محلۀ امروزی بارون آواك تركیبی از دو محلۀ «لیل‌آباد» و محلۀ «قلعه تبریز» است كه هر دو در گذشته ارمنی‌نشین بوده‌اند. در پی دگرگون‌سازی‌ها و تخریب‌های گستردۀ شهرداری تبریز به‌منظورِ اجرای طرح‌های تفصیلی و جامع، با زدودن و نابودی بناهای دیرپا و قدیمی این محله، بر پهنای گذر بارون آواك افزوده شده و كوچۀ دیرینه تبدیل به خیابان امروزی بارون آواك گشته است و به‌مرور ِزمان این محله نام خود را از گذر قدیمی و خیابان امروزی بارون آواك گرفته است. وجه تسمیۀ این محله كه در گویش محلی به صورت «بارون آوا» تلفظ می‌شود به بانی ریش‌سفید ارمنی بازمی‌گردد كه در دوران ناصر‌الدین‌شاه، یكی از برج و باروهای هشت‌گانۀ شهر را كه پس از زلزلۀ سال ۱۷۸۰ میلادی ساخته شده بود، تخریب كرده و در محل آن، ارمنی‌های طبقۀ متوسط و فقیر این شهر و مهاجران ارمنی روستاهای اطراف را سكونت داده بود. كلیسای قدیمی سركیس مقدس و مدرسۀ تامارا تومانیان به همراه چند بنای دیگر از جمله مراكزی هستند كه در این محله واقع شده‌اند.
كلیسای سركیس مقدس، مدرسهٔ «تامارا تومانیانس» كه مختص دانش‌آموزان ارمنی بود (تأسیس: ۱۸۹۶) و «دبیرستان اسدی» كه توسط یكی از ثروت‌مندترین ارمنی‌های ساكن تبریز به نام «ساهاكیان» بنا شد، از جملهٔ مراكزی بودند كه پس از احداث محلهٔ بارون‌آواك در این منطقه ساخته شدند.
كوچه‌های (پطروس‌خان، غزل، كلیسا و یخچال)، از قدیمی‌ترین معابر و گذرگاه‌های محلهٔ بارون‌آواك به شمار می‌روند. یادمان مجاهدان ارمنی در محوطهٔ كلیسای سركیس مقدس قرار گرفته است. این كلیسا پس از ایجاد در سال ۱۸۲۱ میلادی، به‌علت فرسودگی بنا در سال ۱۸۴۵ میلادی نیز بازسازی شده‌است. به سال ۱۳۹۰ خورشیدی و به دنبال دستور و پیگیری‌های پیاپی علیرضا نوین شهردار وقت شهر تبریز برای پهن‌تر شدن كوچه بارون‌آواك، گذر دیرینهٔ بارناوا (بارون‌آواك) زیر و رو شد و بسیاری از ابنیه‌های تاریخی و قدیمی این گذر تاریخی شهر ویران گردید. هم اكنون در میان آن همه بنای ویران و نابود شده در گذر بارون‌آواك، تنها یك بنای ارزشمند سنگك‌پزی در گوشه‌ای از آن گذر تاریخی بجای مانده و از روی تقاضا و واخواهی شهروندان تبریزی ، سازمان شهرداری از ویران‌سازی آن بنای سالخوردهٔ نانوایی چشم‌پوشی نموده، با این همه بیم آن می‌رود در سالیان آتی ساختمان قدیمی آن سنگك‌پزی كه قدمت بیش از یك قرنی دارد و در آن محدودهٔ شهر نمونه‌ای ندارد، تخریب و ویران گردد.
وضعیت كنونی محله
در پی دگرگون سازی‌ها در گذرهای تاریخی واقع در بافت قدیم كلانشهر تبریز در واپسین سالهای دهه هشتاد خورشیدی با دستور شهردار وقت شهر تبریز دست اندركاران اجرایی سازمان شهرداری تبریز مصمم شدند با كوبیدن و زدودن و نابودی بناهای دیرپا و خانه‌های مسكونی قدیمی بر پهنای گذر بارون آواك افزوده یا به واقع كوچه دیرینه بارون آواك را تبدیل به خیابان نمایند لذا در پی این تصمیم بسیاری از خانه‌ها و ابنیه‌های قدیمی واقع در دو سوی گذر بارون آواك از میان برداشته شده و با صدور پروانه از سوی سازمان شهرداری به مالكان زمین‌های واقع در نبش خیابان تازه گشوده شده تعداد فراوانی ساختمانهای چندمرتبه و آپارتمانهای نوپا ساخته و جایگزین بناهای دیرینه ساخت دو سوی گذر بارون آواك شد، از سویی دیگر یكی از اقدامات نامناسب شهرداری در پیوستگی محله تاریخی بارون آواك نابودی و از میان برداشتن باغ قدمت دار «بنكداریان» می‌باشد.
در حال حاضر در میانه‌های گذر پهن‌تر شده بارون آواك بنای قدیمی یك واحد سنگك پزی سنتی همچنان پابرجا مانده، عمارت قدمت دار این نانوایی قدیمی مربوط به عهد قاجار می‌باشد و در نوع خود یكی از زیباترین بناهای بجا مانده از دوران دیرینگی محله بارناوا (بارون آواك) می‌باشد اما به دلیل در امتداد مسیرگشایی قرار گرفتن این واحد نانوایی دیرپای مقرر شده بزودی تمام بنای دیرپای آن از سوی كارگران واحد اجراییات سازمان شهرداری مورد تخریب قرار گیرد.
