بهترین مسیرهای جنگل نوردی در ایران

خوشبختانه ایران علاوه بر كویر جنگل های خوبی دارد كه می توان از آنها برای جنگل نوردی استفاده كرد . زمانی كه از میان درخت های بلند و گاهی تاریك عبور می كنید و عطرو بوی نم و جنگل را حس می كنید ، دوست دارید به جاه طلبی و كنجكاوی خود ادامه دهید و از دیدن این همه عظمت لذت ببرید . در شمال ایران كه جنگلهای هیركانی از استان گلستان تا استان گیلان را سر سبز كرده تا جنوب كه جنگلهایی بر روی آب باعث حیرت انسان می شود . ما در این مطلب سعی داریم بهترین مسیرهای جنگل نوردی در ایران را شرح دهیم تا اگر گذرتان به این جنگلها افتاد از قبل دانش كافی را داشته باشید 

چند نكته ضروری:

«جنگل نوردی» یكی از شاخه‌های مفرح و هیجان انگیز «طبیعت گردی» است كه خطرهای احتمالی آن كمتر از كوهنوردی نیست، اما با رعایت جانب احتیاط و دانستن راهكارهای لازم برای رویارویی با برخی از وقایع پیش‌بینی نشده، مانند گم شدن در جنگل، می‌توان به تجربه‌های شیرین و جذابی در اعماق جنگل‌های سرسبز، دست یافت.
مهم‌ترین اصل در «جنگل نوردی» و گشت و گذار در اعماق جنگل‌ها، داشتن یك راهنمای محلی یا «راه بلد» است، اما رعایت چند اصل دیگر، بسیار ضروری است.
۱- سعی كنید همواره چند بطری آب به همراه داشته باشید، چون در جنگل معمولاً آب كم است.
۲- ترجیحاً لباس‌هایی از جنس نخ بپوشید، چرا كه دمای محیط جنگل معمولاً حالت دم دارد. برای پیاده‌روی هم از كفش‌های عاج دار و نه با كف صاف استفاده كنید، چون احتمال سُرخوردن و لغزیدن در جنگل بسیار زیاد است. پس به هیچ عنوان با كفش سبك به جنگل نروید، زیرا گِل و لای به آن می‌چسبد و حركت را كُند می‌كند
۳- همیشه احتمال بارش باران را بدهید، بنابراین كاوری برای كوله پشتی‌تان داشته باشید تا در موقع باران، وسایلتان خیس نشود.
۴- اگر در مسیر خود از روستایی رد شدید، احتیاط كنید و به خانه‌ها نزدیك نشوید، چون ممكن است توسط سگ‌های خانگی آسیب ببینید.
۵- بهتر است وسایلی مانند طناب، چاقوی تیز، قطب نما و نقشه همراه داشته باشید.
۶- اگر ناخودآگاه از گروه جدا شدید، با ایجاد سر و صدا به گروه اطلاع دهید.
۷- به یاد داشته باشید این شما هستید كه به طبیعت و محیط زندگی حیوانات وارد شده‌اید، پس به حریم صاحب خانه‌های اصلی احترام بگذارید. حیوانات اصولاً تا زمانی كه خطری متوجه آنان نشود، به انسان حمله نمی‌كنند، بنابراین همیشه فاصله خود را با هر جانداری حفظ كنید و به یاد داشته باشید آرام‌ترین حیوانات جنگل هم می‌توانند برای انسان خطر آفرین باشند.

پارك جنگلی سی سنگان

سال ۱۳۴۴، سالی بود كه این جنگل زیبا برای حفظ و مراقبت طبیعت بكر و گونه های جانوری بی شمارش مورد نظر سازمان های محیط زیستی كشور قرار گرفت و همین امر باعث شد تا حد قابل توجه ای این جنگل به چشم بیاید و كمی بیش تر قدر این ریه تنفسی در مازندران ایران دانسته شود. پارك جنگلی سی سنگان از بهترین مسیرهای جنگل نوردی در ایران است و بسیاری از كسانی كه عاشق مسیرهای جنگلی هستند این پارك طبیعی را جز گزینه های اول خود قرار بدهند. وجود بركه ها و دریاچه های بزرگ و پنهان در دل سی سنگان از ویژگی های فوق العاده آن است. البته ناگفته نماند كه گونه های گیاهان شمشاد بیش از آن است كه ما می شناسیم و در فضاهای شهری می بینیم پوشش های ساحلی و جنگلی آن و تركیب این دو پوشش توانسته نظر بسیاری از گردشگران را تا به امروز به خود معطوف كند.

