روستای جزمه قزوین ، روستایی از توابع بخش مركزی شهرستان آبیك در استان قزوین ایران است. مردم روستا به زبانهای مختلف صحبت می كنند . زبان تاجیكی یا همان زبان الموت ،زبان تاتیو طالقان از زبانهای اصلی این روستا است . این روستا از شمال با روستاهای آتانك و توداران ؛ از خاور با دارالسّرور ؛ از باختر با تازه آباد و از جنوب با زرگر ، همسایه است .
این روستا در دهستان كوهپایه شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۷۹ نفر (۱۰۴خانوار) بوده‌است.روستای جزمه از مهم ترین روستاهای شهرستان آبیك ، واقع در دهستان كوه پایه ی خاوری است كه در فاصله ی ۵۰ كیلومتری شهر قزوین ، قرار دارد و این فاصله را میتوان در حدود ۴۰ دقیقه پیمود . برای رسیدن به جزمه ، هم میتوان از آزادراه قزوین ـ تهران و هم از كهن راه قزوین به آبیك ، تردّد نمود .
با توجه به سخنان اهالی روستا و ریش‌سفیدان محل، زمانی كه روستا به دست اربابان اداره می‌شد، شخصی به نام امیرشاه كه از نزدیكان خان منطقه بود، اداره و مالكیت روستا را به دست می‌گیرد. نزدیكی به زمین‌های كشاورزی و وجود منابع آبی (چشمه و رودخانه و…) دلیل این انتخاب بوده است. نام روستا را از واژه ی گزمه میدانند به چماره ی مأمور نظامی ؛ چرا كه گویا در دوره ی رضاشاه ، مأمورین نظامی در اطراف روستای كنونی ، مستقر بوده اند ؛ همان گونه كه همینك نیز یك پادگات نظامی در پشت روستا ، واقع میباشد . جمعیّت ، حدود ۴۰۰ تا ۴۵۰ نفر است كه به كارهای كشاورزی ( گندم ؛ جو ؛ گوجه و ذرّت ) و دامداری میپردازند . بیاری در این مناطق به صورت سنتی انجام می شود. و عمده محصول كشاورزان مزرعه جزمه گندم می باشد كه بستگی به شرایط آب و هوا(بارندگی خوب) و رسیدگی كشاورز در هر هكتار می توان ۶ الی ۶/۵ تن گندم برداشت كرد.
ذرت -گوجه-كلزا-جو -یونجه و …از دیگر محصولات این مناطق است.مردم جزمه دارای زمین های دیمی در قسمت جنوب شرقی روستا و در حوالی آزادراه قزوین -تهران ،كانال آب و جاده قدیم می باشند كه متراژ زمین ها برای هر فرد متفاوت است و آمار مشخصی در دست نیست.زمین های كشاورزی روستای جزمه به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم شده است كه سردخانه و باغ كوثر آن ها را از هم جدا می كند.
روستای جزمه قزوین دیدنی‌ها و جاذبه‌های طبیعی مختلفی دارد. نام آبشار قشنگ روستای جزمه، شرشرقیه است و با فاصله ۲ كیلومتری در شمال روستا قرار دارد. در فصل سرد سال حجم آب بیشتری در رودخانه جریان دارد. برای رسیدن به آبشار شرشرقیه از روستای جزمه دو راه وجود دارد. یكی از سمت شرق روستا كه ماشین‌رو بوده و از تپه‌های شنی و باغات انگور و میوه می‌گذرد.در طی این مسیر نیز می توانید از درخت های میوه ،میوه های وحشی روییده شده را امتحان كنید و از زیبایی های راه لذت ببرید.راه دیگر هم می توان قدم زدن درطول رودخانه روستای جزمه نام برد كه مستلزم زمان زیادی است.پیاده روی حدود ۳ ساعت كه نیازمند وسایل و تجهیزات كافی است.
در غرب روستا رود خانه فصلی قرار دارد كه از كوه های شمالی این روستا سرچشمه می گیرد .در ایام تعطیل مخصوصا سیزدهم فروردین مردم زیادی به این منطقه می آیند.درخت های اطراف رودخانه ، آبشار زیبا و زمین هموار از عوامل اصلی جذب گردشگران است.این رودخانه در فصل‌های پاییز، زمستان و اوایل بهار جاری است و حجم آب بیشتری دارد. اهالی روستا از این منابع آب در جهت آبیاری گیاهان منازل روستایی و گیاهان حاشیه رودخانه استفاده می كنند.گردشگران نیز می توانند در كناراین رودخانه كمپ برپا كنند و از قدم زدن در داخل رودخانه نهایت استفاده را ببرند.
روستاییان این منطقه برای متصل كردن شرق روستا به غرب آن ایده جالب پلی كوچك ازجنس سیمان را پیاده كرده اند كه خود باعث افزایش جذابیت این روستا می شود.این رودخانه كه شیب بسیار زیادی دارد، برخی اهالی كه در حاشیه شرقی رودخانه ساكن هستند، این شیب را به صورت پلكانی درآورده‌اند. این اهالی خوش ذوق روی پله‌ها درختان میوه كاشته و نشیمنگاه‌هایی تعبیه كرده‌اند كه با نشستن روی آن‌ها می‌توانید ناظر زیبایی‌های دره باشید.
قسمت غربی این رودخانه كه شیب ملایم تری نسبت به بخش شرقی آن دارد ،بركه ای زیبا ودرختان خودرویی وجود دارد كه می توانید برای پیك نیك چند ساعته از آن استفاده كرد.در قسمت شمالی روستا،جایی كه منازل روستایی تمام می شوند،تپه های سنگی بنفش رنگی به چشم میخورد كه مرز بین رودخانه و درختان با دشت و باغات هستند و به دلیل ارتفاعی كه دارند، جای خوبی برای تماشای بافت روستا و رودخانه محسوب می‌شوند.
این عمارت در انتهای جنوبی شهر و در بافت قدیم الوند واقع شده و از آثار اواخر دوره قاجاری به شمارمی‌آید كه به عنوان منزل ییلاقی ارباب ده الوند بوده است. عمارت در دو طبقه همكف و ایوان ساخته و تماما از خشت با پوشش آجر به شكل تاق و قوس ساده با رواق‌های تودرتو میباشد. این عمارت دارای باغ مشجر بوده كه در حال حاضر اثری از آن باقی نمانده است این بنا در آینده نزدیك به موزه مردم شناسی الوند تغییر كاربری خواهد داد.
این باغ یك محور اصلی طولی و یك محور فرعی عرضی دارد كه خانه در تقاطع آن قرار گرفته است. ورود ارباب از درب اصلی بزرگ است كه در جنوب باغ و محور طولی وجود دارد. همچنین ورود سایر افراد از دربی كه در غرب حیاط (محور عرضی) وجود دارد، امكان‌پذیر است.باغ اربابی حوض و جوی‌های زیبایی دارد. حوضی دایره شكل در شمال باغ و روبه‌روی خانه ارباب وجود دارد. سه جوی در مسیرهای متفاوت برای آبیاری درختان و بوته‌ها وجود دارد.
اهالی روستای جزمه از گیاهان دارویی كه در رودخانه می‌رویند، برای درست كردن آش استفاده می‌كنند كه طعم متفاوتی نسبت به سایر آش ها دارد. همچنین كلوچه‌هایی به اسم كچر می‌پزند كه همراه با پنیر محلی آنجا خورده می‌شود.اقامت در روستای جزمه به دلیل نبود هتل ،در خانه های قدیمی و با صفای اهالی روستا صورت می گیرد.
