ستون‌های تاریخی دو گور دوپا ، یادگار ساسانیان است . دوگور دوپا در استان كهگیلویه و بویراحمد از آثار باستانی ایران دوره ساسانی هستند كه توجه علاقمندان به آثار تاریخی و معماری را به خود جلب می‌كنند. این استان علاوه بر داشتن جذابیت‌های طبیعی كم‌نظیر، آثار تاریخی بسیاری نیز در دل خود نهفته دارد. برای تماشای این آثار زیبا باید به این منطقه سفر كرد و آنها را از نزدیك مشاهده و بررسی كرد.
دو گور دوپا در شهرستان باشت، روستای شوش واقع شده و این اثر در تاریخ ۳ بهمن ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۲۹۸۵ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
باشت یكی از شهرهای گچساران است كه طبیعت زیبا و آثار تاریخی بسیاری در دل خود نهفته دارد. در باشت داستان های زیادی در مورد حمله اسكندر مقدونی بر سر زبان‌هاست. روایت‌ها و قصه‌هایی كه تركیبی از تاریخ شفاهی و اسطوره را در خود دارند و حرف تمامی آنها این است كه اهالی باشت در این منطقه در مقابل حمله اسكندر ایستادگی كرده‌اند. شهرستان باشت دارای مكان‌های مذهبی و بقعه متبركه، آثار تاریخی و مكان‌های طبیعی و گردشگری متنوعی بوده و همه ساله در ایام تعطیل، پذیرای گردشگران از سراسر كشور است.
این ستون‌ها كه از سنگ آهك و شیری رنگ و یكپارچه‌ای تراشیده است. درباره كاربری این سنگ‌ها نظر قطعی وجود ندارد. عده‌ای آن‌را بقایای آتشكده زرتشتیان می‌دانند و قدمت آن‌را به زمان ساسانیان نسبت می‌دهند. عده‌ای دیگر بر اساس بررسی‌های انجام شده بر روی این بنا آن‌را مربوط به آئین مهرپرستی می‌دانند و معتقدند كه این ستون‌های سنگی شبیه ستون‌های سنگی معابد مهر است چیزی شبیه به معبد مهر خورهه. . اهالی روستا می‌گویند تا ۵۰سال پیش هم، با غروب آفتاب، هر شب اهالی روستای شوش به نوبت روی ستون‌ها، آتشی به راه می‌انداختند تا عشایر، كاروان‌ها و ماشین‌های سرگردان مسیر خود را به روستا پیدا كنند.
این ستون‌های سنگی ارزشمند كه در بین اهالی روستای شوش به فانوس روستا مشهورند این ستون‌های سنگی تقریبا سالم و همچنان پا برجاهستند و بر بالای تپه‌ای مشرف به دو روستای شوش سفلی و ده كند قرار دارد و ستون‌هایی كه در فاصله ۵۰ سانتی‌متری از هم قرار دارند و ستون شرقی دو متر و ستون غربی ۱۹۰سانتی‌متر است. حریم این اثر همه تاریخی از سوی اداره میراث فرهنگی و گردشگری استان تعیین شده و مورخان، محققان و گردشگران زیادی هرساله از آن دیده می‌كنند و مطالعات علمی و تحقیقی از آن دارند و بنا به روایتی این دو ستون باقی ماندهٔ آتشكده‌ای است كه به قبل از اسلام تعلق دارد. بررسی‌های مقدماتی و اولیه نشان می‌دهد كه فضا و شكل عمومی این ستون‌های سنگی به ستون‌های سنگی معابد مهری و میترائیسم (مانند ستون‌های خورهه) شباهت نسبی دارد.
