موزه پوشاك و زیورآلات كرمانشاه كه در محل تكیه معاون الملك واقع است، یكی از مكان های فرهنگی شهر كرمانشاه محسوب می شود كه همه ساله به خصوص در نوروز و تابستان گردشگران زیادی از آن بازدید می كنند. موزه پوشاك و زیورآلات كرمانشاه در سال ۱۳۸۳ تاسیس گردید و دارای غرفه های متعددی است كه هر یك از آنها پوشاك یكی از نواحی استان كرمانشاه را به نمایش می گذارد. موزه پوشاك و زیورآلات كرمانشاه در قسمت جنوبی تكیه معاون الملك در تالاری به وسعت دویست متر مربع قرار دارد و شامل هشت غرفه پوشاك سنتی است.
تكیه «معاون‌الملك» از جمله آثار زیبا و باشكوه دوره قاجاریه در كرمانشاه كه این اثر در تاریخ ۱۰ آذر ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۹۴۵ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این تكیه در سال ۱۲۸۲ خورشیدی به بهره برداری رسید كه در آن زمان به منظور برگزاری آیین‌ها و مراسم‌های مذهبی و رفع اختلافات قومی و عشایری به كار می‌رفت.
این بنا از سه قسمت حسینیه، زینبیه و عباسیه تشكیل شده. امتیاز قابل ملاحظه و استثنایی این بنا در كاشی كاری آن است. به گفته كارشناسان میراث فرهنگی كرمانشاه كاشی‌های برجسته و نیمه برجسته با نقوش بسیار زیبا و رنگ‌های صددرصد طبیعی كه در این بنا به كار رفته در جهان بی همتاست. تصاویری كه بر روی كاشی‌ها حك شده شامل صحنه‌هایی از غزوات محمد(ص)، نبردهای حضرت علی، حوادث كربلا، تصاویر سلاطین باستانی ایران از جمله پادشاهان هخامنشی و تصاویری از تخت جمشید است كه در نوع خود بی نظیر هستند. معماری این نبا را حسن خان معاون الملك در ابتدا به حسین نقاش تهرانی و سید ابوالقاسم مانی واگذار می‌كند كه پس از چندی حسین كاشی پز تهرانی میناچی را نیز برای بازسازی بنا به كرمانشاه دعوت كرد.
در قسمت عباسیه‌ی این بنا، دو موزه فرهنگی با نام‌های موزه مردم‌شناسی كرمانشاه و موزه پوشاك و زیور آلات قرار دارد. در موزه پوشاك و زیورآلات، لباس‌های محلی شهرهای مختلف استان كرمانشاه به نمایش گذاشته شده است.
درباره پوشاك مردمان كرمانشاه، ابتدا باید به این نكته اشاره كنیم كه به دلیل كوهستانی بودن شهرستان كرمانشاه، مردمان و زنان و ساكنان كرمانشاهی دارای پوشاك سنتی خاص هستند. در گذشته مردان اغلب پیراهن های سفید می پوشیدند كه دكمه یقه آن به شانه چپ بسته می شد و شلوارهای بلند و گشاد می پوشیدند كه در ناحیه مچ پا تنگ بوده و گیوه در انواع آجیده، ملكی و زیر لاستیكی از پاپوش های رایج مردان بوده است. زنان این دیار نیز در گذشته پیراهن های بلند و گشادی از جنس مخمل یا پارچه های زری می پوشیدند. آن ها سربند به سر می بستند و به فراخور وضع مالی خود از انواع پاپوش از جمله گیوه و كفش های چرمی استفاده می كردند. به مرور زمان این گونه پوشش ها تا حدود زیادی از بین رفته و تنها در برخی از روستاهای دور افتاده می توان از آن پوشش ها را دید. در موزه پوشاك می توان نمونه های قدیم و جلوه هایی از پوشش مردم كرمانشاه را مشاهده كرد.