پارك جنگلی صفارود

در ۹ كیلومتری شهر توریستی رامسر، جنگلی هزار رنگ وجود دارد كه با قرار گیری در كنار رود بلند و همیشه زنده خود توانسته جز پهناور ترین مسیرهای جنگل نوردی در ایران به حساب بیاید. البته گفتنی است كه وقتی نام جنگل می آید، همه ما از این نكته كه جنگل، مكانی طبیعی است و از امكاناتی كه ما به آن نیاز داریم بهره ای نبرده باشد آزرده خاطر شویم اما این موضوع از پارك جنگلی صفارود در استان مازندران به دور است. سرویس های بهداشتی، تعبیه آب آشامیدنی و حتی آلاچیق های زیبا و چوبی كه به صورت متراكم در آن قرار گرفته، كار را برای جنگل نوردان و حتی تفریح در آن آسان و دلچسب می كند.

پارك جنگلی نمك آبرود

بی شك برای تان این سوال در زمانی كه سبزی های این جنگل را از داخل كابین های تلكابین نمك آبرود می گذرید پیش آمده كه چرا وقتی چنین جنگل زیبایی زیر پای من است، از مسیر زمینی آن را طی نكنم و بیش تر از آن لذت نبرم؟ بله. این سوال به جایی است و واقعا برای هر كسی كه كمی به این جنگل كه به عنوان زیباترین جنگل مازندران شناخته شده است توجه كرده باشد پیش نیاید. زمانی كه با چند ده متر فاصله از زمین جنگل نمك آبرود در حال گذر هستید، تعدادی از جنگل نوردان كه شما آن ها را نمی بینید در حال جنگل پیمایی هستند و چیزی كه نصیب شان می شود، اكسیژن خالصی است كه ریه های شان دریافت می كند. جنگلی كه ۲۰۰ هكتار از پوشش سبز مازنداران را به خود اختصاص می دهد و تنها برای دیدن تصویری كلی از آن باید تله كابین نمك آبرود را انتخاب كرد و چون جز بهترین مسیرهای جنگل نوردی در ایران نیز محسوب می شود باید با پای پیاده هم برای یك بار هم كه شده آن را طی كرد.

پارك جنگلی چالدره

شاید نام جنگل های دوهزار و سه هزار را شنیده باشید اما نام پارك جنگلی چالدره را كه در همسایگی این دو جنگل بزرگ قرار گرفته اند را تا به حال نشنیده باشید. وسعت این جنگل به ۹۴ هكتار می رسد و همان طور كه از نامش پیداست، می توان در آن آثار به جا مانده از باستان را مانند قلعه ها و آب انبارها و بناهای تاریخی بسیار دیگر را نیز دید. جنگل چالدره در ۱۸ كیلومتری تنكابن قرار گرفته است و مسیری بسیار آسان و لذت بخش برای جنگل نوردی دارد. در ضمن، اگر این مسیر را برای جنگل نوردی انتخاب كنید، می توانید به دشت دریاسر، حیات وحش خشكه داران و آب گرم رامسر كه در نزدیكی این جنگل هستند هم سری بزنید.

جنگل تنگ دار

جنگل تنگ دار نوشهر به آمازون ایران معروف است. در این تنگه بكر تنها صدایی كه به گوش می‌رسد، صدای آب و پرندگان است. جنگل تنگ دار خانه رودی خروشان است كه از وسط آن می‌گذرد. اگر می‌خواهید تا به اول تنگه برسید، باید در ابتدا حدود ۴۰۰ متر را در آب پیاده‌روی كنید. جریان آب در ابتدا ملایم است، اما سپس تند می‌شود و تا زانوهای شما بالا می‌آید. عمق آب در برخی نقاط تنگه زیاد می‌شود، بنابراین اگر شنا بلد نیستید، حتما با كمك جلیقه نجات و طناب از قسمت‌های عمیق‌تر عبور كنید.این جنگل در روستای كُشك سرا، فرصت خوبی برای طبیعت گردی و درعین‌حال رودخانه نوردی است. در بخش‌هایی از رودخانه، تنه‌هایی از درختان شكسته قرار دارد كه شما باید برای ادامه مسیر، از رو یا زیر آن‌ها عبور كنید. رفتن به عمق این جنگل در امتداد رودخانه، به شما حس قدم گذاشتن در آمازون را می‌دهد.

