روستای قودجان از توابع خوانسار اصفهان، بخاطر داشتن بافت معماری اصیل، برج های كبوتر تاریخی، مراسم تعزیه چند صدساله و طبیعت و باغ های زیبایش شهره است. روستای قودجان خوانسار درشمال غرب استان اصفهان واقع و ازسمت شمال به گلپایگان ازسمت شرق به شهرستان تیران وكرون ونجف آبادوازجنوب وغرب به شهرستان فریدن محدوداست.این روستا دردامنه رشته كوه زاگرس (كوه خوانسار)واقع است و در۳۳درجه و۱۳ دقیقه عرض شمالی و۵۰ درجه و۱۹دقیقه طول شرقی قراردارد.فاصله این روستا ازمركز استان ۱۶۰ كیلومتروازمركزكشور۳۸۰ كیلومتر می باشد.
روستای قودجان درمنطقه ای كوهستانی واقع ودارای ۲۲۵۰متر ارتفاع ازسطح دریاست.روستای مذكور از غرب به روستای خشكه رود از جنوب به بابا سلطان و از شرق به خوانسار و گلپایگان و از شمال به تیدجان محدود شده است.معبر اصلی روستا با جهت غربی-شرقی در روستا واقع شده است كه از غرب به روتای ویست و شرق جاده ی خوانسار-گلپایگان مرتبط می شود.فاصله ی روستا تا شهر خوانسار ۵ كیلومتر می باشد.
محدوده ای كه روستای قودجان در آن استقرار دارد،محدوده ای است كه دارای موانع طبیعی عمده ای است.بدین ترتیب روستای قودجان در محدوده تقریبا كوهستانی شهرستان خوانسار واقع شده است كه از جهت استقرار این ویژگی یكی از موانع عمده توسعه روستا می باشد.وسعت این روستا با احتساب زمین های داخل روستا اعم از مسكونی یا غیر مسكونی ۱۲۰ هكتار است.قسمت های شرقی و غربی این روستا را ارتفاعات در بر گرفته است.
روستای قودجان در یك منطقه كوهستانی است كه در دامنه كوه قرار دارد و دارای زمستانهای بسیار سرد و تابستان و بهاری معتدل با هوای بسیار خنك است. دارای اقلیم نیمه مرطوب با تابستانهای معتدل و زمستانهای بسیار سرد می باشد و بر اساس طبقه بندی آمبرژه دارای اقلیم نیمه خشك و سرد و با روش دومارتن اصلاح شده دارای اقلیم سرد و نیمه خشك است.
آب این روستا ازطریق ۱۷۹ چاه ۱۵۸رشته قنات و ۵۹ رشته چشمه با میزان آبدهی ۱۰۵ میلیون مترمكعب تامین می شود.این روستا درزمینه تولیدعسل سابقه طولانی داردودرحال حاضربا تعدادبالغ بر۳۲۰۰۰ كلنی زنبورعسل سالیانه بیش از۳۵۰ تن عسل تولید وبه شهرهای دیگروحتی به خارج ازكشورصادرمی نماید.
روستای «قودجان» از توابع خوانسار نیز از جمله روستاهایی است كه تعزیه در برنامه های سوگواری آن جایگاه خاصی دارد!اجرای مراسم تعزیه خوانی در این روستا به ۲۵۰سال پیش باز می گردد. محل برگزاری آئین های شبیه خوانی در این روستا ابتدا حسینیه ای با بنای خشتی بود كه در حدود ۶۰۰متر و در دو طبقه ساخته شده بود ؛ كه از حدود چهل سال پیش، بنای این حسینیه تا وسعت دو هزار و پانصد متر مربع گسترش یافت و در سه طبقه تجدید بنا شد.
گفتنی است، در قسمت پشت حسینیه، ساختمانی بزرگ به مساحت ۳۵۰۰متر مربع وجود دارد كه متشكّل از سه طبقه می باشد. به گفته ی یكی از دست اندركاران مراسم تعزیه در این روستا، «طبقه ی اول ساختمان برای استفاده ی پرسنل، مهمانان، دست اندركاران، همچنین مسؤولین كشوری – لشكری و خبرنگاران است. طبقه ی دوم به عنوان سالن عمومی مردانه در نظر گرفته شده، كه مجهز به تلویزیون های مدار بسته و امكانات رفاهی برای مهمانان می باشد. طبقه ی سوم نیز به عنوان سالن عمومی زنانه آماده شده است.»
یكی از تعزیه خوانان با سابقه درباره ی این حسینیه می گوید: «این حسینیه در نوع خود بی نظیر است و مطمئنا همانند آن در ایران وجود ندارد كه این چنین تشكیلاتی برای آسایش مردم و ذاكران اهل بیت (ع) فراهم آورد».
مراسم شبیه خوانی كه با تلاش توان فرسا و دشوار مسؤولان آن همراه است، در دهه ی آخر صفر با اجرای هجده مجلس تعزیه، در دونوبت بعد از ظهر و شب به پایان می رسد، كه در این مراسم، شاخص ترین هنرمندان و صاحب نام ترین شبیه خوانان نواحی مختلف كشور، در آن به اجرای نقش می پردازند.
لازم به ذكر است اجرای هنری و جذاب تعزیه خوانان – كه از تجربیات گرانبهایی بهره مندند و با خلوص و عشق خاصی به ابراز ارادت می پردازند – و نیز استقبال پر شور مردمی از برنامه های این حسینیه، از مهم ترین عوامل رونق و پرشوری برنامه های هر ساله ی تعزیه در این روستا می باشد.
