روستای باباگرگر قروه روستایی با طبیعت سبز در دشت نسبتا وسیعی در هجده كیلومتری شمال شرقی قروه می باشد كه توسط تپه ماهورهای طبیعی احاطه شده است. چشمه و امامزاده باباگرگر، از مكانهای طبیعی و تاریخی كردستان محسوب می شوند.این روستا جمعیت زیادی ندارد و اكثر آنها به شهر ها مهاجرت كرده اند . با وجود جاذبه های طبیعی و تاریخی كه در زیر به آنها اشاره می كنیم مسولین با ایجاد امكانات و شغل در این منطقه دوباره مردم مهاجرت كرده را تشویق به بازگشت كنند و از وجود جاذبه ها در توسعه گردشگری این منطقه استفاده شود .
جاهای دیدنی روستای باباگرگر
چشمه
در روستای “بابا گرگر”، چشمه ای جوشان همیشه می خروشد كه به آن چشمه باباگرگر یا “دنگز” می گویند. آب این چشمه در استخری عمیق و مدور به محیط دویست متر جمع می شود. از این چشمه ها آب گرم گازدار با فشار خارج می شده كه به دلیل وجود املاح مختلف، به رنگهای آجری و زرد دیده می شده است. وجود این املاح باعث شده كه به مرور، لایه های سنگی در اطراف هر دهانه از چشمه شكل بگیرد كه اكنون درباره بزرگ ترین آنها افسانه ای وجود دارد بر این مبنا كه اژدهایی بوده كه به سنگ تبدیل شده است. این چشمه پر آب دارای آبی است كه رنگ آن مایل به سرخ است و در بعضی مواقع به رنگ زرد مایل به لیمویی دیده می شود. آب این چشمه به علت وجود املاح معدنی به ویژه گوگرد، رنگین است. این نوع آب ها از دسته آب های كلرو بیكربناته مخلوط گازدار و دارای طعم مخصوصی هستند و در تركیب خود انیدرید كربنیك داشته و آرام بخش می باشند. ظاهراً این آب برای امراض سودایی و پوستی مناسب است و در درمان سوء هاضمه و دیگر بیماریهای دستگاه گوارش و نیز راشیتیسم و درمان تورم مؤثر می افتد. متاسفانه بلاتكلیفی و بی توجهی نسبت به چشمه ها موجب شده برخی از آنها خشك شوند و آخرین بازمانده نیز به نظر می رسد رو به زوال است. رفت و آمد گردشگران بعضا با خودروهای شخصی تا گلوگاه چشمه و نیز بدون حفاظ بودن آن، باعث شده در اطراف چشمه ای كه هنوز زنده است، بقایای چشمه های مرده به چشم بخورند و بیم از بین رفتن چشمه فعال نیز وجود دارد.
امامزاده
در كنار روستای باباگرگر، آرامگاه یكی از امامزادگان به نام سید جلال مشهور به باباگرگر وجود دارد، كه در تمام منطقه كردستان مشهور است و حتی از سایر استان ها جهت زیارت آن به این استان می آیند. بقعه امامزاده كه بنای اولیه آن در دوره صفویه احداث شده، سال ۱۳۸۲ در فهرست آثار ملی كشور به ثبت رسیده است. «زیارتگاه بابا گرگر» منسوب به امامزاده سیدجلال الدین است كه به گفته اهالی از نوادگان امام باقر(ع) است. بقعه باباگرگر روی صخره سنگی حاصل از آب و گازهای معدنی ساخته شده است. در گذشته ورودی بنا به صورت دیوار چینی از خشت و قلوه است و پوشش چوبی دارد و اتاق مقبره دارای گنبد شلجمی است. در ساخت گنبد از سنگ های لاشه ای محلی روی پایه های خشتی و سنگی استفاده شده است. در بازسازی هایی كه در سالهای اخیر صورت گرفته بنای ساختمان با استفاده از آجر و سیمان مرمت شده است. در پای بنا سوراخی به قطر ۱۰ سانتی متر وجود دارد كه بادی با سرعت زیاد و بوی تند گُوگرد از آن خارج می شود و با انداختن شی كوچك یا سكه ای درون آن نیاز می گیرند. سپس دهانه سوراخ را محكم گرفته و پس از مدتی رها می كنند گاز در اثر تجمع با فشار زیادی خارج شده و محتویات درون سوراخ را به بیرون پرتاب می كند . زائران را عقیده بر این است كه در صورت پرتاب شدن شی، نیاز آن شخص بر آورده می شود.
سنگ اژدها
در این محل چشمه های آهك ساز فراوان، برجستگی هایی را به وجود آورده كه مشهورترین آنها « اژدها » نام دارد . این پدیده حدود ۳۰۰ متر طول ، ۵ متر ارتفاع و پهنایی بین ۴ تا ۷ متر دارد. در وسط سنگ اژدها شكاف طویلی وجود دارد. هر اندازه ارتفاع آن افزایش می یافته، پهنای شكاف به علت رسوب گذاری جدید تنگ تر می شده است. در شرق و شمال شرقی اژدها چند برجستگی در جهات مختلف، اما كوچكتر از آن وجود دارد كه محل شكاف خروج آب هنوز در وسط آن به چشم می خورد. این برجستگی های كوچكتر را دست های اژدها می نامند.
جاذبه های گردشگری قروه
قروه در دشت وسیعی در نود كیلومتری شرق سنندج و شمال غربی همدان در طول جاده سنندج همدان توسعه یافته است. مركز حكومت این شهر در گذشته روستایی به نام “قصلان” در هشت كیلومتری محل قروه امروزی بوده كه توسط “امان الله خان” بزرگ والی كردستان در محوطه آن بناهایی از قبیل قلعه، عمارت، مسجد حمام و باغ و بیشه بزرگی احداث شده بود و اكنون آثار بعضی از آنها باقی مانده است. در حال حاضر قروه به دلیل وجود چشمه آب گرم معدنی مورد توجه مسافرین و گردشگرانی است كه به این شهر سفر می كنند.