جنگل لاچیم

جنگل لاجیم در منطقه سوادكوه، به خاطر آب‌وهوای مرطوب آن، پوشش گیاهی سرسبز و متنوعی دارد. ازآنجایی‌كه لاجیم توانسته در خلال یخبندان بزرگ در سال‌های دور دوام بیاورد، حالا درختان كهن‌سال فراوانی در آن به چشم می‌خورد.جنگل لاجیم در نزدیكی روستایی به همین نام در شهرستان سوادكوه و ۳۰ كیلومتری شمال شرقی پل سفید واقع شده است. اگر روزی به این روستا آمدید تا به جنگل لاجیم بروید، بدانید كه اطراف آن‌هم جاذبه‌های فراوان دیگری همچون برج لاجیم وجود دارد. لاجیم از شمال به جنگل لاجیم، از شرق به جنگل‌های آچو، از جنوب به جنگل و روستاهای اتو و پیر نعیم و از غرب به سوخته سرا وصل می‌شود.ازآنجایی‌كه جنگل لاجیم در بالای كوه قرار دارد، حیوانات وحشی همچون روباه در بعدازظهرها در اطراف آن به چشم می‌خورند. آرامش لاجیم شما را غرق در بهشتی بی‌نظیر می‌كند كه در آن خبری از سروصدای زندگی شهری نیست.

پارك جنگلی رویان در نور

سایه روشن هایی كه در این جنگل به مدد نور خورشید و برگ های ضخیم و سبز درختان پدید می آیند را شاید بتوان تنها در فیلم های سینمایی ماجراجویانه پیدا كرد اما بی شك، زیبایی این جنگل، حقیقتی انكار ناپذیر است. شاید نام آبشار آب پری را شنیده باشید. آبشار آب پری در چند قدمی این جنگل قرار دارد و بد نیست بعد از یك جنگل نوردی جانانه برای خستگی در كردن به سراغ این آبشار بروید. برای پیدا كردن پارك جنگلی چالدران كافی است تا مسیر جنگلی رویان به سمت بلده را پیدا كنید.

پارك جنگلی بابل كنار

۷۶۰ هكتار مساحت این جنگل است و این وسعت متعلق به روستای درونكلای شرقی در بابل است. شگفتی این جنگل را در تمام فصول سال به گونه ای خاص، به ویژه در فصل بهار و تابستان می توان دید. چشمه های آب طبیعی كه به لطف سفره های همیشه پرآب زیرزمینی این جنگل به حیات خود ادامه می دهند یكی از زیبایی های مثال زدنی آن است. نگران امكانات هم نباشید؛ چرا كه پارك جنگلی بابل كنار هم سوپرماركت دارد و هم سرویس های بهداشتی در قسمت های متنوع جنگل.

جنگل لفور

جنگل لفور در جنوب شرقی شهرستان بابل قرار دارد. لفور مملو از درختان سر به فلك كشیده، آبشارهای بلند، چشمه‌سارها و رودها است و بسیاری از طبیعت گردان برای كمپ زدن به این جنگل می‌آیند.جنگل لفور بخشی از جنگل‌های هیركانی در جنوب دریای خزر محسوب می‌شود و به گفته زمین شناسان به دوران ژوراسیك تعلق دارد. قدمت جنگل لفور به ۴۰ میلیون سال قبل بازمی‌گردد و در آن ۸۰ گونه گیاهی به چشم می‌خورد.۳ ساعت پیاده‌روی در عمق این جنگل، شما را به آبشار «هفت آبشار» می‌رساند. اینجا فرصت خوبی برای استراحت و كمی آب‌تنی است. جنگل لفور به‌مانند دیگر جنگل های معروف مازندران، امكانات رفاهی خوبی مانند سرویس بهداشتی ندارد. به‌علاوه به دلیل متراكم بودن آن، احتمال گم شدن شما در لفور زیاد است. پس اگر خودتان به‌تنهایی راهی جنگل لفور می‌شوید، حتما مسیر حركت خود را نشانه‌گذاری كنید یا اینكه از جی‌پی‌اس كمك بگیرید.

جنگل اروست در ساری

یكی دیگر از شهرهای استان مازندران، شهر ساری است كه جنگل اروست، یكی از بهترین مسیرهای جنگل نوردی در ایران را از آن خود كرده است. جنگل اروست پیش از آن كه یكی از زیباترین جنگل های ایران باشد، یك گنجینه بی مثال از درختان راش و افرا و ممزر و توسكا است كه تمام سودجویان برای تنه های آن دندان تیز كرده اند. اروست مانند یك صندوقچه پر از گنج است و ما همان طور كه در مسیر جنگل نوردی در آن لذت می بریم باید در حفظ و نگه داری آن كوشا باشیم و بدانیم كه این جنگل و جنگل هایی كه از آن ها نام برده شده جز منابع طبیعی بی تكرار كشورمان هستند و اگر نابود شوند دیگر برای جایگزینی آن ها نه وقت كافی خواهیم داشت و نه اصلا شدنی است.

