برج آرامگاه باباحسین
برج آرامگاه باباحسین، یكی از جاذبههای فرهنگی و تاریخی واقع در شهر اصفهان، ایران است كه به دلیل زیبایی معماری و ارزش تاریخی خود شناخته شده است. این برج به عنوان نمادی از هنر معماری ایرانی باستان و میراث فرهنگی این منطقه، از جذابیت بالایی برخوردار است و در ادامه به بیان جزئیات بیشتر این بنا پرداخته میشود
برج آرامگاه بابا حسین (یا ددحسین) در ۵۵ كیلومتری غرب ملایر و ۱۲ كیلومتری شرق مركز دهستان سفید كوه (انوچ) در دامنه باغات روستای سیاه كمر، قرار دارد.
گفته شده كه این مكان، آرامگاه یكی از پیامبران بنیاسرائیل، حضرت یوشع بن نوح بوده كه در گذشته مورد توجه یهودیان ساكن در منطقه بوده است.
برج آرامگاه بابا حسین دارای پلان و و طرح ۱۲ ضلعی منتظم از نوع برج مقبرههای دارای گنبد رك (مخروط) است.
قسمت داخلی آن به صورت ۸ ضلعی و در داخل هریك از اضلاع طاق نمایی نسبتا عمیق با قوسهای جناغی ایجاد شده.
این طاق نماها هر یك داخل قاب مستطیلی شكلی كه با آجركاری برجسته ایجاد گردیده است قرار گرفتهاند. وجود این طاق نماها علاوه بر تزیین جهت كاستن اضلاع دوازده گانه بیرونی به ۸ ضلع در درون بوجود آمدهاند.
مقبره بابا حسین در سال ۱۳۷۹ به شماره ۲۷۱۱ در فهرست آاثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تاریخچه
برج آرامگاه باباحسین در دوران صفویه در شهر اصفهان ساخته شده است. این بنا به عنوان یكی از برجهای تاریخی و مهم این شهر محسوب میشود كه از دوره صفویه تاكنون به عنوان یكی از جاذبههای گردشگری و تاریخی مورد توجه بازدیدكنندگان قرار دارد.
معماری
برج آرامگاه باباحسین با استفاده از طراحی هنری و معماری منحصر به فرد خود، شامل بناهای ارتفاعی و زیبا، گنبدها، و كاشیهای مینیاتوری، به عنوان یكی از معماریهای برجسته ایرانی معروف است. این بنا با استفاده از مصالح معمولی اما با دقت بالا ساخته شده و هنوز هم به عنوان یكی از نمادهای تاریخی و فرهنگی اصفهان شناخته میشود.
جاذبههای گردشگری
با توجه به زیباییهای فراوان و شناختهشدهای كه برج آرامگاه باباحسین دارد، این بنا به یكی از مقاصد محبوب گردشگری در اصفهان تبدیل شده است. هر ساله، گردشگران از سراسر جهان به این برج میآیند تا از زیباییهای آن لذت ببرند و تاریخ و فرهنگ ایران را بیشتر بشناسند.
اهمیت فرهنگی و تاریخی
برج آرامگاه باباحسین به عنوان یكی از مهمترین آثار معماری و تاریخی ایران، اهمیت فرهنگی بسیاری دارد و به عنوان میراث جهانی توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران به ثبت رسیده است. این بنا نمادی است از هنر و فرهنگ ایران باستان كه هنوز هم بر جایگاه خود در دنیای معماری و هنر دارد.
