترین و خوشمزه‌ترین شكل ممكن درست می‌كنند. نان برنجی از جمله قدیمی‌ترین شیرینی‌ها در این منطقه است و قدمتی حداقل ۱۵۰ ساله دارد.
سوهان قم شهرت جهانی دارد. حلوایی هم كه قمی‌ها با آرد گندم، مالت، شكر و روغن درست می‌كنند و در زمان ناصرالدین شاه نام سوهان بر آن گذاشتند.
رشته خوشكار، كلوچه فومن، نان پنجره‌ای و شیرینی كاكا كدو حلوایی مشهورترین شیرینی‌های گیلانی‌ها هستند.
شیرینی گز برخلاف تصور عموم كه تصور می‌كنند ریشه اصفهانی دارد، شیرینی بومی استان چهار محال و بختیاری است و قدمتی ۴۵۰ ساله دارد. یزدی‌ها، كرمانی‌ها و شیرازی‌ها هم گز را با انواع مغز درست می‌كنند.
اهالی لرستان برساق (ورساق یا بسراق) و قطاب درست می‌كنند.
كلمپه، نان چرخی، نان پر، قطاب كرمانی و حاجی بادوم هم از جمله مشهورترین شیرینی‌های كرمانی‌ها هستند.
بشمه یا بیشمه، تاتار چورك و قاتلما شیرینی‌های سنتی تركمن‌ها هستند.
كاك یا یوخه، تر حلوا، نان قندی، نان برنجی شیراز و شیرینی فسایی مشهورترین شیرینی‌های شیرازی هستند. مسقطی شیرازی هم مشهور است. نجف دریابندری در كتاب مستطاب آشپزی می‌نویسد: «مسقطی در گذشته در سبدهای كوچك برگ خرما از بندر مسقط به سواحل ایرانی خلیج فارس می‌آمد و سپس در بندرعباس و لنگه و میناب و بوشهر نظیر آن ساخته می‌شد و هنوز هم می‌شود.»
باقلوای سه رنگ قزوینی، باقلوا گل رز قزوینی، شیرینی بهشتی، پادرازی، شیرینی نارگیلی، شیرینی نازك، شیرینی نان چرخی، قرابیه، شیرینی توت، گردویی پفكی، نان چای قزوینی، نان قندی و … از جمله مشهورترین شیرینی‌های قزوینی هستند.
نوقا، لوز، قرابیه، اریس و رشته ختایی در تبریز بسیار مشهورند و شهرت جهانی دارند.
باسلوق یا همان راحت الحلقوم سوغات مراغه و ملایر و اراك است و با شیره انگور، نشاسته، مغز بادام یا مغز هستهٔ شیرین زردآلو و ادویه آن را آماده می‌كنند. جالب است بدانید راحت الحلقوم با همه راحتی‌اش در خوردن، روش تهیه دشواری دارد. فرآیند آماده كردن این شیرینی حدود سه ماه طول می‌كشد و در مراغه معمولا آن را اواسط آذرماه تهیه می‌كنند تا در حدود عید نوروز آماده مصرف شود.
تهرانی‌های از زمان‌های قدیم شیرینی خورهای حرفه‌ای بودند. شیرینی شكری، شیرینی گردویی.
حلوا و نقل‌های بیدمشكی ارومیه با انواع مغز و چاشنی‌های معطر شیرینی د رمراسم عروسی، عید و آشتی‌كنان پای ثابت شیرینی‌خوری در آذربایجان غربی هستند.
در استان البرز مشهورترین شیرینی‌های محلی توتك و اگردك هستند.
در خراسان جنوبی، بیرجندی‌های استاد درست كردن شیرینی زنجبیلی هستند، مشهدی‌ها شیرینی پا درازی و حلوای گل زرد نیشابوری را استادانه درست می‌كند و اهالی خراسان شمالی با شكر پنیر و آبنبات به استقبال مهمانان خود می‌روند.
در سیستان و بلوچستان تجكی، لندو و قتلمه پخته می‌شود.
نان چای و باقلوای زنجانی در زنجان بسیار محبوب هستند.
باسلوق، نان فطیر و نان قندی شیرینی‌های محبوب و سنتی اراكی‌ها هستند.
شیرینی لطیفه محبوب‌ترین و مشهورترین شیرینی در شهرستان نكا استان مازندران است.
تاریخچه شیرینی‌پزی در اروپا
تاریخچه شیرینی پزی در اروپا قدمتی كمتر از آسیا دارد. قرن‌ها بعد از آسیا پای عسل به اروپا باز شد و شكر دیرتراز عسل وارد عرصه صنایع غذایی و شیرینی‌پزی اروپا شد. به نظر می‌رسد ریشه شكر به سرزمین بنگال یا جایی دیگر در جنوب شرقی آسیا برمی‌گردد و از آن‌جا به ایران و كشورهای شرق مدیترانه باز شد. در آن زمان نانواها و قنادها شیرینی‌های مختلف را برای طبقه ثروتمند جامعه می‌پختند. بعد از لشكركشی مسلمانان به اروپا و كشور اسپانیا و در زمان جنگ‌های صلیبی تجارت انواع ادویه و سایر مواد غذایی در كنار تكنیك‌های مختلف پخت و پز از آسیا و به خصوص عربستان و كشورهای عربی به اروپا رسید. در دستورهای آشپزی دوره رنسانس مربوط به قرن ۱۴ میلادی در ایتالیا دستور پخت انواع و اقسام شیرینی، بیسكویت و كوكی آورده شده است.
در اواخر قرن چهاردهم میلادی ویفرهای كوچك پر شده با كرم‌های مختلف در خیابان‌های پاریس فروخته می‌شد. هنوز هم مشهورترین قنادها و شیرینی‌پزهای دنیا فرانسوی‌ها هستند و حتی صاحب مشهورترین شیرینی فروشی دنیا در كشور استرالیا هم یك فرانسوی است. در قرون گذشته قنادها شیرینی‌ها را روی هیزم درست می‌كردند. انواع كیك را هم اروپایی‌ها وارد صنعت شیرینی‌پزی كردند. اگر چه به عقیده باستان شناسان نخستین كیك‌ها به دوره دوران باستان برمی‌گردد اما نخستین كیك‌های اسفنجی در قرن ۱۸ میلادی پخته شد و در ابتدا برای پف كردن كیك فقط از تخم‌مرغ استفاده می‌كردند. در سال ۱۸۵۰ بیكینگ پودر برای پف كردن كیك وارد صنعت شیرینی پزی شد.
كیك در زبان‌های مختلف اروپایی به نام‌های مختلف خوانده می‌شود. هلندی‌ها به یك تكه كیك كوچك koekje می‌گویند، آلمانی‌ها به كیك koek یا kokon می‌گویند و در زبان نروژی باستان به كیك می‌گفتند كاكا (مثل گیلانی‌های خودمان كه یك نوع شیرینی كدو حلوایی به نام كاكا دارند).