جنگل راش سوادكوه

وقتی‌كه از شهرستان سوادكوه وارد جاده فیروزكوه می‌شویم، در مسیر خود به روستایی به نام سنگده می‌رسیم. شما در این روستا با یكی از زیباترین جنگل های مازندران و شمال ایران روبرو خواهید شد. جنگل‌های راش سوادكوه با درختان مرتفع آن، ابهتی بی‌نظیر دارند و فرصت خوبی به ما برای فرار از زندگی شهری و پناه بردن به دل طبیعت می‌دهند.جنگل راش سوادكوه منبع عظیمی از درخت راش در ارتفاعات كم شمال ایران محسوب می‌شود و در نوع خود نادر است. گونه‌های كمیاب درخت راش نیز در این جنگل رشد می‌كنند. رودخانه‌ای كه از دل جنگل راش سوادكوه گذر می‌كند، به زیبایی این جنگل افزوده است. وقتی‌كه به عمق جنگل راش می‌رسید، صدای پرندگان، رودخانه و ریزش آب از آبشارهای اطراف، صدای غالب است. آبشار اوبن در دل جنگل راش قرار دارد. آب این آبشار از چشمه‌های بالادست تأمین می‌شود و پس از عبور از وسط جنگل، درنهایت به رود تجن می‌ریزد.بهترین زمان برای بازدید از جنگل راش سوادكوه در استان مازندران، اواخر اردیبهشت تا اوایل دی‌ماه است. مسیر دسترسی به جنگل در فصل زمستان اندكی دشوار می‌شود و رفتن به عمق آن می‌تواند شما را به دردسر بیندازد.

جنگل پلنگ دره

جنگل پلنگ دره در شیرگاهِ سوادكوه، جایی است كه جنگل، رودخانه و آبشار به هم می‌پیوندند. شیرگاه تنها ۳ ساعت با تهران فاصله دارد و فاصله جنگل پلنگ دره تا تهران هم ۲۴۰ كیلومتر است. منطقه پلنگ دره یكی از زیباترین جنگل های مازندران را دارد. اگر در فصل گرم تابستان به جنگل پلنگ دره بیایید، می‌توانید یك رودخانه نوردی هیجان‌انگیز و خنك را تجربه كنید.صدای رودخانه در سراسر این جنگل شنیده می‌شود. وقتی‌كه مسیر رودخانه را در پیش بگیرید، به آبشاری می‌رسید كه فرصت خوبی برای آب‌تنی و خنك شدن در روزهای گرم تابستان است؛ بنابراین با خود یك دست لباس اضافی و یك جفت صندل به همراه بیاورید تا دیگر نگران خیس شدن لباس و كفشتان نباشید.

جنگل ارفع ده

جنگل ارفع ده در منطقه سوادكوه استان مازندران، یكی از جنگل های بكری است كه حتما باید از آن دیدن كنید. طبیعت زیبای این اطراف به‌قدری سرزنده است كه به ما حس بودن در بهشت را می‌دهد. مه غلیظ عنصر همیشگی این جنگل است كه لابه‌لای درختان زیبا حركت می‌كند.در جنگل ارفع ده انواع گیاهان و میوه‌های وحشی نظیر زالزالك، ته دونه، ازگل، خرمالوی وحشی، گوجه وحشی، زرشك و گلابی وحشی یافت می‌شود. راش، افرا، توسكا، لازه و تل از جمله درختان مشهور در جنگل ارفع ده هستند. سفر به جنگل ارفع ده شما را به دل طبیعی بكر و وحشی می‌برد و تبدیل به یكی از خاطره‌انگیزترین سفرهایتان به شمال ایران می‌شود.شرایط آب‌وهوای جنگل ارفع ده در بهار، تابستان و پاییز مناسب جنگل نوردی است و دیدار از آن در فصل زمستان به شما توصیه نمی‌شود. دلیل آن، بارش فراوان برف و باران در این منطقه و وجود مه بسیار غلیظ است. اگر كمی خوش‌شانس باشید، می‌توانید به هنگام قدم زدن در ارفع ده، حیوانات در حال بازیگوشی و یافتن غذا را مشاهده كنید. پس بهتر است دوربین عكاسی‌تان را با خود به همراه بیاورید.

