مگر می شود بوی تند قلیه جنوبی به مشامتان بخورد و دل تان نخواهد؟! مخصوصا اگر قلیه را زنان جنوبی بپزند و حسابی روغن انداخته باشد!بوشهر تنها یاد آور ساحل ماسه ای، نخلستان سرسبز، آفتاب تابان و بافت قدیمی در دل محله ها نیست؛ وقتی پای در كوچه پس كوچه های باریك بوشهر می گذاری و نفس عمیقی می كشی تا هوایی تازه كنی مانند این است كه به دنیای جدیدی وارد شده ای و عطر تند غذای بوشهر به مشامتان می خورد.
استان بوشهر سنت و فرهنگ غذایی غنی دارد كه بیش تر غذاهایشان را غذاهای دریایی تشكیل می دهد و به عبارتی دیگر جنوبی ها بسیار دوست دار مهمان، خون گرم و در آشپزی بسیار ر هستند؛ این را حسین فقیه فعال در حوزه گردشگری استان بوشهر به ایسنا می گوید و اضافه می كند: طعم و مزه غذای محلی این نواحی خوشمزه، تند و جادویی است. اگرچه این امكان دارد در نواحی دیگر با كمی تغییر و تحول پخت شود اما باید دانست، كه این سبك غذا خود نشانه ای از ریشه و شناسنامه بوشهر است.
وی با اشاره به اقلیم حاره ای و فرهنگ غذایی مردم بوشهر گفت: به علت دسترسی كه به آب های آزاد دارند و هم چنین ارتباط مردم با كشورهای عربی در حوضه خلیج فارس سبك غذایی اعراب تاثیر گزار بوده است. مانند كلمه عربی «قلیه» رواج زیادی در بین مردم استان بوشهر داردكه همان خورش در فارسی است اما در پخت این غذا از ادویه خاص، مخصوصا فلفل و زردچوبه استفاده می شود.
پتانسیل خلیج نیلگون همیشه فارس در جذب گردشگری غذایی
دریا برای ساحل نشینان همیشه خودش را به رخ می كشد. اما برای كسانی كه دسترسی ندارند یك جاذبه توریستی است. می‌توان در حوزه های مختلفی از آن بهره ها گرفت؛ و از طریق آن اقتصاد كشور را سر و سامانی داد و به درآمدهای خوبی رسید. یكی از مهم‌ترین ظرفیت های دریا و سواحل اش، ظرفیت گردشگری غذایی آن است؛ ظرفیتی كه همه چیز را با هم در برگرفته، یعنی هم بستری مناسب برای تفریح و سرگرمی و رضایت عموم مردم، هم اشتغال‌زایی در راستای توسعه گردشگری…
فقیه در ادامه افزود: نزدیك بودن به خلیج نیلگون همیشه فارس باعث جذب توریست در صنعت گردشگری و به دنبال آن تنوع غذاهای دریایی را به وجود آورده است.
با وجود داشتن حدود ۲ هزاركیلومتر مرز آبی با خلیج فارس، تاكنون كم ترین بهره را از صنعت گردشگری غذا برده‌ایم
لازم به ذكر است، كشورهای دیگر دنیا از ظرفیت های گردشگری دریایی‌شان به بهترین شكل ممكن بهره و حتی همین كشورهای همسایه خودمان در مجاورت خلیج فارس، از ظرفیت این دریا نهایت استفاده را برده‌اند، ولی ما با وجود داشتن حدود ۲ هزاركیلومتر مرز آبی با خلیج فارس، تاكنون كم ترین بهره گردشگری از این بخش را برده‌ایم كه خود جای تامل فراوان دارد!
نخلستان، ظرفیت فراموش شده گردشگری غذایی
راه اندازی و توسعه صنعت گردشگری غذایی در نخلستان، تجربه جدیدی برای گردشگران طبیعت است كه بتوانند از این طریق هم راه با نخل داران درآمد خود را نیز افزایش دهند و هم اشتغال جانبی زیادی ایجاد شود.
این تورلیدر با اشاره به وجود نخلستان وسیع در سطح استان بوشهر خاطرنشان كرد: درخت نخل فرآورده های غذایی بسیار گوناگونی دارد و با برپایی نمایشگاه های صنایع غذایی و تبلیغات نوین و به موقع، بروشور و فیلم برای معرفی غذاهای بوشهری از مهم ترین راهكارهای جذب گردشگری غذایی در بوشهر محسوب می شود.
