امامزاده محسن (ع) همدان معروف به امامزاده كوه وفرجین یكی از جاذبه‌های تفریحی، توریستی و مذهبی پایتخت تاریخ و تمدن ایران‌زمین در دل دامنه الوند است كه در سال ۱۳۸۳ مقام معظم رهبری در سفر به استان همدان به زیارت این بقعه متبركه رفتند.امامزاده محسن(ع) از امامزادگان واجب‌التكریم همچون نگینی درخشان در شهر همدان می‌درخشد و به دلیل قرار گرفتن در انتهای دره سرسبز و منطقه بكر برفین به عنوان قطب فرهنگی و گردشگری مذهبی استان همدان شناخته شده و در تمام فصول سال زائران و گردشگران بسیاری را به سمت خود فرا می‌خواند.
زائران و مسافران برای بازدید و زیارت این بقعه متبركه باید ۱۵ كیلومتر از شهر همدان دور شوند و بعد از گذشتن از شهر مریانج و روستاهای سولان، توئین، موئین و وفرجین به دره‌ای وسیع به نام “برفین” برسند و نظاره‌گر مقبره امامزاده محسن(ع) در درون بقعه‌ای ساده كه در سرسبزی طبیعت جا نهاده، باشند.
در نسب شریف این آستان مقدس آمده است: «محسن بن علی بن حسین‌الاثرم بن حسن‌المجتبی بن علی بن ابیطالب علیه‌السلام» بنابراین امامزاده محسن(ع) از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) است. مادر بزرگوار این امامزاده خواهر امام محمد باقر(ع) است بر این اساس، این بقعه متبركه یادگار دو امام معصوم امام مجتبی و امام سجاد (ع) است در مدخل حرم نیز چند تن از صحابه پیامبر گرامی اسلام(ص) مدفون هستند.
بنای امامزاده محسن(ع) از دو شبستان یا حرم پیوسته و متصل به یكدیگر تشكیل شده است كه نخستین شبستان قدیمی‌ترین قسمت بنای بقعه است و تاریخ بناء را بر لوح شبستان سال ۷۳۰(ه.ق) نوشته‌اند و این شبستان مرسوم به حرم قبر صحابه است كه با طاق گنبدی پوشش داده شده، فضای داخل مربع شكل به ابعاد ۷ متر است در ارتفاع تقریباً ۵ متری با ایجاد چهار گوشواره در چهار كنج یك هشت ضلعی بوجود آمده كه پایه اصلی گنبد مدور طاق را تشكیل می‌دهد.
شبستان دوم نیز مدفن امامزاده محسن(ع) است و بر روی صندوق چوبی داخل ضریح نام محسن بن علی ابیطالب(ع) نوشته و عدد ۹۳۵ یعنی تاریخ ساخت صندوق چوبی یا تجدید بنای بقعه حك شده است به روایت لوح و زیارت‌نامه در بقعه برخی از احفاد ائمه در معرفی خود نام نخستین جد خود را هم ذكر كرده‌اند. این زیارت نامه امامزاده را از اعقاب علویان و سادات حسنی كوچیده از طبرستان در قرن سوم هجری معرفی می‌كند.
بنای ساختمان بقعه امامزاده محسن (ع) هم اكنون فاقد كتیبه تاریخی و نام بانی است ولی تا چند سال پیش، دو كتیبه تاریخی در آن موجود بود كه نخستین آنها به تاریخ ۷۳۵ هجری بر روی لوحی در ایوان ورودی بنا و دیگری نیز به تاریخ ۹۳۵ هجری بر روی صندوق منبت داخل ضریح حرم اصلی بنا نصب شده بود و با توجه به كتیبه ساخت بنا كه متعلق به سال ۷۳۵ هجری بوده است بنای كنونی را می توان از آثار قرن هشتم هجری و مربوط به عهد ایلخانی دانست كه بر روی بنای قدیمی‌تری مربوط به سده ششم هجری ساخته شده است و در دوره‌های بعد به ویژه دوره صفویه و قاجار نسبت به مرمت و تعمیر بنا اقدام شده است.
ساختمان بنا در سال های اخیر، چندین بار مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته و از خرابی و آسیب‌های ناشی از عوامل جوی و بارندگی رهایی یافته و در سال ۱۳۴۷ به شماره ۸۲۴ در فهرست آثار تاریخی به ثبت رسیده است.
امامزاده محسن كه در میان اهالی روستا از آن به “امام حاجات” یاد می‌شود هم اینك زیارتگاه مردم همدان و پایگاهی برای روضه‌خوانی، زیارت عاشورا و برگزاری مراسم مذهبی محسوب می‌شود و در تمام ایام سال به خصوص در ایام نوروز و تعطیلات تابستان پذیرای هزاران زائر از شهر همدان و دیگر شهرها است.
از طرفی منطقه جغرافیایی این بقعه متبركه به لحاظ دارا بودن آب و هوای مطبوع و دره‌های مصفا، علاوه بر جذابیت زیارتی از جنبه سیاحتی و تفریجگاهی نیز برخوردار است و از آنجا كه در ارتفاعات كوهستانی قرار دارد از آب و هوای بسیار سرد در زمستان و معتدل در تابستان برخوردار است كه از این نظر جزو امامزاده های فصلی برای زیارت محسوب می‌شود.
وجود درختان و سرسبزی منطقه سبب شده است كه زائران همراه خانواده‌های خود در زیر سایه درختان ساعات خوشی را بگذرانند و از بازارچه‌های عرضه محوصلات كشاورزی و سوغات اهالی روستا نیز بهره‌مند شوند.