اگر كمی وقت اضافی آوردید، از غار اسپهبد خورشید و روستای كمر پشت در حوالی جنگل ارفع ده دیدن كنید.

جنگل واز

دراینجا به تماشای میراثی خواهید رفت كه بقایای چند میلیون ساله دارد و عمرش به دوره سوم زمین شناسی بر می‌گردد. مسیرهای خاكی و پرپیچ و خم جنگل «واز» در كنار سبزه‌زارهای سحرانگیز بوته‌های در هم تنیده، از میان درختانی می‌گذرد كه هر كدام قدیمی‌ترین داستان‌های تنهایی زمین را در سینه دارند و كوه‌هایی را پوشانده‌اند كه سال تا سال، هیچ مسافری از پستی و بلندی‌هایش عبور نكرده است.
ارتفاعات جنگل «واز» كه بخشی از جنگل‌های باستانی هیركانی است، به رسم عمر درازش، در فصل بهار، زیباترین چهره‌اش را تنها نشان دوچرخه سواران ماجراجویی می‌دهد كه جاده‌های خاكی‌اش را طی می‌كنند؛ جنگلی كه چندین روستای زیبا محصورش كرده‌اند، مسیرهای رویایی‌اش را نیز همچنین پیش روی طبیعت‌گردانی می‌گشاید كه باید پا به پای بلوط‌ها و راش‌ها، ۸۰ كیلومتر پیاده‌روی كنند. اگر اهل ركاب زدن باشید، در یك جنگل نوردی جذاب، از یك سرِ جنگل در روستای «رزن» از توابع چمستان نور وارد و از سوی دیگرش در آمل خارج می‌شوید. تمام این مسیر، پر از دیدنی است؛ قبل از رسیدن به روستای «خوش واش»، منطقه هنوز چهره‌ای كوهستانی دارد، اما كم كم حال و هوای جنگلی به خود می‌گیرد. در این نقطه و در ابتدای مسیر، از كنار آبشار روستای «تیر سیاق» و امامزاده «پیر بزرگوار» می‌گذرید و هر چه بالاتر می‌روید، می‌توانید چشم انداز قله دماوند را در جنوب جاده ببینید. زمانی كه به گردنه «خوش واش» و خط الرأس كوه برسید، اگر هوا مه آلود نباشد، می‌توانید دریای خزر و سیاهه شهرهای ساحلی محمود آباد و ایزدشهر را هم تماشا كنید. از گردنه «خوش واش» به بعد، یك دریای ابر زیرپایتان قرار می‌گیرد. این مسیر، به خصوص حاشیه رودخانه «جوربند» تا روستای «واز»، بسیار دیدنی است. اگر هم فرصت داشتید، قبل از «چمستان» در دو راهی «جوربند»، به فرعی سمت راست بروید و به این دریاچه زیبا هم سری بزنید.

جنگل گیسوم

«گیسوم» كه هم جنگل‌هایش چشم نواز است و هم ساحل زیبایش رؤیابرانگیز كه زیبایی‌ها و جاذبه‌هایش در هر فصل سال، شما را به یك آرامش خاص و لذت‌بخش می‌رساند.كمتر گردشگری است كه به گیلان بیاید و سری به جنگل گیسوم نزند و سراغی از سواحل زیبا و بكر و دیدنی این منطقه نگیرد، به خصوص كه در سال‌های اخیر امكانات اقامتی این منطقه آن قدر زیاد شده است كه كمتر مسافری در سفر به گیسوم با مشكلات خاصی مواجه می‌شود.
گیسوم از جمله مناطق زیبا و دیدنی شهرستان تالش است كه در ۱۸كیلومتری مسیر تالش به رشت قرار دارد. آنچه گیسوم را در نزد گردشگران ایرانی، محبوب و جذاب ساخته است، وجود درختان جنگلی پرپشت و انبوهی است كه در دوطرف جاده ساحلی گیسوم به آسمان قد كشیده و درهم ‌تنیده‌اند. این درختان با حصارهای سبز خود جاده، تونلی بسیار زیبا و دیدنی به‌وجود آورده‌اند. بسیاری ازگردشگران ترجیح می‌دهند مسیر چند كیلومتری این تونل دلچسب را پیاده طی كنند و با اتراق درلابه‌لای درختان، به استراحت و تفریح بپردازند. درختان این جنگل طبیعی، از نوع درختان جنگل‌های هیركانی شامل توسكا، افرا، آزاد، راش، بلوط و انجیری است كه چشم‌اندازی جذاب و چشم‌نواز پدید آورده‌اند. چند رودخانه و نهر كوچك نیز با عبور از عرض جاده، زیبایی آن را دوچندان كرده است.

