كاروانسرای شاه عباسی بر سر راه قدیمی كرمانشاه – همدان، در مقابل فرهاد تراش قرار دارد. این كاروانسرا با مساحتی بیش از ۶۰۰۰ متر مربع، به فرم چهار ایوانی و به سبك كاروانسراهای دوره صفوی ساخته شده است. هر چند بانی اولیه بنا مشخص نیست اما احداث آن احتمالاً به فرمان شاه عباس اول صفوی آغاز و بنا بر كتیبه موجود در سر در بنا به اهتمام شیخ علیخان زنگنه، صدراعظم شاه سلیمان صفوی به پایان رسیده است. این كاروانسرا در زمان ناصرالدین شاه قاجار مرمت شده است. در دوره پهلوی به دلیل مورد استفاده قرار نگرفتن كاروانسرا ، از این بنا بعنوان انبار غله استفاده گردید. مدتی نیز این بنا مورد استفاده خانواده های بی بضاعت بیستون قرار گرفت. در سالهای پس از انقلاب اسلامی این بنای تاریخی به مدت هفده سال در اختیار اداره امور زندان ها قرار داشت و پس از این مدت سازمان میراث فرهنگی به منظور مرمت و حفظ بنا آنرا از اداره امور زندان ها باز پس گرفت.
ورودی كاروانسرا در جنوب آن قرار دارد و در هر طرف آن هفت طاقنما و دو سكوی سنگی ساخته اند. پس از ورودی، هشتی چلیپا شكل و گنبد داری وجود دارد و دارای بخش هایی چون شاه نشین و طاقنماهایی در دو طبقه است. پس از عبور از هشتی صحن قرار دارد كه در میانة هر ضلع آن ایوانی و در هر سوی این ایوان ها ، سه حجره با ایوانچه جلوی آن قرار دارد. این ۲۴ حجره دارای یك ایوانچه مشرف به حیاط هستند كه در پشت این ایوانچه ها فضای اصلی حجره قرار دارد و ورودی آن درست در وسط ایوانچه قرار گرفته است. پوشش حجره ها از نوع طاق آهنگ تیزه دار با یك نورگیر در وسط آن است. بعلاوه در گوشه های حیاط ایوانچه هایی تعبیه شده كه هر یك به سه حجره مرتبط است. در پشت حجره ها و بر گرداگرد بنا، شترخوان ها یا اصطبل های L شكلی قرار دارد. چهار برج با اشكال متفاوت در چهار گوشه خارجی بنا قرار داشته كه امروزه فقط یك برج مدور در گوشه شمال غربی و بقایای برج دیگری در جنوب شرقی كاروانسرا دیده می شود.
این بنا در تاریخ ۱۳۵۳/۵/۱۳ به شماره ۹۷۴ به ثبت ملی رسیده است.
