به گزارش ایسنا، وی افزود: این سكه‌ها به همراه تزئینات خرمهره ریز و درشت، كریستال‌های پلاستیكی و شیشه‌ای و منجوق‌های شكلی مختلف تزیینات كلاه را تشكیل می‌دهند.
مسئول حوزه پژوهش و مطالعات اداره كل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی بیان كرد: این كلاه از بالای پیشانی تا بالای گردن و روی دو گوش را می‌پوشاند و با دوعدد بندك نازك به زیر چانه گره زده می‌شود و تمامی دختران و زنان چنشتی از یك سالگی تا پایان عمر بر سر خود گذاشته و به عنوان سرپوش سنتی خود از آن استفاده می‌كنند.
برآبادی ادامه داد: همچنین كامل شده این كلاه به عنوان هدیه از طرف مادر عروس به عروس داده شده و استفاده آن در طی مراسم عروسی در روستای چنشت كه یكی از زیباترین مراسم عروسی در استان خراسان جنوبی است، كاربرد داشته است.
وی با بیان اینكه این كلاه درگویش بومی به كلوته (koloteh) شهرت دارد، تصریح كرد: طرح كلاه در اقشار غنی و فقیر فرقی ندارد، اما جنس و دوخت تزیینات روی آن كاملاً به وضع اقتصادی خانواده مرتبط است.
مسئول حوزه پژوهش و مطالعات اداره كل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی اظهار كرد: گاهی گلدوزی با نخ‌های ابریشمی و كامواهای رنگی بر روی حاشیه و مركز و یا تمام كلاه توسط زنان صورت میگیرد و یا نوارهای گلابتون از الیاف طلا و نقره در اغلب كلاه‌های مربوط به طبقه اعیان به چشم میخورد.
برآبادی با بیان ایبكه كلوته عروس در مراسم عروسی همراه با ضمایم و متعلقات دیگری مورد استفاده قرار میگیرد كه بر جلوه عروس می‌افزاید، افزود: علاوه بر كلوته، یك عدد توف ( نوار تزیینی كه از زیر چانه تا روی كلاه را در بر میگیرد و حدود ۱۲۰ سكه نقره در سه ردیف بر آن دوخته شده است.
وی با بیان اینكه شش عدد طوق گردن كه همانند تسبیح به طول حدوداً ۵۰ سانتیمتر با كمك مهره‌های رنگی و سكه تزیین شده و دارای موشوره( جا دعایی) است، یادآور شد: قدمت بیش از ۴۰۰ ساله دوخت و تهیه این كلاه در روستای چنشت نشان از ارزش‌های آن دارد.