روستای خور در دامنه غربی قله گندم چال در شمال غرب تهران و یكی از مناطق مرتفع البرز مركزی است كه دارای طبیعت منحصربه‌فرد و دارای مناطق دیدنی همچون قله‌ها و دره‌های سرسبز و پیچ‌درپیچ و باغ‌های زیبا را است. یكی از شاخص‌های منحصربه‌فرد آن آبشار خور است.شهرك خور از روستاهای قدیمی شهرستان ساوجبلاغ با پیشینه بالای ۲۰۰۰ سال است كه در ناحیه سردسیری كوهستان‌های شمال باختر شهر هشتگرد واقع و با رشد جمعیت و توسعه، این روستا تبدیل به شهرك شده است.
روستای «خور» در نزدیكی شهر هشتگرد قرار دارد و علاوه بر طبیعت زیبا، دارای پیشینه تاریخی هم هست.از دیدنی های این روستا و منطقه اطراف آن می توان به امامزاده سلیمان (ع)، تپه ها و دره دو چنار، امامزاده برچشمه یا زبیده خاتون، برج و باروی قلعه خور و از همه مهم تر، چنار ۸۰۰ ساله اش اشاره كرد.
در ناحیه «زرچه گانی» كه به چنارتپه مشهور است، درختان كهنسال و بزرگی از گونه چنار دیده می شود كه بسیار زیبا و دیدنی است. در نزدیكی محوطه مسجد جامع نیز چناری ۸۰۰ ساله وجود دارد كه به عنوان سندی زنده، از تاریخی بودن منطقه حكایت می كند. بنا به بررسی های انجام شده، یكی از برج های این قلعه تا سال ۱۳۴۰ نیز پابرجا بوده كه متاسفانه امروزه بخشی كوچك از آن باقی مانده است.
فاصله تهران تا روستای خور، فاصله مناسبی برای یك گشت و گذار چند ساعته و فرح بخش است. فقط كافی است تا كرج رانندگی كنید. سپس به سمت جاده چالوس بپیچیده و در ۱۷ كیلومتری شهر كرج از جاده انحرافی خور به طول ۵ كیلومتر، به این روستای خوش آب و هوا برسید.
پس از طی مسافت ۱۷ كیلومتر از شهر كرج به سمت چالوس (در حدود ۳ كیلومتر قبل از سد كرج) وارد مسیر فرعی آسفالته خوزنكلا می‌شوید.
با طی مسافت تقریبی ۱۷ كیلومتر و گذشتن از خوزنكلا، ارنگه و سیجان به روستای خور می‌رسید.
جاده ارتباطی آسفالت خوبی دارد اما به دلیل پیچ‌وخم و شیب زیاد در هنگام عبور در این مسیر مراقب باشید مسیر اصلی را گم نكنید به‌عنوان راهنمایی راه سمت چپ از دوراهی ابتدای راه به خوزنكلا می‌رسد و باید راه سمت راست را ادامه دهید همچنین در ورودی روستای سیجان نیز راه سمت راست وارد روستای سیجان می‌شود كه باید راه سمت چپ را ادامه دهید.
این روستا جاده فوق‌العاده زیبایی دارد و منظره كوه‌ها و ابرها بسیار دیدنی است.
آبشار از روستای خور تقریباً ۲ كیلومتر فاصله دارد كه با طی زمان ۳۰ الی ۴۵ دقیقه از میان درختان زیبای سیب ترش، گوجه‌سبز، زردآلو و گیلاس و طبیعت زیبای منطقه به پای آبشار خور خواهید رسید. به دلیل جلوگیری از هدر رفت آب چشمه مسیر نهر آب از نزدیكی آبشار تا روستای خور به‌وسیله كانال كوچكی هدایت می‌شود كه در میان مسیر دریچه‌هایی برای تغییر مسیر آب به سمت باغات تعبیه شده است.
این آبشار به‌اندازه‌ای بلند است كه از فاصله‌ای دور می‌توان آن را دید و خستگی پیاده‌روی كوتاه انجام‌شده از بدن را به در كنید. ارتفاع آبشار به ۵۰ متر می‌رسد و محل ریزش آب به‌صورت صخره‌ای و كاملاً عمود بر زمین است.
در فصول سرد سال به دلیل برودت هوا، آب آبشار یخ میزند و منظره واقعاً زیبایی رو ایجاد می‌كند اما در عوض به دلیل ارتفاع برف رسیدن به آبشار نیز سخت‌تر می‌شود.
تپه‌ها و كوهستان‌های این منطقه به دلیل برخورداری از آب فراوان، خاك حاصلخیز و شرایط رشد مطلوب مخصوصاً در فصل بهار میهمان گونه‌های گیاهی خوراكی و درمانی مثل ریواس، آویشن، كنگر، پونه و غیره است.
پیست اسكی خور هم در نزدیكی روستای خور قرار دارد كه بزرگ‌ترین پیست اسكی ایران محسوب می‌شود.
در مركز روستا گورستانی قدیمی قرار دارد كه در آنجا نیز آثار سنگ‌هایی با قدمت ۶۰۰ تا ۷۰۰ سال با نام اشخاصی كه پسوندهای منتصب به خور دارند یافت می‌شود. یكی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد این روستا هم‌جواری با آبشار خور است كه جزو مناطق ویژه طبیعت ایران است و بلندی آن به ۶۰ متر می‌رسد.
با توجه به داشتن آب‌وهوای كوهستانی جانورانی مانند قوچ، میش، كل، بز، گرگ، شغال، روباه و پرندگانی از نوع كبك، مرغ كوهی، عقاب، شاهین، جغد، قناری، بلبل، شانه‌به‌سر و داركوب در این محدوده دیده‌شده‌اند.
آدرس : كیلومتر ۷۵ اتوبان تهران-قزوین بعد از شهر جدید هشتگرد خروجی اول به سمت راست خروجی خور