جنگلهای فسیلی گلستان

از میلیون‌ها سال پیش، همان زمان كه پایان دوره زندگی دایناسورها بود و بعد از آن یخبندان بزرگ كه جنگل‌های اروپا از بین رفت، این جنگل‌ها دست نخورده باقی مانده است.
امروزه به این قبیل جنگل‌ها، جنگل‌های «فسیلی» می‌گویند و پارك ملی گلستان ایران نیز در همین ردیف قرار دارد. جنگل‌های گلستان، بسیار وسیع است و هر گوشه‌اش به اقلیمی می‌رسد؛ از یك طرف، به مناطق خشك و نیمه خشك شرق كشور و شمال استان خراسان شمالی و سمنان و از طرف دیگر، به جنگل‌های مرطوب خزری یا هیركانی متصل است؛ همان مجموعه درختان پهن برگی كه سراسر شمال كشور را فراگرفته‌اند. كافی است بی سر و صدا به درون جنگل‌های گلستان برویم و كمی هم صبر كنیم تا طبیعت بكر جانوری، كم كم روی شگفت انگیز خود را نمایان كند. گاهی از دور چند مرال به چشم می‌آیند كه در كنار جویباری نشسته‌اند. كوچك‌ترین صدای پا، یا حركتی مشكوك، كافی است تا در چشم بر هم زدنی، از مقابل دیدگانمان ناپدید شوند. از پرنده‌ها نیز، به خصوص عقاب و باز، شاید فقط صدایشان نصیب ما شود. آنها معمولاً در بالاترین ارتفاعات پرواز می‌كنند. عقاب طلایی هم كه بلندپروازی و تیزبینی‌اش، مهمترین امتیاز او در میان پرندگان شكاری است، گونه دیگر و مهم اینجاست كه بالاترین نقاط كوه‌ها و صخره‌ها را برای لانه سازی انتخاب می‌كند، اما كبك‌ها، گنجشك‌ها و گاهی هم پرستوهای بهاری، اگر خوب دقت كنیم، به چشم می آیند. پروانه‌ها و حشرات هم كه شاید به اندازه قدم‌های ما، تنوع داشته باشند، رنگ به رنگ و اندازه به اندازه و نوع به نوع، روی گل‌ها و زیر بوته‌ها و كنار جویبارها به چشم می‌خورند. در جنگل‌های گلستان، چشم را به هر طرف كه بگردانیم، رنگی از زندگی خودنمایی می‌كند.

جنگل ابر شاهرود

شهر شاهرود، طبع گرم دارد و كویری است، اما جنگل «ابر» ۵۰ كیلومتر آن سوتر، سرد است و همیشه مه‌آلود. شاهرود را وقتی با قصه‌های ساده و پیچیده‌اش، پشت سر می‌گذاری، نگاهت دشتی می‌شود پر از استپ‌ها كه خود را تا افق پیش كشانده‌اند. هرچه بیشتر می‌روی، بوی آویشن می‌گیری؛ بوته‌های پوشیده از گل‌های سفید كه انگار دانه دانه ابر را به شكل گلبرگ‌های سفید درآورده‌اند و به سان كلاهی زیبا، بر سر بوته‌های آویشن گذاشته‌اند! حالا پرنده نگاهت را به دوردست می‌فرستی، آنجا كه سرزمین ابرهاست، ابرهایی كه سر بر شانه كوهها گذاشته‌اند. جنگل ابر، پشت بسطام، رو به علی‌آباد كتول و دشت گرگان قرار گرفته و مقصد نهایی ما برای یك جنگل‌نوردی خاطره‌انگیز است. شعاع باریك نور خورشید از لابه‌لای شاخه‌های درختان، خودش را به پای درختان بلند بالای وسط جنگل رسانده است. حالا می‌شود امتداد روز را گرفت و از میان برگ‌ها در چشم‌های خورشید ظهر خیره شد؛ خورشیدی كه هر چند رمقی ندارد، اما با تابیدن روی برگ‌های رنگارنگ درختان، جنگل ابر را به جنگل هزار و یك رنگ تبدیل كرده است.
جنگل ابر، رنگین كمان خیره كننده ای پر از تپه‌های شیبدار پوشیده از درخت است كه باعث می‌شود چندان پیاده‌روی آسانی نداشته باشید، اما بهترین قسمت جنگل برای یك برنامه یكروزه، قسمت جنوبی آن است كه تپه‌هایش نیز پوشش گیاهی تُنُكی دارند. از روی همین تپه‌ها می‌توانیم «قلعه ماران» دوره عیلامی‌ها را ببینیم كه روی نوك كوه ساخته شده و ۳ هزار سال بر بلندای آن آرمیده است.

