گردشگاه بش قارداش در ۷ كیلومتری شهر بجنورد (مركز استان خراسان شمالی) در مسیر جاده بجنورد اسفراین قرار دارد. در گردشگاه بش قارداش، فضای دلنشینی همراه با نمازخانه، چندین سوپر ماركت و امكانات كامل رفاهی جهت خدمت رسانی به مسافرین و گردشگرانی كه به این استان سفر می‌كنند ایجاد گردیده است و در طول سال به ویژه در فصل بهار و تابستان، میزبان گردشگران و شهروندان این استان است. در گردشگاه بش قارداش چشمه‌ای نیز وجو دارد كه آب آن در ردیف آبهای بیكربناته كلسیك سولفاته كلروره سرد به همراه سیلیس و آهن است. استفاده از اینگونه آب‌ها در درمان اختلالات دستگاه گوارش، یاری رساندن به سوخت و ساز بدن و كاهش ورم رودهها توصیه شده است.بش قارداش بر روی یال شمالی رشته كوه «آلاداغ» ایستاده و زمینی آبرفتی است. از شمال با دهستان «بدرانلو»، از شرق با «جاجرم»، از جنوب با اسفراین و از غرب نیز با دهستان «بابا امان» و گردشگاه جنگلی آن پیوند دارد. بش قارداش در زبان تركی «پنج برادر» است. تاریخ بش قارداش به دوران شاهنشاهی اشكانی میرسد، به روزگاری كه مغان زرتشتی اینجا میزیستند.گردشگاه بش قارداش گسترهای نزدیك به ۳۸۰ هكتار دارد و در خود چشمه‌ها و آرامگاهی به همین نام نیز دارد. چشمه‌های معدنی و درمانی بش قارداش از پنج اشكفت سنگی میجوشند. آب این پنج چشمه سپس به هم میپیوندد و رودخانه «چهار مغان» یا «چارمغان» را میسازد. چهار مغان در راه آبادیهایی را سیراب میكند تا به بجنورد میرسد و پس از آن نیز به رود «سومبار» میریزد.در كنار پنج چشمه و پنج اشكفت سنگی چنارهایی بزرگ روییده و سقاخانهها و سازههایی دیگر نیز هست. پس از اینكه ناصر الدین شاه در سفر به خراسان از اینجا دیدن كرد به فرمانروای بجنورد «سهام الدوله یار محمد خان شادلو» دستور داد تا گنبد كم و بیش ویران شدهی آرمگاه بش قارداش بازسازی شود. این آرامگاه با گنبدی نزدیك به ۱۲ متر بلندا، سازهای چهارگوش از آجر و گچ با دیوارهایی به درازای كمتر از ۶ متر است، كه سه اتاق دارد و هر كدام از ایوان با پلكانی از سنگ مرمر به بیرون راه دارد. همچنین ۴ مناره روبروی گنبد و بیرون از سازه فراز شده است. گنبد و منارها كاشی كاری هستند.گردشگاه بش قارداش بخشهایی همچون دروازه، راه سنگفرش، پلكان سنگی، باغ ایرانی، استخرهای ماهی با تندیس و آبفشان، استخر شنا، باغ بوتانیك، بند خاكی، اردوگاه فرهنگیان، پاركینگ، آلاچیق، رستوران، متل و زمین ورزشی دارد. از میان پوشش گیاهی این گردشگاه میتوان گونههای همچون سرو شیراز، سرو خمره‌ای، كاج، زیتون تلخ، چنار، زبان گنجشك، اقاقیا، كاتالپا، زالزالك وحشی، ارغوان، افرا، عرعر، توت، زرشك را سراغ گرفت. همچنین باید از چنارهای كهنسال بش قارداش یاد كرد.پیش از اسلام در زمان اشكانیان و ساسانیان در این محل عبادتگاه پیشوایان كنتیس زرتشتی قرار داشته و به سبب اقامت چهار فصل مغ “بزرگان دینی زرتشتی” به چهار مغان شهرت یافته است.نام این مكان یعنی بش قارداش بر اساس داستانی تاریخی است كه در بین مردم شهر جریان دارد. طبق این افسانه در روزگاران قدیم پنج برادر در شهر بجنورد زندگی می‌كردند كه به دلیل مخالفت با ظلم و ستم حكمران تحت تعقیب ماموران قرار داشتند. این پنج برادر به همراه هم گریختند و ماموران نیز آنها را تا این مكان تعقیب كردند. پنج برادر از خدا طلب كمك كردند، در این هنگام پنج سوراخ در كوه ایجاد شد كه برادران به آنها پناه بردند و از سوراخ‌ها آب گوارایی جاری شد. تا سالها قبل و پیش از خشكسالی‌های شدید تعداد چشمه‌ها پنج عدد بود كه تمامی آنها آب بسیار داشتند. البته بعضی از افراد ناآگاه این موضوع را اینچنین نقل می‌كنند كه چون پنج چشمه غار مانند سنگی وجود دارد نامشان بش قارداش شده‌است.