بقعه شمس آل رسول (معروف به آتشكده) مربوط به قرن ۹ هجری است و در محله پائین بازار آمل در خرابه‌های شهر قدیم واقع شده و با شماره ثبت ۱۰۵۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بقعه شمس آل رسول كه از وسعت قابل ملاحظه ای نسبت به بناهای دوره خود برخورداراست، بصورت چهار گوشه و گنبد مخروطی بوده كه گنبد آن در اثر زلزله و عوامل جوی منطقه خراب شده است. تزیینات بنا شامل طاق و قوس و قرنیس های آجری و كاشیكاری در قسمت فوقانی است. به احتمال زیاد بقعه شمس آل رسول متعلق به علامه محمد بن محمود ملقب به شمس الدین آملی از علما و محققین و پزشك بزرگ شیعه در قرنهای هفتم و هشتم هجری است.
ابن اسفندیار در تاریخ خود دو بار از این گنبدها یاد كرده‌است و چنین می‌نویسد:
السید شمس آل رسول صلی الله علیه و آله فقیه و صاحب حدیث و از جمله سفاك و عباد، هنوز (۶۰۶ ه. ق) تربت او برقرار است و مشهد و مزار مشهور، به محله عوامع كوی بر در دروازه آمل اراضی گنبدین امروزین كه قسمتی از محله پایین بازار است در زمان ابن اسفندیار محله‌ای جداگانه به نام ((عوامه كوی)) بوده و بر در دورازه آمل قرار داشته‌است. در این اراضی پاره آجر و سفال فراوان دیده می‌شود. سابقاً با كندن این اراضی آجرهای فراوان به دست می‌آوردند؛ و همچنین ابن اسفندیار در جای دیگر در كتاب خود می‌آورد، قاضی حجیم زاهد و عالم و تربت بر در مشهد شمس آل رسول، به محله عوامه كوی مكلنوف ذیل عنوان (سه گنبد) می‌نویسد كه در خارج شهر آمل بقاعی قدیمی است در حلیكه به جای سه گنبد پنج گنبد است.
رابینو دربارهٔ گنبد شمس طبرسی یاد كرده و می‌نویسد:
این گنبد مدور و به شكل برجی است. جسد شمس آل رسول كه عارف و محدثی بود و بازهد و تقوی می‌زیست در اینجا به خاك سپرده شده‌است مزار او در (عوامه كوی) كه از كوی‌های شهر قدیم آمل بوده بنا شده‌است طاق این برج دو پوش بوده و گنبد خارجی و داخلی داشت كه بر اثر زلزله خراب شد كه از این نطرات می‌توان گفت اینجا مقبره شمس الدین محمد بن محمود آملی از دانشمندان پزشكان شهیر ایرانی بوده‌است.