جنگلهای دالخانی

كوه هست و سبزه، دریا هست و جنگل؛ باید رفت و جستجو كرد. در اطراف عروس شهرهای شمال، یك دوراهی، یكراست می‌رود به سوی كوه، به سوی كوه سبز. وقتی پیش می‌رویم، به جنگل‌های دالخانی می‌رسیم؛ با درختان بلند بالا و كهنسال و جاده‌ای كه به سان مار در آن میان، رو به بالا می‌خزد.جنگل‌های زیبای دالخانی كه در میان گردشگران به «دالان بهشت» معروف است، با درختان انبوه و آب و هوای بی‌نظیر، می‌تواند یكی از بكرترین تجربه طبیعت‌گردی شما را فراهم آورد. دالخانی، روستایی از توابع بخش مركزی شهرستان رامسر است كه در ۳۰ كیلومتری جنوب شرقی رامسر و در دهستان «چهل‌شهید» قرار دارد.
دالخانی، یك جنگل نیمه كوهستانی است كه ارتفاع آن به حدود ۸۰۰ متر می‌رسد و به همین دلیل، گزینه خوبی هم برای كوهنوردان به حساب می‌آید. در این روزهای بهاری اگر گذارتان به آنجا بیفتد، می‌توانید مه غلیظی را ببینید كه سراسر جنگل را پر كرده و انگار شما را در خود می‌بلعد! مه غلیظ، مهمترین ویژگی دالخانی است كه بعد از سرسبزی بكرش، گردشگران را به این منطقه می‌كشاند. نزدیكی این جنگل به روستای دالخانی هم فرصت خوبی است تا گردشگران، زندگی یكی دو روزه‌ای را در یك روستای سنتی تجربه كنند و از نزدیك با آداب و رسوم و غذاهای محلی منطقه آشنا شوند.

جنگل فندوقلو

جنگل «فندقلو» دو بهار دارد؛ یكی از ابتدای فروردین تا پایان خرداد و دیگری از مهر تا آبان! در میانه‌های جنگل هم استخر آبگرم «میشه سویی» با خاصیت درمانی، محل مناسبی برای آب تنی است.برخی از گردشگران برای استفاده از آب شفابخش «میشه سویی» و برخی دیگر برای گشت‌ و گذار به اینجا می‌آیند و چند روزی را داخل جنگل و در كنار استخر آبگرم و آبشار فندقلو اقامت می‌كنند. از جمله امكانات موجود در این منطقه، پیست‌های اسكی روی برف و چمن در طول چهار فصل سال است كه همواره گردشگران بی‌شماری را به سمت خود جلب می‌كند. علاوه بر این، برای اقامت گردشگران داخلی و خارجی، كمپ‌‌هایی تدارك دیده شده كه امكان اقامت شبانه‌روزی هم در آن مهیا است.
كمی دورتر از شهر نمین، دشت‌های سرسبز و وسیعی دیده می‌شود كه پوشیده از گل‌های زیبای بابونه است و جنگل فندقلو خود را نه با تابلو راهنما، كه با زیبایی و عظمت حیرت انگیزش به رخ می‌كشد؛ جایی در حد فاصل دشت اردبیل و ارتفاعات مشرف به گردنه زیبای حیران كه به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی، از آب و هوایی بسیار مطبوع برخوردار است. عمده‌‌ترین درختان این جنگل، درختان وحشی فندق است كه همین مسأله باعث شده است این جنگل، فندقلو نام بگیرد، اما درختان میوه دیگری مانند سیب وحشی، گوجه سبز، ازگیل، به، تمشك و توت فرنگی هم در سراسر این جنگل به چشم می‌خورد.
علاوه بر درختان میوه و گونه‌های مختلف گیاهی، انواع حیوانات وحشی مانندخرس قهوه‌ای، سمور، گرگ، روباه، خوك، خرگوش و پرندگانی چون عقاب طلایی، بلدرچین، هدهد، قرقاول و كبك نیز در این طبیعت سرسبز و زیبا جولان می‌دهند.

