بی بی دن سیرجان ،نام كوه سفیدی در خارج از روستای دارستان در شهرستان سیرجان است كه آنرا مخفیگاه یكی از دختران موسی بن جعفر (ع) می دانند. این كوه یكی از اماكن تفریحی و زیارتی عید نوروز و تابستانهاست كه سیل جمعیت را از روستاها و سیرجان به سوی خود جلب می كند.برای رفتن به بی بی دن سفرتان را از پلیس راه سیرجان و از مسیر دوراهی نجف شهر كه به سمت جنوب ادامه دهید، به ترتیب از روستای ابراهیم آباد رضوی، دوراهی ایزد آباد و دهستان ملك آباد عبور می كنید و به روستای دارستان می رسید. هنوز به خانه های مسكونی روستا نرسیده اید كه از لابلای درختان ناخودآگاه گوشه چشم راست شما متوجه چیزی می شود، جایی در فاصله دو كیلومتری كه تپه سنگی و سفید رنگی به نام بی بی دن خود نمایی می كند. بی بی دن، پیش از اینكه بعنوان یك تفرجگاه برای بومی ها محسوب شود، مكانی مقدس است كه پیرامون آن افسانه هایی نیز از پیشینیان در نقل و قول ها و اذهان باقی است.
طبیعت منطقه
یكی از چشم اندازهای بكر بی بی دن، رویش چند درخت انجیر و بنه (پسته كوهی) از دل سنگ است كه با توجه به كم آبی اقلیمی، بسیار چشم نواز و دیدنی هستند. هنوز هم در روزهای تعطیل و مناسبت ها خانواده هایی برای تفرّج به بی بی دن می آیند و اگر زمان بیشتری بمانند آش حبوبات می پزند و همانجا صرف می كنند.
افسانه ها و عقاید در مورد بی بی دن
تعدادی اعتقاد دارند كه بی بی دن، بی بی هور و بی بی نور (كه آنها نیز دو تپه سنگی جداگانه در فاصله ای دورتر هستند) سه دختر از احفاد موسی بن جعفر ع هستند كه برای فرار از شیعه كشی حاكمان زمان خود، به این سه مكان پناه آورده اند. كسانی كه چنین باوری دارند، برای این ادعا به گفته چند كشاورز بومی هم استناد می كنند كه شب هنگام در حوالی بی بی دن موقع آبیاری، متوجه (روح یا جسم) سه زن چادر سفید شده اند كه با درخشش ویژه ای به داخل بی بی دن رفته اند و دوتای دیگر آنها از بی بی دن خارج و مجدداً از همان مسیری كه آمده بودند به سوی بی بی هور، بی بی نور برگشته اند.
جاذبه های تاریخی منطقه بی بی دن
در خاك برداری های كه حدود ۱۵ سال قبل كه بدست باغداران و مالكین باغهای اطراف بی بی دن انجام شد، اسكلت مردگانی بیرون ریخت كه در جهت غرب بی بی دن دفن شده بودند. از چند سنگ قبری نیز كه بهمراه این اسكلت ها بیرون آمد، چند موضوع قابل مشاهده بود:
۱- نوشته سنگ قبرها كه با خطوط برجسته و مزیّن به آیات و اسامی امامان شیعه اثنی عشری بود از فوت اكثر مردگان در ماه رمضانی كه بطور همزمان از دنیا رفته بودند خبر میداد.
۲- وقوع مرگ در یك زمان خاص ، یا در اثر جنگ بوده است و یا امراض مسری مانند وبا و طاعون و..
۳-معمولاً سنگ قبرهایی ضخیم به چشم میخورد كه حدود سی سانتیمتر ضخامت دارند، تقریبا شفاف كه از سنگ های كوههای این حوالی نبوده! و نیز بسیار سنگین هستند.
۴- در زمان قدیم، سنگ قبر ساختن برای مردگان معمولی چندان متدوال نبوده است.
۵- یكی از اسكلت های سالمی كه از دل خاك بیرون آمد، از محل دفن تا سطح زمین تنها حدود نیم متر فاصله داشت و آبرفت های حاشیه بی بی دن با شستن خاك آنرا تا این اندازه به سطح زمیم نزدیك كرده بودند. استخوان فك او كه دندانهای پایینش روی آن سوار بودند از دندانهای بالایی خیلی جلوتر آمده بود كه یا ممكن است در زمان حیات، در اثر ضربه ای شدید و یا درد كشیدن از یك بیماری باشد.
غیر از غرب، در قسمت جنوبی بی بی دن هم قبرها و سنگ قبرهای ضخیم فراوانی وجود داشت كه اكنون از آن سنگ ها خبری نیست اما چاله های به جا مانده از قبرها هنوز به چشم میخورد.
