اگر به لاهیجان سفر كردید به میدان شهدای این شهر بروید، بعد از طی‌كردن تقریبا ۳۰ متر از ابتدای خیابان شهدا به كوچه‌ای به نام میرشمس الدین می‌رسید. واردكوچه كه می‌شوید چشمتان به بقعه‌ای به همین نام می‌خورد.آرامگاه میر شمس الدین لاهیجان ، جایی ست كه می توانید به آرامش روحی برسید .درب ورودی نظر هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌كند. یك سر در بزرگ به صورت دو طبقه كه داخلش هشتی‌ای قراردارد. در داخل هشتی پلكان‌هایی در دو سمت است كه به غرفه‌های بالا راه می‌برد. پایین در سمت راست هم وضوخانه‌ای قراردارد.
كل چیزی كه در این قسمت از بنا می‌بینید تماماً از آجر است. بر هر یك از پایه‌ها دو طاق و بر بالای بام مدخل هم یك اتاق كوچك قرار دارد. چند قدم جلوتر كه بروید كاملا وارد حیاط زیبایش شده‌اید؛حیاطی نه خیلی خیلی بزرگ و نه آنقدرها كوچك، بلكه حیاطی دلچسب كه شما را ازمنظر فضای ساختمانی و آپارتمانی به یكباره جدا می‌كند.
حیاطی‌كه درسمت چپ‌اش چند درخت وجود دارد كه با فاصله از هم كاشته شده است و در بهار و تابستان جان می‌دهد برای نشستن در زیر سایه‌اش. درست در آستانه ورود،روبه‌روی شما بنای بقعه و در سمت راستتان نیز حسینیه قراردارد. در كنار حسینیه نیز (بعد از ورودی) مسجدی هست به نام مسجد امام رضا(ع) كه نمازهای یومیه در آن هر روزه به صورت جماعت برگزار می‌شود. همچنین در قسمت غربی هم درب دیگری برای ورود و خروج هست كه به یكی از خیابان‌های اطراف به نام خیابان امام‌خمینی(ره)راه پیدا می‌كند. در واقع مجموعه بنا شامل مدخل در شرق، بقعه در غرب و حسینیه در شمال (حد فاصل بقعه و مدخل) می‌شود.
حسینیه بقعه میرشمس الدین لاهیجان
بقعه ایوانی سراسری دارد كه دیوارهای آن به صورت بزرگ منقش به نام اولیاءا… است. در وسط بقعه میرشمس الدین لاهیجان اتاق آرامگاه قراردارد. با چند پله كوتاه به ایوان و اتاق حرم می‌رسید و درست رو به روی ضریح قرار می‌گیرید. این لحظه در اینجا به گمانم آرامش‌بخشی همه فضاهایی‌كه تا الان طی كردید؛ یعنی گذر از یك درب عظیم قدیمی، حیاطی مصفا، حسینیه با پنجره‌های مشبك رنگارنگ به اوج خودش می‌رسد!
اگر به ضریح نزدیك‌تر شوید، بوی خوشی تمام مشامتان را و رنگ سبز داخل ضریح، چشمانتان را پر می‌كند.صدای زمزمه‌‌ی زائر بقلی‌ای به گوش می‌رسدكه در حین زیارت دارد زیرلب برای خیلی‌چیزها دعا می‌كند، از شفای بیماران‌گرفته تا برطرف شدن گره مالی آدم‌ها، خوشبختی همه جوان‌ها و همینطور دعاهای دیگر را یك به یك می‌گوید و پایانش صلوات می‌فرستد.داخل ضریح كه نگاه می‌كنید یك آینه شمعدان قراردارد. رو به روی قبر نیز صندوقی چوبی وكنده‌كاری شده با دوكتیبه به نام صاحب‌قبر وجوددارد.
