غار پرآو، بزرگترین غار آهكی دنیا و یكی از سختترین و خطرناكترین غارهای جهان است. این غار ۳۶ چاه با عمقهای مختلف دارد و رفتن داخل یا به اصطلاح پیمایش اش كار حضرت فیل است.اول از همه تجهیزات و وسایل پیشرفته می خواهد و بعد از آن هم دل شیر… دهانه این غار یك سوراخ نسبتا كوچك است كه با شیب تندی به پایین میرود. اوایل آذرماه جدار داخلی غار را قندیلهای یخی بسیار زیبا و دیدنی می پوشاند. تا حالا فقط در حدود هفتاد نفر توانستهاند در این غار مرگآور بچرخند و متأسفانه سه نفر هم بر سر پیمایش این غار جانشان را از دست دادهاند.
موقعیت
با حركت از كرمانشاه به سوی تاق بستان و از آن جا به روستای مانگ هلات و سپس با گذر از میدانی كه محل چادر زدن عشایر دام دار است و كمی كوهپیمایی، به دهانه چاه غار پراو میرسیم. در مجموع از كرمانشاه تا دهانه غار ۱۲ كیلومتر است.
معرفی
نام غار برگرفته از كوه پراو است كه قله آن در ارتفاع ۳۳۵۷ متری از سطح دریا قرار دارد. وجود سرابهایی بزرگ همچون سراب تاق بستان و بیستون، كه از آب بارانها و برفهای این كوهستان منشأ میگیرند، سبب شده است تا در گویش كردی نام پراو یا كوه پُر از آب برای این كوه انتخاب شود كه بسیار بجاست.

ساختمان
دهانه غار در ارتفاع ۳۰۵۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است. طول غار ۱۴۵۴ متر و عمق آن ۵/۷۵۲ متر است. این غار نخستین بار در سالهای ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱، تا انتها مورد بازدید گروهی از غارنوردان انگلیسی قرار گرفته است. نخستین بازدید ایرانیها تا انتهای غار در شهریور سال ۱۳۷۰ توسط كوهنوردان (كانون كوهنوردان كرمانشاه) انجام شده است.
چاه غار پراو از ۲۶ حلقه چاه با اعماق متفاوت و تعدادی چاه كوتاه و دالان و دهلیز و پرتگاه تشكیل شده است و گودال آب انتهای چاه ۲۶اُم در پایان غار قرار دارد. سراسر بدنه چاهها و سقفها پوشیده از غارسنگ در انواع مختلف است. چاه غار پراو سختترین غار ایران، و بازدید از آن نیازمند تمرین و كسب آمادگی است.
كانیهای تشكیل دهنده رشته كوه پراو آهكی، كارستی هستند و از نظر نگارنده تعداد چاهها و چاه غارهای موجود در رشته كوه پراو بسیار بیشتر از چاههای شناخته شده كنونی است و برای یافتن و شناسایی آنها كلیه سطوح پراو باید مورد كاوش قرار گیرند. به عنوان مثال در صعود ۲۲ خرداد ۱۳۴۴ نگارنده به همراه زنده یاد فریدون اسماعیلزاده و دو تن از كوهنوردان همدان، پس از صعود به قلههای شیخ علیخان و نمازگاه، به كمك راهنمای محلی ابتدا به بالای چاهی به قطر حدود ۳ متر و عمق ۴۰ متر رفتیم، سپس شكاف برف گرفتهای را پایینتر از آن مشاهده كردیم. به گفته راهنما در پس برفها شكاف یك راهرو و بعد از آن یك چاه قرار دارد.

