روستای حاجیآباد از توابع شهرستان نیشابور، جزو بخش زبرخان بوده و در دهستان زبرخان و در ۲۶ كیلومتری شرق نیشابور و ۹۴ كیلومتری غرب مشهد در مسیر بزرگراه مشهد به تهران واقع شدهاست. روستا از شمال به روستای حریمآباد و از شمال شرق به روستای باغشن،از شرق به روستای قرهداش ،از جنوب به اسحقآباد ، از غرب به كاریزنو و از جنوب غرب به دولتآباد محدود است.
فاصله حاجیآباد تا مركز بخش یعنی شهر قدمگاه حدود ۳ كیلومتر است. از نظر وسعت روستا تقریباً ۹ كیلومتر طول از شمال به جنوب و حدود ۲ كیلومتر عرض از شرق به غرب را دارد. یعنی حدود ۱۸۰۰ هكتار مساحت دارد كه شامل زمینهای زراعی، زمینهای بایر (كه در دست جنگلبانی میباشد) و زمینهای مسكونی میباشد. ضمناً جاده قدیم مشهد به نیشابور در قسمت شمالی روستا واقع شده؛ كه حدود ۸۰۰ متر از روستا فاصله دارد و مسیر ماشینهای نیشابور و حومه و قدمگاه میباشد.
وجه تسمیه روستای حاجی آباد
پیدایش روستای حاجی آباد به حدود ۱۵۰ سال پیش برمی گردد ظاهرا علت نامگذاری حاجیآباد برای روستا هم این بوده كه اولین كسی كه در پیدایش روستا نقش مهمی داشت فردی بود به نام حاجی علی محمد كه اصالتاً از تهران بوده و چون حاجی بوده و ایشان این روستا را آباد كرد لذا به این محل حاجی آباد گفتند.
در ابتدای تشكیل روستا جمعیت آن حدود ۴ خانوار بود كه بعدها به مرور زمان بر تعداد اهالی اضافه شد چون در آن زمانها رسم اینگونه بوده كه روستاها بین افراد خرید و فروش میشد لذا بعد از اینكه ۳۵ سال حاج علی محمد در حاجیآباد به كشت و كار پرداخت و زراعت كرد فردی به نام حاجی دستمالچی روستا را از حاجی علی محمد خریداری نمود و به تملك خود در آورد و این وضع حدود ۴۰ سال طول كشید و روستا در اختیار حاجی دستمالچی بود تا اینكه پس از مرگ ایشان زمینها بین دو وارث ایشان دو دختر حاجی دستمالچی تقسیم گردید و چون یكی از دخترها از نظر پزشكی مشكل داشت لذا روستا به یكی از دامادهای حاجی دستمالچی به نام حاج میرزا عبداله واگذار گردید كه سهم دختر دیگر حاجی دستمالچی را به صورت اجاره بها پرداخت میكرد. این وضع هم حدود ۴۰سال ادامه داشت تا اینكه پس از مرگ حاج میرزا عبداله روستا بین نوههای حاجی دستمالچی تقسیم گردید و این وضع ادامه یافت تا سال ۱۳۴۱ كه اصلاحات ارضی صورت گرفت و زمینها بین كشاورزان و مالكین تقسیم گردید.
امامزاده سلطان سید حبیب بن موسی بن جعفر(ع)
امامزاده روستا كه در فاصله ۵۰۰متری جنوب غرب روستا و در مل آرامستان عمومی روستا واقع است به نام امامزاده”سلطان سید حبیب بن موسی بن جعفر(ع)” از نوادگان امام موسی كاظم(ع) شناخته میشود.این محل كه به تازگی ساختمان جدید آن احداث گردیده مورد توجه خاص اهالی روستا و روستاهای همجوار می باشد بهطوری كه در روزهای تعطیل بخصوص در فصل تابستان، نذر كنندگان با دعوت كردن مهمانان خود به امامزاده و پذیرایی از آنان در این مكان مقدس و زائر سرای آن نذر خود را ادا می كنند.
