آش پرشكه، آش روزهای سرد لرستان است كه برای پخت آن، از عدس، سبزی بلوك، آرد گندم، كشك، نمك و ادویه، استفاده می شود. این آش را، اغلب برای درمان بیماری ها، مخصوصاً سرماخوردگی طبخ می كنند.آرد، پیاز، عدس، ماش، اسفناج، آرد و البته ادویه جات تركیبات آش پرشكه لرستان هستند.
استفاده از سبزی های محلی و خودرویی مانند ترگ یا كویز كه می توان از كوهپایه های اطراف ایلام و لرستان پیدا كرد، طعم بهتر و اصالت بیشتری به این غذا می دهند اما در صورت نبود آن می شود از سبزی های متداول آش استفاده كرد.
پرشگه به گلوله های خمیری كوچكی گفته می شود كه برای پختن آش پرشگه به كار می رود. درست كردن پرشگه بسیار ساده است. دقیقا مثل درست كردن خمیر نان با استفاده از میزان مناسبی آرد، آب و نمك خمیر را تهیه می كنند بعد آن را به صورت گلوله های كوچكی درآورده در یك سینی بزرگ با فاصله از هم می چینند به گونه ای كه گلوله ها با هم هیچ تماسی نداشته باشند.
بعد سینی را در هوای آزاد و در معرض آفتاب قرار داده تا كاملاً خشك شوند. گاهی اوقات كه این غذا را در زمستان درست می كنند و دسترسی به آفتاب دشوار می شود از بخاری برای خشك كردن پرشكه استفاده می كنند.
طرز تهیه آش پرشكه لرستان
برای تهیۀ آش پرشگه ابتدا ماش و عدس را كه از قبل خیس كرده اند، جدا جدا می گذارند تا بپزند. دلیل این جدایی آن است كه زمان پخت این حبوبات با هم متفاوت است.در فاصلۀ زمانی كه عدس و ماش می پزند باید بقیۀ محتویات آش را آماده كرد. برای این كار ابتدا سبزی های شسته و خرد شده را همراه با پیاز داغ تفت می دهند و سپس مقداری آب به آن اضافه می كنند. وقتی آب جوش آمد حبوبات را به محتویات قابلمه می افزایند.
گاهی اوقات ماش و عدس را بدون آن كه از قبل پخته باشند به آش اضافه می كنند و می گذارند تا همۀ محتویات در كنار هم یك جا بپزند كه این روش طبخ هم خالی از لطف نیست.
پس از مدتی پرشگه ها را به آش اضافه می كنند و بعد از این كه آش لعاب انداخت و غلیظ شد آن را از روی اجاق بر می دارند تا خنك و آمادۀ خوردن شود.
آش پرشگه اگرچه از معدود غذاهای ایلامی است كه در آن گوشت به كار نرفته اما در میان مردمان این استان و مناطق دیگری مانند لرستان و كردستان طرفداران بسیاری دارد.
به آش پرشكه لرستان می توان سیب زمینی هم اضافه كرد.