قلعه كرشاهی در فاصله‌ی ۲۳ كیلومتری از متین آباد، در شمالی‌ترین نقطه‌ی شهر بادرود و ابتدای بخش ابوزیدآباد كاشان قرار دارد. این بنای خشتی كه در میان كویر بندر ریگ و در استان اصفهان واقع شده است، شالوده‌اش مربوط به دوران پیش از اسلام است و امروزه به دلیل تخریب ارگ بم توسط زلزله به عنوان بزرگترین بنای خشتی ایران شناخته می‌شود.
بر اساس شواهد و گفته‌های مردم محلی، روزگاری در كنار این قلعه روستایی به همین نام وجود داشته است كه در طول تاریخ چندین بار خالی از سكنه شده و امروزه به طور كامل متروك گشته است. قلعه منحصر به فرد كرشاهی، آخرین بار توسط یكی از یاغی‌های اواخر دوره‌ی قاجار به نام ” نائب حسین كاشی ” مرمت شده و به عنوان دژ دفاعی برای راهزنان مورد استفاده قرار گرفته است. پیش از این، این قلعه به نام قلعه دزدان نیز خوانده می‌شد. این قلعه در سال ۱۳۸۱ با شماره ۵۸۱۹ در لیست آثار تاریخی و فرهنگی كشور ثبت شده است.
تاریخچه قلعه كرشاهی
این قلعه را می توان از بناهای بازمانده از عهد مغول دانست كه شاهد دلاوری سربازان آن زمان مقابل لشكریان مغول بوده است. لشكریان مغول با این تفكر كه ایرانی‌ها پس از چند روز مقاومت و اتمام آب و غذا تسلیم می‌شوند، دست به محاصره قلعه می‌زنند. اما دژ دفاعی كرشاهی با هوش و ذكاوت معماران ایرانی دقیقا در جایی از كویر بنا شده است كه از سطح زمین كمترین فاصله را با سفره‌های آب زیر زمینی دارد. گفته می شود در آن زمان، جنگجویان پس از حفر كمتر از ۵ متر به آب رسیده‌اند و پس از گذشت چندین روز از طریق تونل‌هایی كه به خارج از قلعه حفر شده بود به دشمن شبیخون زده و مغولان را از پای در می آورند.
پس از حمله مغولان، قلعه كرشاهی بازسازی شده تا به عنوان دژی مستحكم برای مقابله با نفوذ دشمن از راه كویر استفاده شود. به خاطر استحكامات، این قلعه در طول تاریخ بارها از سوی حاكمان و راهزنان مورد استفاده قرار گرفته است. در بیرون قلعه آبگیری وجود دارد كه با ذخیره آب ناشی از قنات كر شاهی، آن را از قلعه عبور می دهد. آب مورد نیاز ساكنان كرشاهی نیز از طریق همین آبگیر تامین می‌شده است. به دلیل نوع خاك، ضخامت كم پوسته زمین و نزدیكی به سفره های آب زیرزمینی حوض بزرگ میانی قلعه همیشه مرطوب است.
نحوه دسترسی به قلعه كرشاهی
پس از عبور از شهر ابوزیدآباد از توابع شهرستان آران و بیدگل، به روستایی به نام قاسم آباد میرسید كه پس از ورود به روستا و گذر از آن، راه خاكی به سمت شمال وجود دارد كه پس از طی مسافت ۳۰ كیلومتر به قلعه كرشاهی میرسد.
مسیر دوم مسیرشهرستان آران و بیدگل به قلعه مرنجاب به سمت سفیدآب پس از عبور از تپه ماهورها به یك بستر رودخانه میرسید كه در صورت ورود به آن و گذر از حاشیه غربی كوه‌های یخاب به این قلعه میرسید.
مسیر سوم مسیر محیط بانی سفیدآب به قله كرشاهی است.
دو مسیر اخیر فقط با خودروهای شاسی بلند قابل تردد است.