جنگل افراتخته

اَفراتَخته، از روستاهای جنگلی استان گلستان است كه یكی از زیباترین و دیدنی‌ترین مناظر بكر طبیعت را در خود جای داده است؛ روستایی با جنگل‌های انبوه چندصد هزار ساله واقع در جنوب شرقی شهر علی‌آباد كتول در ۴ كیلومتری گرگان.جنگل «افراتخته» دارای ۱۵۰ هكتار از درختان ۱۹۰ میلیون ساله «سرخدار» ‌است. در اطراف افراتخته منطقه شكار ممنوع قرار دارد كه گونه‌های جانوری منحصربه‌فردی در آن زندگی می‌كنند.به جز جنگل، ارتفاعات اطراف روستای افراتخته كه از جنگل‏های انبوه درختان پهن برگ پوشیده شده‌اند، از زیباترین چشم‌اندازهای طبیعی گلستان است. این روستای سرسبز، تحت تأثیر اقلیم كوهستانی، زمستان‏های سرد و تابستان‏های معتدل دارد. افراتخته همچنین پر از چشمه‏های آب معدنی است كه اطراف آن را فراگرفته‌اند. درختان «سرخدار» را می‌توان میراث زنده و شاهكار جنگل‌های طبیعی شمال ایران دانست كه از نظر تنوع زیستی و حفظ ذخائر ژنتیكی و بوم‌شناسی، یكی از گونه‌های منحصر به فرد و مهم منطقه هیركانی و باقی مانده دوران سوم زمین‌شناسی در ۱۹۰ میلیون سال پیش است.

جنگلهای همیشه بهار حرا

تنها به فاصله یك جزر و مد فرصت دارید تا یكی از عجیب‌ترین جنگل‌های كره خاكی را در جزیره قشم ببینید و از زیبایی‌هایش لذت ببرید؛ جنگل‌های «حرا» وقتی دریا پایش را از سواحل پس می‌كشد و دچار جزر می‌شود، كم‌كم ظاهر می‌شوند و سر از آب بیرون می‌آورند و با مد دریا، دوباره به دنیای زیر آب‌ باز می‌گردند و غیب می‌شوند!
جنگل حرا دراصل نوعی تالاب بین‌المللی است كه محدوده بسیار وسیعی از آب‌های جنوب كشورمان را فرا گرفته است. وقتی از میان تالاب‌های جنگل عبور می‌كنیم، انواع مرغان دریایی را می‌بینیم كه با پاهای دراز و منقارهای نوك تیزشان، در میان درختان حرا، خرامان خرامان راه می‌روند. اینجا همچنین پناهگاه بین راهی پرندگانی است كه از اروپا و آسیا به سوی آفریقا مهاجرت می‌كنند. جالب این است كه هر روز دهها قایق گردشگری، از چند متری این پرندگان و لابه‌لای درختان حرا می‌چرخند تا از زیبایی‌های اعجاب‌انگیز آن دیدار كنند.
در این جنگل‌های منحصربه‌فرد، علاوه بر تجمع درختان شگفت‌انگیز حرا كه آب شور دریا را تصفیه و مصرف می‌كنند، می‌توانید نادیده‌های بسیاری را نیز ببینید؛ ماهی‌های خزنده، بیش از ۱۰۰ گونه پرنده از جمله عقاب ماهیگیر، فلامینگو، پلیكان، حواصیل و پرندگان كمتر دیده شده‌ای چون اگرت بزرگ و گیلانشاه و لاك‌پشت‌های سبز و عقابی، جانورانی هستند كه با بیرون زدن جنگل‌های حرا از آب، در بستر گلی آن ظاهر می‌شوند. درخت «حرا»، گل‌های زردرنگ چهارپر با عطری شیرین و خنك دارد كه سرانجام به میوه‌هایی بادامی شكل تبدیل می‌شوند.
یكی از جذاب‌ترین بخش‌های این جنگل، تجربه ماهیگیری است، باید هنگام غروب به دل جنگل‌های حرا رفت و ضمن تماشای غروب رویایی خلیج فارس، تورهای ماهیگیری را به آب انداخت. سپس به گشت شبانه روی آب‌های خلیج فارس در دل جنگل‌های حرا پرداخت و هنگام صبح، با آواز پرندگان و همزمان با طلوع تماشایی خورشید، تورهای ماهیگیری را جمع كرد.