شهر تاریخی بنه وار آستركی در دامان كوه « گریوه » در۳۰ كیلومتری شرق لالی كنونی و ۸۵ كیلومتری شمال شرقی مسجدسلیمان واقع گردیده است و از ابتدای صفویه تا پایان زندیه از سال ۹۲۴ه ق تا۱۰۲۳ه ق مركز حكومت بختیاری بوده كه حاكمین و فرمانروایان آنها خوانین آستركی بوده اند. این اثر در تاریخ ۲۳ شهریور ۱۳۸۲ با شماره ی ثبت ۹۹۶۴ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. از دودمان تاجمیرخان بختیاری و میرجهانگیرخان بختیاری آثار و ابنیه تاریخی معظمی در نقاط مختلف بختیاری بجا مانده است كه از آن جمله خرابه های سردشت نزدیك دزفول و بُنه وار در منطقه گرمسیر و همچنین در دیمه و چغا خور در سردسیر می باشد . آثار و جامانده های تاریخی از این دودمان در نقاط گرمسیری بختیاری، گواه بارزی بر شوكت و جلال زیاد آنها بوده است .آثار و ابنیه بُنه وار از شكوه و عظمت خاصی برخوردار بوده و چنانكه از پس مانده های آن، استنتاج می شود . بسیار بزرگ و وسیع بوده زیرا در این محل علاوه بر حاكم و رئیس كل، سایر روسا و كلانتران و بزرگان ایل در جوار مقر حكمروایی خان، دارای ساختمانها و منازل متعددی بوده اند و هم اكنون نیز پاره ای از آن آثار كه بیشتر به قصر اصلی خان بزرگ بوده به چشم می خورد كه قسمتهای مختلفه آن از قبیل نقارخانه، دفتر خانه، فراش خانه و حمامهای بزرگ (دلیل بر وجود تمدن آنهاست) مشهود است.