بقعه دارای ابعاد ۱۸×۱۸ متر می باشد. درب اصلی آن از سمت مشرق باز می گردد و دو درب چوبی در دو جهت شرقی و غربی دارد كه توسط حسین جشمی وقف بقعه گردیده است. وسعت زمین زیارتگاه بیش از یك هكتار است و از آن به صورت قبرستان استفاده می شود.كتیبه ای در بالای درب بقعه قرار دارد.
آرامستان روستا در موقعیت جنوب غرب روستا واقع شدهاست. همچنین آستان مبارك امامزاده سلطان سیدحبیب از نوادگان امام موسی كاظم(ع) در همین موقعیت واقع شده است روستای حاجیآباد زبرخان دارای ۲ نانوایی است كه یكی در شمال روستا و دیگری در جنوب روستا واقع شده است. همچنین روستا دارای یك مركز مخابرات، یك خانه بهداشت، و مدرسه دخترانه و پسرانه است كه تا پایان مقطع متوسط اول خدمات میدهد. پسران و دختران روستا برای گذراندن مقطع متوسطه دوم در مدارس قدمگاه ثبتنام میكنند.
جمعیت روستا
طبق سرشماری عمومی نفوس و مسكن (۱۳۹۵) جمعیت خانوار روستای حاجیآباد ۵۰۹ و تعداد ۱۶۳۷ نفر در این روستا ساكن هستند كه از این تعداد، ۸۴۰ نفر مرد و ۷۹۷ نفر زن هستند.
شغل مردم روستا
شغل عمده مردان روستا كشاورزی است هم چنین برخی از مردم روستا به دامداری می پردازند . از سویی دیگر زنان این روستا به هنر زیبای قالیبافی مشغول هستند كه دست مایه ی آن قالی های خوش نقش و رنگارنگ می باشد.
آیین های محلی
روستای حاجیآباد دارای آیین و رسمورسومات مختلفی است كه مهمترین آنها آیین كاروان نمادین عاشورا، اربعین حسینی و آیین كشتی با چوخه است.در فصل بهار، مسابقات كشوری كشتی با چوخه در روستا برگزار میگردد. این مسابقات در محل مخصوص كه با عنوان گود كشتی پهلوان سخدری شناخته میشود، هر ساله برگزار میشود. آخرین دوره این مسابقات، بیستمین دوره، اردیبهشت ۹۶ برگزار شد.
از دیگر آیین های مهم روستا ، مراسم كاروان نمادین عاشورا می باشد كه قدمتی بیش از ۵۰ سال دارد. بانیان اول این مراسم زنده یادان حاج امیرخان حاجیآبادی و حاج علی معتمدی می باشند .در ابتدا قبیله نمادین بنیاسد،جنازه شهدا،و سرهای نمادین شهدای كربلا برسرنیزه، حركت كاروان اسراء، تیر خوردن حضرت عباس(ع)، نیزه خوردن گلوی حضرت علی اصغر (ع) وآتش زدن خیمهها توسط شمر انجام میشد.
در حال حاضراین مراسم همه ساله در عصر عاشورا برگزار میشود و مسئول برگزاری این مراسم نمادین آقای علی حاجیآبادی می باشند كه دراین مراسم تعداد ۳۰۰ نفرایفای نقش می كنند . مراسم باحركت هیات زنجیرزنی ابوالفضلی و گروه موزیك از جلو مسجد روستا به طرف امامزاده روستا، سلطان سید حبیب بن موسی بن جعفر(ع)، شروع شده تا به كاروان نمادین عصر عاشورا ملحق شده و سپس از امامزاده به طرف جاده اتوبان حركت كرده وشروع به مراسم سوگواری عصر عاشورا می كنند. برای دیدن این مراسم، تعداد كثیری از مردم مشهد، نیشابور و روستاهای همجوار حضور پیدا میكنند.
قدمت و سابقهی مراسم اربعین نیز به ۳۷ سال پیش بر می گردد . هر ساله روستای حاجیآباد میزبان ۹ روستای حشمتیه، دولتآباد، كاریزنو،یوسفآباد، حریمآباد، سخدر، سرتلخ، قرهداش، محمدآباد و شهر قدمگاه در اربعین حسینی می باشد . درپایان بعدازمراسم عزاداری برای صرف ناهار كه حلیم نیشابوری است، عزاداران به مسجد و حسینیه روستا میروند.




