بادوله، شهری است از توابع بخش كاكی در شهرستان دشتی استان بوشهر كه در ۲۸ آذر ۱۳۹۱، به شهر ارتقاء یافت.بادوله بین روستاهای تلخو و بابمنیر و در چند كیلومتری شرق روستای گزك قرار دارد.بادوله بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰ جمعیت آن ۳۶۸۰ نفر (۹۲۷ خانوار) و در سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۳۵۵۸ نفر (۷۵۵ خانوار) بوده‌است.
شغل اكثر مردم آن كشاورزی است و عمده محصول آن گوجه فرنگی (كشت زمستانه) است، علاوه بر آن پیاز، هندوانه، خربزه، بادمجان، انواع سبزی‌جات، خیار سبز، خرما، فلفل، بامیه و كنار و … نیز از دیگر محصولات آن است.
شهر بادوله مركز( دهستان چغاپور) در شهرستان دشتی واقع می باشد كه دارای جمعیت ۴۲۲۵ نفر و ۸۱۲ خانوار از نظر موقعیت جغرافیایی بصورت دشت و تیپ پراكنده و آب و هوای خشك می باشد. وجود آثاری از بند دختر در شرق شهر جهت كانال آبرسانی به بندر معروف سیراف مورد استفاده قرار می گرفته و وجود بقایای قلعه های قدیمی (قلعه رئیس علی رزمی ) و امامزاده سید سراج الدین از نوادگان امام چهارم در غرب شهر نشان از میراث فرهنگی و تمدن كهن این شهر دارد.بعلت واقع شدن در مسیر بندر معروف سیراف بعنوان شهری كه در كنار رودخانه مند واقع گردیده بصورت كاروانسرا جهت تامین امنیت و استراحت و راهنمایی و رفع ماحیتاج اعم از آب و غذا و علوفه برای چهار پایان مورد توجه تجار و بازرگانان معروف بوده است .
