پل خسرو در دو كیلومتری جنوب غربی شهر بیستون بر روی رودخانه گاماسیاب قرار دارد. پل خسرو با ۸۰ /۱۵۲ متر طول در جهت شرقی – غربی ساخته شده و دارای ۱۰ پایه و ۹ دهانه است كه امروزه سه پایه از آن مدفون می باشد. پایه ها ۷/۲ متر عرض و ۱۴/۳ متر طول دارند و از سنگ های تراشدار، بر روی سنگ فرشی كه كف رودخانه را به پهنای تقریبی ۵۰ متر پوشانده، بنا شده اند. این بستر سنگی همانند سكویی سراسری مانع شستن كف رودخانه می گردد و ارتفاع سطح آب را تنظیم می كند. پایه های پل دارای پلان شش ضلعی است كه آنها را از سنگ های تراشیده و ملاط گچ ساخته اند. میان پایه ها را با قلوه سنگ و ملاط آهك پر كرده اند. در واقع پل خسرو قسمتی از سد ساسانی بیستون را شامل می شود كه از این جهت همانند پل والرین شوشتر كه آن هم در دوره ساسانی ساخته شده است، عمل می كند. متاسفانه ازدهانه ها و گذرگاه پل آثاری بر جای نمانده است . در سال های اخیر بر روی پایه های سنگی ، پلی فلزی برای تردد افراد محلی ساخته اند .
با توجه به مدارك و شواهد به جا مانده ، پل خسرو در اواخر دوره ساسانیان ساخته شده است و با توجه به نام پل، آن را به خسروپرویز نسبت می دهند. پل خسرو در مسیر جاده ای ساسانی واقع شده كه به تخت شیرین و سرماج می رفته، پهنای این جاده هفت متر است و با قلوه سنگ و ملاط فرش شده است. این پل به شماره ۴۸۹۰ در تاریخ ۱۳۸۰/۱۲/۱۹ به ثبت ملی رسیده است.
