تنگه شوتاریكو هرمزگان در جنوب ایران در شهرستان پارسیان حوای روستای چك چك واقع شده است .هرمزگان هشتمین استان وسیع كشورمان درست در همسایگی خلیج زیبای فارس و در شمال تنگه مشهور هرمز قرار گرفته است. این استان پهناور اغلب با بنادر استراتژیك و مهمش همانند بندر لنگه و بندر عباس و یا جزایر چهارده گانه اش یعنی كیش، قشم، ابوموسی، هنگام و …. شناخته می شود. اما شاید تعجب كنید اگر بدانید كه هرمزگان یكی از كوهستانی ترین استان های جنوبی كشورمان است و در میان سرزمین های هموار جنوبی ناهموارترین استان جنوبی ایران محسوب می شود كه ارتفاعات حیرت انگیز و منحصربفردی را در خود جای داده است. مقصد این باره مان در این استان شهرستانی كمتر شناخته شده با نام جدید پارسیان است كه روزگاری شهری كوچك با نام گاوبندی بوده است. این شهرستان نوپا كه شهر پارسیان در مركز آن قرار دارد در میان اهالی جنوبی كشورمان بیشتر به نخلستان های سرسبز و خرم خود شهره است كه حجم انبوهی از خرمای جنوب كشور را تامین می كند. سرزمین نخلستان ها شاید عبارتی مناسب برای توصیف این شهرستان زیبا باشد. شهر پارسیان در فاصله ۴۰۴ كیلومتری از مركز استان یعنی بندرعباس و در فاصله ۲۲۰ كیلومتری از شهر معروف بندرلنگه قرار گرفته است.
كوه های شوتاریكو همانند اغلب كوه های جنوبی كشور از ظاهری جالب و متفاوت برخوردارند. كوه هایی به رنگ روشن كه ظاهری خشن و پر از فرورفتگی های متعدد دارند كه نشان از فرسایش شدید این ارتفاعات دارد. ارتفاعاتی كه ظاهر خشن شان در همان ابتدای مسیر شاید كمی ترسناك هم به نظر برسد. در میان ارتفاعات دره ای ناهموار و سنگلاخی قرار دارد كه اغلب یك رودخانه فصلی در آن جریان دارد گاهی اما به سبب كاهش بارندگی ها و گرمای هوا اثری از رودخانه نیست. دره نوردی اما به سبب ظاهر زیبا و شكوهمند كوه هایی كه دو طرف دره را فراگرفته اند بسیار دلنشین است. جهت گذر از این دره ناهموار باید از روی صخره های متعددی در میان دره و از پیچ و خم های مختلفی عبور كنید. در همان ابتدای امر به خاطر داشته باشید كه پیمودن این دره حتما نیازمند حضور یك راهنمای آشنا به مسیر است چراكه راه طولانی و طبیعت این منطقه نیز ناشناخته است.
پس از پیمودن مسیر دره به نقطه ای می رسید كه مسیر به دو بخش تقسیم می شود. یكی از این دوراهی ها قرار است ما را به تنگی معروف با نام شوتاریكو برساند و مسیر دیگر هم عازم تنگی دیگر با نام اودبه یا آب دبه خواهد شد. هر یك از دو مسیر را كه بپیمایید دنیایی از شگفتی در انتظار شماست. در هر دو تنگ شاهد حضور چشمه های متعدد خواهید بود اما اودبه بیشتر به سبب حضور آبشار كوچك و نخل های زیبای خود شهره است و البته مسیر پیمایش كوتاه تر و ساده تری دارد. اگر مسیر سمت راست را برگزینید شما در انتها به تنگ شو تاریكو خواهید رسید. مسیر دسترسی به این تنگ پر پیچ و خم تر و طولانی تر است. اما كمی كه در طول مسیر به پیش می روید سر و كله بوته های سرسبز بر سینه كوه ها پیدا می شود. شاید جالب باشد اگر بدانید كه بسیاری از گیاهان این منطقه خاصیت دارویی دارند و اغلب مورد استفاده اهالی قرار می گیرند. بر روی سینه كش كوه مسیرهای دست كندی هم قرار دارد كه در روزگاران دور مسیری برای انتقال آب از دل این كوه ها به سمت آبادی ها بوده است. مسیرهایی كه حالا لوله گذاری شده اند و هنوز هم آب مورد نیاز اهالی روستا را تامین می كنند.