كاشی‌كاری‌های روی دیوارهای ایوان و اتاق‌حرم، پنجره‌های مشبك رنگارنگ و گوشواره‌های گچ‌بری شده، همگی را به دوران قاجار منتسب می‌كنند.همچنین درگنبد اشعاری هست كه شعرهایش به سال ۱۲۷۴ه-ق به شاعری به نام گلشن برمی‌گردد.اتاق آرامگاه با نقشه هشت ضلعی با گوشواره‌هایی در اضلاع می باشد.حال سرتان را بالا بگیرید تا گنبد مرتفع تزئین‌شده را ببینید.تجلی هنر و زیبایی كه دراین ارتفاع به كاربرده شده‌است تحسین برانگیز است.
از آنجا كه از طرفی این بقعه از بقاع معروف شهر است و از طرفی دیگر در مركز شهر قرارگرفته با نگاهی به دور و اطراف همیشه چندین و چند زائر در آنجا می‌بینید كه حضور دارند، صدای گپ‌وگفت خانم‌ها می‌آید و شاید هم نوای خوانش دعایی یا زیارتی به گوش برسد.
میرشمس الدین همانطوركه در ابتدا گفته‌شده از فرزندان امام هفتم شیعیان، امام كاظم(ع) هستند و برادر سیدجلال الدین اشرف كه آرامگاه ایشان نیز درشهر آستانه اشرفیه درفاصله كوتاهی ازشهر لاهیجان قراردارد و از زیارتگاه‌های معروف است. گفته می‌شود ایشان از همراهان برادر بوده و بعد ازشهادت برادر، خودشان را به لاهیجان رسانده تا برنامه اسلامی ایشان را ادامه دهند كه در این شهر به دست شخصی به نام لین بن حروی به شهادت می‌رسند.
اگر بخواهیم بازگردیم به صحن بقعه میرشمس الدین می‌بینیم با اینكه آرامگاه اصلی مردگان شهر در جای دیگریست اما درحیاط چند سنگ قبر وجود دارد. همچنین تعدادی سنگ قبر نیز در حیاط كوچك دیگری كه پشت بقعه واقع شده، قراردارد. گاهی تنی چند از بازماندگانشان را می‌بینید كه با آوردن گل یاد آن‌ها را زنده نگه می‌دارند.
دربعضی ازروزها مثل اعیاد با گذاشتن صندلی در سراسرحیاط مراسم با شوروحال مخصوص خودش برپا می‌شود. درعزداری‌ها هم به خصوص ماه محرم برنامه‌های روضه و نوحه برگزار می‌شود و دسته های عزاداری را در اینجا می‌بینید. به خصوص هرساله شب شام غریبان ماه محرم كسانی را می‌بینید كه اینجا را برای روشن كردن شمع‌های مرسوم و دعا و مناجات انتخاب می‌كنند. حال وهوای این كار در چنین شبی درچنین جایی معنوی و آرامش بخش تجربه‌ایست كه حس وحالش از خاطر كسی كه تجربه‌اش كند، بیرون نمی‌رود. در گوشه‌ای از حیاط بقعه میرشمس الدین لاهیجان هم مكانی برای این امر ساخته شده است.
درمجموع اگر در جایی از روزتان بخواهید از شلوغی و مشغله زیاد یا دلگرفتگی فرار كنید و دمی به آرامش بنشینید لازم نیست جای خیلی دوری بروید. بقعه میرشمس الدین كه از قضا در مركز شهر هم هست می‌شود سری زد؛ در حرم، كنار ضریح نشست، بوی خوش اینجا را استشمام كرد و خانم‌ها و خاصه حاج خانوم‌های پا به سن گذاشته‌ای كه می‌آیند به قول خودشان استخوانی سبك كنند را دید.
دمی به آرامش تاْمل كرد و سپس به زیرسایه درخت‌های داخل صحن نشست و چشم به تماشای پنجره‌های مشبك رنگی حسینیه دوخت، به كاشی‌كاری‌های اسلیمی روی دیوارها، به كبوترهایی كه برای دانه خوردن درجایی ازحیاط جمع می‌شوند و دوباره همه باهم بلند می‌شوند و در آسمان بالای سرتان به پرواز در می‌آیند. بچه‌هایی كه گاهی كل حیاط را با ولعی خاص، حاصل از در رفتن ازفضای آپارتمانی می‌دوند و…، همه این‌ها می‌توانند آدمی را سبك‌تر و آرام‌تر به خانه بازگردانند.
