در عصر تكنولوژی و زندگی ماشینی همه ما به دنبال فرصتی برای لمس آرامش و زندگی روی دور كند هستیم تا بتوانیم لذت زندگی در لحظه را بدون هیچگونه دغدغهای در زندگی تجربه كنیم.
تصور كنید سفر شما به یك مكان كمتر شناخته شده مثل دهكده و یا جزیرهای ناشناخته با ابرهای پنبهای، هوای مطبوع و چشماندازی خیرهكننده است كه صبحها با صدای طبیعت بیدار میشوید و به بازار محلی سر میزنید و نان تازه و پنیر محلی تهیه میكنید، صبحانهای ارگانیك را در كمال آرامش تهیه میكنید و از ثانیه به ثانیه سفرتان بدون هیچ عجلهای برای بازدید از جاذبه و یا خوردن سریع غذا در رستوران لذت میبرید.
در مدت زمان اقامتتان با محلیها همصحبت میشوید و با فرهنگ و آداب و رسوم آنها آشنا میشوید و به گشت و گذار در مكان جدید برای كشف زیباییهای آن میپردازید.
ممكن است در مزرعه كشاورزی همراه با كشاورزان بومی مشغول به كار شوید و فرصت كسب درآمد در سفر را داشته باشید.
شاید یك شب مهمان بومیهای منطقه شوید و لذت چشیدن طعم غذای محلی را ببرید و شب ساعاتی را در آرامش و سكوت طبیعت با خودتان خلوت كنید.
مهم نیست چند روز برای سفر فرصت دارید، حتی در مرخصیهای كوتاه چند روزه نیز می توان این سبك از سفر را تجربه كرد.
این نگرش با عنوان “گردشگری آهسته” یا “اسلوتوریسم” شناخته میشود كه در ادامه به معرفی آن میپردازیم.
چرا گردشگری آهسته؟
ملاقات با افراد جدید، امتحان كردن غذاهای جدید و گشت و گذار در مكانهای جدید، اتفاق جالبی است كه در گردشگری كم شتاب رخ میدهد.
دیدن یك مقصد جدید و كم تر شناخته شده از لذتهای زندگی است كه ضربان قلب را تندتر می كند و این همان چیزی است كه ما برای آن زندگی میكنیم.
برعكس تصوری كه وجود دارد سفر كردن روی دور تند و با سرعت برای دیدن مكانهای جدید و سریع غذا خوردن و رفتن به مكانی جدید نیست.
سفر دقیقا بوییدن گل، لمس آب دریا یا رودخانه لابهلای انگشتانمان، استراحت كردن زیر سایبان در ساحل و گوش دادن به صدای طبیعت است.
ماهیت سفر برای راحتی خیال و آرامش است اما اكثر مردم آن را به اشتباه انجام میدهند و معمولا بعد از سفر باید زمانی را برای رفع خستگی سفر صرف كنند.
گردشگری كم شتاب چیست؟
مفهوم گردشگری آهسته از صنعت غذایی الهام گرفته است.
جنبش غذای آهسته در اواخر دهه ۱۹۸۰ در ایتالیا ایجاد شد (دیكنسون، ۲۰۰۲) و در طی دههها محبوبیت بیشتری پیدا كرده است. هدف از غذای آهسته جلوگیری از بین رفتن فرهنگها و سنتهای غذایی محلی، خنثی كردن رشد سریع زندگی و افزایش علاقه عمومی به غذایی كه میخوریم، اینكه غذا از كجا می آید و چگونگی تأثیر انتخاب های غذایی ما بر جهان اطراف ما است.
پس از جنبش غذای آهسته، جنبش هایی مثل زندگی آهسته و گردشگری آهسته شكل گرفتند كه نگرش همه یكسان هستند.
تمركز كلی جنبشهای آهسته بر روی تجربهمحور بودن، كیفیت و زندگی بهتر است.
گردشگری كم شتاب به معنای تجربه كردن زندگی در مكان جدید با سرعت كم و كسب تجربهای عمیق، اصیل و فرهنگی در یك مكان جدید است.
گردشگری آهسته باعث میشود شما عمیقا با مكانی كه به آن سفر میكنید ارتباط برقرار كنید و غرق در ریتم شوید. بنابراین هنگام برگشت با همان فراغ بالی كه از سفر انتظار دارید به خانه برمیگردید، رها از هر دغدغه و مشكلی در زندگی برای شروع دوباره چالش ها.
دیكینسون و لومسدون (۲۰۱۰) گردشگری آهسته را چنین تعریف میكنند:
“گردشگری آهسته به شرایطی گفته میشود كه گردشگران به مقصدهای ناشناختهتر سفر می كنند و سفر به یك مقصد را به عنوان یك تجربه میبینند و پس از رسیدن به مقصد، از حمل و نقل عمومی استفاده می كنند، غذای محلی میخورند و با فرهنگ و آداب و رسوم منطقه آشنا می شوند”
دیكینسون و همكارانش، اسلوتوریسم را با توجه به سه ركن اصلی تعریف كردند كه شامل موارد زیر می شود:
● انجام كارها با سرعت مناسب
● تغییر نگرش نسبت به سرعت
● توجه به كیفیت به جای كمیت
گردشگری آهسته شامل زمان بیشتر گذراندن در مقصد جدید، شناختن منطقه و رفتارهای فرهنگی جامعه است.
گردشگری آهسته به منظور دستیابی به درك عمیق تر از محیط پیرامون، جامعه و فرهنگ اصیل است.
مقصدهای گردشگری آهسته چه جاهایی است و چه تجربه هایی را در دل خود دارد؟
گردشگری آهسته در هر مقصدی میتواند اتفاق بیفتد و تجربه های مختلفی را می توان در آنها داشت، ولی بعضی از لوكیشنها بیشتر مورد توجه گردشگری آهسته قرار میگیرد.
در اینجا چند نمونه از تجربه ها و مقاصد محبوب در گردشگری آهسته در ایران را معرفی میكنیم:
تجربه سافاری و شتر سواری در تورهای كویر در مقاصدی مثل كویر مرنجاب، كویر ابوزید آباد، كویر ورزنه، كویر مصر، كویر كاراكال، كویر خارا و كویر ریگ جن
تجربه غواصی، صیادی و فری دایو در تورهای جنوب و جزایری مثل قشم، هرمز، لاوان و مارو
تجربه كمپینگ و شب مانی در تورهای طبیعت گردی و كویرگردی
تجربه غذاهای محلی در تورهای شكم گردی و نومد در مقاصدی مثل جنوب و شمال ایران