در ادامه مسیر كم كم شكل و شمایل صخره ها عجیب تر شده و گاه صخره ها پر از خزه است. صخره های لیزی كه پیمودنشان نیازمند صبر و حوصله و البته كمی دقت است. كم كم صخره های صاف به یكدیگر نزدیك شده و بخش هایی از مسیر مسقف می شود. رد پای آب را كه دنبال كنید با كمی دقت به سرچشمه خواهید رسید. با ورود به دنیای تنگ هوا به سرعت خنك تر و مطلوب تر خواهد شد. همین خنكی هوا هم سبب حضور پرنده های مختلف در این تنگ شده است كه صدای آوازشان در گوشه و كنار تنگ می پیچد.
غارهای كوچك و بزرگ حاصل شكل و شمایل عجیب صخره های این منطقه است كه در طی مسیر مكررا به چشم می خورند. مسیر پیچ در پیچ است و در پس هر پیچی جهانی جدیدتر به چشم می خورد. صخره ها آنقدر به هم نزدیك شده اند كه نور خورشید به زحمت خودش را به داخل تنگ شو تاریكو می رساند. هوا هم به همین سبب و به دلیل حضور آبی خنك به مراتب خنك تر از بیرون تنگ است. آنچه در این فضای كوهستانی مسقف و زیبا چشم هر بیننده ای را می رباید گودال های پر از آبی است كه بیشتر به رنگ سبز و فیروزه ای می مانند.
گاه سقف شكافی برداشته و نور خورشید بر روی بركه های كوچك می تابد كه صحنه های چشم نوازی را خلق می كند. گودال های آب گاه به رنگ سبز هم دیده می شوند كه انعكاس رنگشان بر روی دیوارهای صخره ای بلند بسیار دیدنی و حیرت انگیز است. سرتاسر تنگ مملو از حضور این گودال های سبز و فیروزه ای است. در مجاورت گودال های آب دیوارهای تنگ هم به سبب حضور گیاهان متعدد بسیار زیبا و چشم نواز شده اند. صدای حركت آب و آرامش حاكم بر فضای تنگ آن را بسیار سحرانگیزتر كرده است. در دل این تنگ خیال انگیز چشمه های متعددی از دل زمین می جوشند كه سببب ایجاد چنین زیبایی حیرت انگیزی شده اند. گودال های آب سبز و فیروزه ای اغلب هر بیننده ای را برای یك آب تنی لذت بخش در این آب خنك وسوسه می نماید. تنگ بیشتر به رویایی شباهت دارد كه اغلب در میان خطوط كتاب های تخیلی تحقق پیدا می كرده است.
صخره های پیچ در پیچ و صیقلی، كوه های به هم چسبیده، بركه های آب سبز و فیروزه ای، رستنی های كنجكاو سرزنده، غارهای كوچك و بزرگ و صدای آوای پرندگان پرشور، تنگ شوتاریكو را به بهشتی در دل این صخره های مریخی تبدیل كرده است كه حتما باید سری به آن بزنید. بهترین فصل بازدید از این تنگ استثنایی هم با توجه به آب و هوای گرم و شرجی جنوب كشور اواخر زمستان و یا اوایل فصل بهار است اما اگر طاقت گرما را دارید در هر فصلی می توانید شاهد زیبایی های تنگ باشید و البته با رسیدن به تنگ خنكای این تنگ زیبا خستگی راه را از تنتان به در خواهد كرد.
نحوه دسترسی به تنگه شوتاریكو
این تنگه در ۱۷ كیلومتری جنوب پارسیان در روستای چك چك قرار دارد .
