در استان همیشه سر سبز مازندران روستاهای بسیار بكر و خوش آب و هوا بسیار است یكی از این روستاها كه در غرب استان مازندران و در بخش مركزی شهرستان رامسرو دهستان جنت رودبار واقع شده است روستای ایزكی می باشد .روستای ایزكی كوهستانی ست و جمعیتی حدود ۵۰۰ نفر دارد . از ییلاق‌های همجوار با این روستا می‌توان به اكراسر، چاك‌چرته و جیررود اشاره كرد. این دهستان آبشارهای بسیار زیبایی مثل آبشار ریزبراز و آبشار هیسیان نیز دارد.مردم محلی درباره اسم دهستان جنت رودبار نظرهای گوناگونی می‌دهند. نام تاریخی آن “جَنده رودباره” است كه تا قبل از سلطنت پهلوی به‌همین نام تاریخی معروف بود. از نظر جغرافیای تاریخی این دهستان ییلاق تابستانی گرجیان محسوب می‌شد و بعدها به دهستان جدیدی در رامسر تبدیل شد.
یك آرامگاه با گنبد هرمی شكل در ارتفاعی واقع شده كه در مه منظره زیبایی به روستا می‌بخشد و در فصل بهار و تابستان پذیرای زایران زیادی است. این روستا یكی از روستاهایی است كه می‌توانید در آن ساعاتی را با آرامش و بدون صدای ماشین و شلوغی شهر ودر عوض با صدای پرندگان و زنگوله گاو و گوسفندان بگذرانید .روستای ایزكی در زمستان تقریبا سكنه‌ای ندارد. در فصل سرما افراد محلی به رامسر قشلاق می‌كنند و دوباره در بهار و تابستان به این روستا برمی‌گردند.در قدیم تقریبا هر خانه برای خود یك طویله با پنج یا شش گاو و گوسفند داشت. در زمین خود سبزی، درخت گردو و فندق می‌كاشت و به‌اصطلاح خودكفا بود. اما حالا كه خانه‌های گلی جای خودشان را به خانه‌های سیمانی و مدرن‌تری داده‌اند، كم‌تر بافت سنتی مثل قبل دیده می‌شود. اما هنوز هم خانواده‌هایی هستند كه در آن مردان دام‌داری می‌كنند و كره، ماست و كفیر (مثل دوغ) محلی می‌فروشند. زنان نیز از صبح كشتا (نان محلی) و سبزی محلی برای مسافران آماده می‌كنند.
متاسفانه این روستا به‌دلیل جمعیت كم و بكر ماندن، هتل یا اقامتگاه بوم‌گردی ندارد. اكثر مسافران شب را یا به رامسر برمی‌گردند یا در دهستان جنت رودبار در فاصله ۱۰ كیلومتری از روستای ایزكی در اقامتگاه‌های سنتی نزدیك بازار محلی می‌مانند.
از بازارهای روستا می‌توان عسل محلی و گیاهانی مانند چوچاق و گزنه كه خواص دارویی زیادی مخصوصا برای افراد دیابتی دارد، تهیه كرد. همچنین بیشتر مسافران، این روستا را به‌خاطر گل‌گاوزبانش می‌شناسند.
نزدیك روستای ایزكی محله‌ای به‌اسم چاك با یك امامزاده قدیمی و كوچك و قبرستانی با قدمت تاریخی و قبرهای چند طبقه وجود دارد. سنگ‌قبرهای قدیمی مربوط به سال ۱۲۳۴ هجری قمری هستند و اطراف بقعه متبركه درختان گردو، فندق و سیب به‌چشم می‌خورد.
در این قبرستان افراد قدیمی و محلی روستا دفن شده‌اند. این بقعه با گنبد هرمی شكل در ارتفاعی واقع شده كه در مه منظره زیبایی به روستا می‌بخشد و در فصل بهار و تابستان پذیرای زایران زیادی است. به‌عقیده اهالی تنكابن و رامسر صاحب مزار برادر امامزاده سید حسین (ع) مدفون در شهر شیرود تنكابن بوده و از نسل امام موسی كاظم (ع) شناخته می‌شود.حتما لباس گرم و پول نقد به‌میزان كافی همراه داشته باشید. همچنین شب را در طبیعت چادر نزنید و از كافی بودن میزان سوخت خودروی خود قبل از حركت اطمینان حاصل كنید. در ضمن ساكنان این روستا بسیار خونگرم و مهمان نواز هستند .
نحوه دسترسی به روستای ایزكی
حدودا بعد از ۱۰كیلومتر كه از شهر رامسر به‌سمت تنكابن حركت كنید، به منطقه هریس می‌رسید. پس از طی مسافت ۲۰ كیلومتر به جنگل‌های دالیخانی خواهید رسید. به‌جرات می‌توان گفت یكی از زیباترین جنگل‌های اطراف مازندران و رامسر جنگل‌های دالیخانی هستند كه در ۳۰ كیلومتری جنوب‌شرقی رامسر قرار دارند.ارتفاع این جنگل بكر و زیبا از سطح دریا ۸۰۰ متر و فاصله آن تا دریا فقط ۱۰ كیلومتر است. ابتدای این جنگل از جاده میرزا كوچك خان شروع شده و به ییلاق زیبای گلین ختم می‌شود. این جنگل راه‌های مختلفی دارد كه شاید بهترین مسیر، راهی است كه از سمت رامسر به آن می‌رسد. منظره درختان بلند كه تونل‌های طبیعی را به‌وجود آورده‌اند، شما را حیرت‌زده خواهد كرد.
خوشبختانه از این جنگل‌ها به‌خوبی محافظت می‌شود. درواقع اولین ویژگی بارزی كه بعد از ورود به جنگل‌های دالیخانی نظرتان را جلب می‌كند، وجود سطل‌های زباله در همه مسیر و پرسنلی با مسئولیت نظافت منطقه است. شاید این همه زیبایی و بكر بودن وسوسه‌تان كند تا شب را در این جنگل بكر اقامت كنید و در آغوش طبیعت بمانید. پیشنهاد می‌كنم این كار را نكنید؛ چراكه هم حیوانات مختلفی مثل شغال و هم حشرات زیادی دارد. می‌توانید شب را در اقامتگاه‌ها و ویلاهایی با قیمت مناسب سركنید و از طبیعت زیبا نهایت استفاده را ببرید.
با دنبال كردن این جاده بعد از نیم ساعت به روستای ایزكی خواهید رسید. اگر هم وسیله نقلیه ندارید، می‌توانید از اتوبوس‌هایی كه در مسیر جاده هریس هستند، استفاده كنید. البته به‌دلیل تعداد كم مسافران این اتوبوس‌ها در روز فقط یك‌بار مسافرگیری دارند.