گردشگر غذایی مكمل یك سفر بیادماندنی
گردشگری غذا، معرف هویت، جغرافیا و آداب و رسوم یك ناحیه است. این نكته حائز اهمیت است كه غذاها و دسرهای مخصوص یك شهر می‌توانند در جذابیت سفر گردشگران تاثیر و نقش پر رنگی داشته باشد؛ و خاطرات به یادماندنی‌تری را برای آن ها رقم بزند.
او از ارتباط لیدرها با گردشگران این گونه می گوید: كسانی كه با گردشگران ارتباط دارند باید به سلایق و علاقه مندی آن ها بسیار توجه كنند. تورلیدرها به این نكته اذعان دارند كه توریست غذایی می تواند مكمل یك سفر به یاد ماندی باشد، در نتیجه توریست غذایی تمام حوزه های گردشگری را در بر می گیرد.
توسعه امكانات زیر بنایی گردشگری غذای جنوبی
گردشگری غذای جنوبی، دردسترس‌ترین رویدادی زیبا و جذابی است كه می‌توان آن را با كم‌ترین هزینه برپا كرد. و بیش ترین درآمد را از طریق آن به دست آورد.
فقیه با تاكید بر عوامل موثر در توسعه صنعت گردشگری افزود: اگر این پتانسیل جایگاه اصلی و واقعی خود را در تمام شهرها و روستاهای ایران و به صورت ملموس در جامعه نمود پیدا كند، یعنی توانسته‌ایم در امر آگاهی‌رسانی و بسترسازی اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در زمینه جذب گردشگر داخلی فعال عمل كرده و با فرآهم كردن امكانات جدید در زمینه جذب گردشگر خارجی اقدام كنیم.
غفلت از برندسازی غذا، ضعف صنعت گردشگری در بوشهر
بر اساس گزارش سازمان جهانی گردشگری، دلیل اصلی این كه گردشگران تصمیم به سفر و دیدار از مكان های فرهنگی می‌گرفتند، ابتدا انگیزه های فرهنگی است، سپس طبیعت به عنوان عامل دوم قلمداد شده و غذا در جایگاه سوم واقع شده است. هرچند گردشگری غذایی نسبت به دو عامل دیگر اهمیت كم تری دارد؛ اما از جمله عناوین نوین در عرصه گردشگری جهان شناخته می شود كه بازاری با گردش مالی بسیار بالا دارد.
حسین فقیه مدیر یك آژانس گردشگری در بوشهر با توجه به ضعف در صنعت گردشگری غذا خاطرنشان كرد: در عملكرد مسئولان گردشگری استان بوشهر، همیشه ضعف هایی دیده می شود اما كیفیت و خوش مزگی غذاهای بوشهر هم چنان زبانزد تمام مردم ایران است. باید در این زمینه توجه و برنامه ریزی دقیق تری در نظر گرفته شود.
آگاهی بخشی ارزش غذای سنتی در سلامتی
امروزه غذای سنتی و بومی در رونق گردشگری نقش به سزایی دارد، آداب و رسوم گذشتگان از جمله غذا متنوع سنتی و محلی می تواند محركه قوی برای اكوتوریسم ، گردشگری فرهنگی و بوم گردی در استان بوشهر علی الخصوص درمناطق روستایی مورد بهره برداری قرارگیرد. ارزش غذاهای محلی در استان بوشهر مورد توجه بسیاری از گردشگران است اما با معرفی مناسب آن، این قابلیت می تواند گردشگران بسیاری را از اقصی نقاط كشور و جهان به استان بوشهر و سایر مناطق آن جذب كند.
در ادامه فاطمه صفایی، كارشناس آشپزی شبكه ملی در خصوص ارزش غذای بومی و سنتی بوشهر به ایسنا گفت: غذا در معرفی فرهنگ و سنت هر جامعه تاثیر بسزایی دارد. اگر گردشگران با فرهنگ هر منطقه ای آشنایی داشته باشند؛ باید از غذای سنتی آن منطقه به خوبی در این زمینه كمك بگیرند.
وی یادآور شد: سلامت غذاهای سنتی از نظر ارزش غذایی، در دسترس بودن مواد اولیه، تازگی از بهترین مواد مهم غذایی محسوب می شود كه نقش مهم و تاثیر گزاری در حفظ هویت فرهنگی و جذب توریست ایفا می كند.
معرفی صحیح تغذیه و ماندگاری مسافران
او با اشاره به این كه در گردشگری غذا گسترش سلامتی و معرفی صحیح طعم متفاوت انجام می شود، بیان كرد: این كار سبب جذب گردشگر می شود كه می تواند ماندگاری مسافران در آن شهر افزایش دهد. برنامه ریزی غذایی در صنعت گردشگری از امتیاز ویژه ای برخوردار است كه مدیران و فعالان این صنعت می توانند به عنوان برتری خدمات خوبی ارائه دهند.
داور مسابقات غذای بومی استان بوشهر ادامه داد: سالم نگه داشتن غذای مصرفی گردشگران در چارچوبی علمی و بومی شده یكی از گزینه هایی است كه این روزها به راحتی می تواند در خدمات ارائه شده گردشگری به برگ برنده تبدیل گردد.
طبخ متقاوت جور چینی از طعم و رنگ و رایحه
بوشهر در كنار جاذبه های تاریخی و فرهنگی، جورچینی فوق العاده از طعم ها، رنگ ها و رایحه غذاهایی است كه هر یك از رمز و راز زندگی گذشتگان است.
صفایی، آشپزجنوبی كه سال هاست كه با عطر و طعم غذای بوشهری آشنایی دارد، ادامه داد: قلیه ماهی و میگو واقعی را هرجا نمی‌توان امتحان كرد. خوردن این غذا از دست آشپز های پرتوان جنوبی چیز دیگری است. هم چنین قیمه بوشهری طعم خاصی دارد كه مردم بوشهر این غذا را اغلب با شكر پلو می‌خورند.
غذای بوشهر با طعم تند و آتشین
او، بوشهر را یكی از استان‌های جنوبی فعال كشور در عرصه غذا دانست و گفت: بی‌دلیل نیست كه با شنیدن نام غذاهای جنوبی ذهن‌مان به سمت قلیه ماهی و میگو می‌رود؛ این غذا واقعا با كمی تندی بسیار خوش مزه و خوش عطر است.
فقیه، مدیر یك آژانس گردشگری در بوشهر با اشاره به علت تندی غذای بوشهر عنوان كرد: از زمان قاجار تا كنون، تجار بوشهری تبادلات فرهنگی و تجاری با مردمان هندوستان و شرق آفریقا دارند كه تاثیر بر طبخ غذای بوشهری گذاشت. هم چنین استفاده از ادویه ها و فلفل های با كیفیت هندی خیلی نرم و ملایم ذائقه مردمان بوشهر را به تندی متمایل كرد.
ضعف میراث فرهنگی و غارت فرهنگ غذایی
وی تصریح كرد: در رستوران های ایرانی، غذای سایر كشورها وجود دارد اما در همین كشورها رستوران هایی كه غذای ایرانی سرو می كنند دیده نمی شود. علاوه بر این، نكته دیگری كه باعث نگرانی هر چه بیش تر ما می شود این است كه همین غذاهای ایرانی كه باقی مانده‌اند از طرف یونسكو به نام كشورهای همسایه زده می شود كه اگر به این نكته بی‌توجه باشیم قطعا بخشی از هویت خود را از دست می دهیم.
فقیه در سخنان پایانی خود افزود: میراث فرهنگی یگانه مرجع دولتی است كه ردیف بودجه برای فرهنگ سازی در مورد شناساندن غذای بومی بوشهر را دارد اما انتظار می رود خیلی قوی تر از حال حاضر عمل كند. در مناسبت ها یا سرو غذاهای محلی در بومگردی‌ها به همراه اجرای تورهای پیاده‌روی در بافت قدیم، لذت خوردن و آشامیدن خوراك محلی و دورهم‌نشینی همراه با یادگیری آداب و فرهنگ غذایی بوشهر بسیار تاثیرگذار خواهد بود كه نیاز به برنامه ریزی دقیق و آگاهانه ای دارد.
گردشگری غذایی، نوعی دیگر از صنعت گردشگری است كه هدف چشیدن و لذت از طعم غذا، آشنایی با فرهنگ غذایی كه پر خاطره ترین و جذاب ترین قسمت سفر برای تمام گردشگران است. از طریق معرفی غذا بومی محلی استان بوشهر در جهت جذب گردشگر می تواند خیلی از موانع و مشكلات را رفع كرد. این مشكلات با صحبت حل نمی شود و باید به آن جامه عمل بپوشانیم اما چه زمانی!…